من به اندازه کافی دیده ام: جایزه بهترین استفاده از مالکیت عمومی میکی موس به میگو جامبوی جکسونویل می رسد.

برای شب موضوعی عمومی، تیم بیسبال لیگ کوچک پیراهن هایی خواهد پوشید که تماماً از تصاویر نمادین ساخته شده است که دیگر توسط حق چاپ محافظت نمی شود: «شب پرستاره» ون گوگ، کینگ کنگ، و اولین تصویر از میکی موس از فیلم کوتاه 1928. کشتی بخار ویلی."

«کشتی بخار ویلی» زمانی وارد مالکیت عمومی شد که ساعت نیمه شب را نشان داد تا در سال 2024 زنگ بخورد و اولین باری بود که هر نسخه ای از میکی موس از چنگ دعوای دیزنی رها شد.

وقتی اثری به مالکیت عمومی در می‌آید، به این معنی است که حق چاپ آن منقضی شده است، پس هر کسی می‌تواند هر طور که می‌خواهد از آن اثر استفاده کند. به همین دلیل است که ما اقتباس‌هایی مانند «غرور و تعصب و زامبی‌ها» یا صحنه‌پردازی «گتسبی بزرگ» در برادوی داریم.

میم‌های «کشتی بخار ویلی» به سرعت در فضای مجازی منتشر شدند، زیرا ترول‌های اینترنتی محدودیت‌های خود را با به تصویر کشیدن میکی ماوس (اما فقط نسخه خاص «کشتی بخار ویلی») در موقعیت‌هایی به‌طور فزاینده‌ای به خطر انداختند.

طبیعی است که فرصت‌طلبان سعی کنند با ساختن چیزهایی مانند یک فیلم وینی د پو، لحظه‌ای ویروسی بسازند، اما ورود «کشتی بخار ویلی» به مالکیت عمومی به نظر می‌رسید که هرگز نخواهد آمد. دلیل آن این است که دیزنی برای چندین دهه تلاش کرد تا حق چاپ خود را تا زمانی که ممکن است تمدید کند - این حرکتی غنی برای شرکتی بود که برای داستان‌های نمادینی مانند "سیندرلا"، "پری دریایی کوچک" و "زیبایی و جانور.» منتقدان لابی‌گری دیزنی را چنان ریاکارانه می‌دانستند که گاهی اوقات به یک پسوند حق چاپ در سال 1998 به عنوان «قانون حفاظت از میکی ماوس» می‌گویند.

میم‌های «کشتی بخار ویلی» تا سال جدید تا این اندازه دوام آورده‌اند، نه به این دلیل که جشن یک فیلم قدیمی‌تر هستند، بلکه به این دلیل که میم‌ها باعث می‌شوند مردم احساس کنند در حال شورش علیه سیستم هستند... اگر سیستم Big Mouse باشد. این یک راه کم هزینه برای عصبانی کردن یک شرکت قدرتمند است.

این میم های مالکیت عمومی میکی به فرهنگ پاپ نفوذ کرده اند، حتی به عنوان بخشی از یک کمپین تبلیغاتی برای فصل جدید "هفته گذشته امشب با جان الیور". اما لیگ کوچک بیسبال دقیقاً به اندازه یک نمایش کمدی آخر شب در سرگرمی برجسته نیست، که به میگوی جامبوی جکسونویل آزادی عمل بیشتری می دهد تا به شیوه های لذت بخش رفتار کند.

به گفته بنجامین هیل، گزارشگر لیگ کوچک، این زیباترین پیراهن تاریخ زاییده فکر دیوید رتز، مدیر تبلیغات میگوی جامبو است.

ایده های رتز آنقدر پوچ هستند («شب رول تخم مرغ اسرارآمیز») که تعجب می کنم که آیا من شوخی می کنم یا نه، و مجبور می شوم ردی بنویسم که من، خبرنگار TechCrunch، فریب خوردم و فکر کردم میکی ماوس/ستاره است. لباس شب واقعی بود. ولی تو سایت هست قسم میخورم!

در تمام این مدت، لیگ اصلی بیسبال در حال جرقه زدن برخی از الگوهای رفتاری یکنواخت خود است. بازیکنان در حال پوشیدن یونیفورم های جدید از طرفداران متعصب هستند، اما بازیکنان تولید را نامرغوب و در برخی مواقع ظاهری می دانند. اما حداقل لباس‌هایشان مضحک‌ترین لباس‌هایی نخواهد بود که امسال در زمین می‌بینیم.

خبرکاو