مردم اغلب شاعران را به خاطر چرخش روحی عباراتشان و اینکه چگونه می توانند احساسات عمیق را به شیوه هایی که به طور منحصر به فرد انسانی احساس می کنند برانگیزند تمجید می کنند. بر اساس مطالعه‌ای که به تازگی در Scientific Reports منتشر شده است، به نظر می‌رسد که هوش مصنوعی می‌تواند حتی بهتر از آنها ریسمان قلب ما را جذب کند. مردم نه تنها تلاش می کنند تا تفاوت بین شعر ساخته شده توسط هوش مصنوعی و شعر نوشته شده توسط انسان را تشخیص دهند، بلکه بسیاری شعرهای ساخته شده با هوش مصنوعی را به شعرهایی که با تلاش انسان تولید شده اند ترجیح می دهند، حداقل تا زمانی که روح سیلیکونی را در پشت کلمات کشف کنند.
محققان دانشگاه پیتسبورگ آزمایش کردند که خوانندگان چقدر می توانند تشخیص دهند که یک شعر با مدل ChatGPT -3.5 AI OpenAI یا شکسپیر، امیلی دیکنسون، تی اس الیوت و دیگران در مجموعه شعر انگلیسی زبان نوشته شده است. بیش از 1600 شرکت‌کننده ترکیبی تصادفی از 10 شعر را خواندند که نیمی از آنها توسط انسان و نیمی از مدل هوش مصنوعی بود. نه تنها بسیاری فکر می‌کردند که انسان‌ها اشعار هوش مصنوعی را نوشته‌اند، بلکه اشعاری که توسط مردم سروده شده‌اند کمترین احتمال را داشتند که چنین علامت‌گذاری شوند.
ظاهراً پیچیدگی شعرهای انسانی با گیج‌کننده‌ای با هوش مصنوعی اشتباه گرفته شده است. با اجتناب از پیچیدگی‌هایی که اغلب در آثار شاعران کلاسیک یافت می‌شود، شعر هوش مصنوعی می‌تواند ارتباط بیشتری داشته باشد و کمتر ترسناک باشد - آپشن های ی که خوانندگان ناخودآگاه به خلاقیت انسان نسبت می‌دهند.
محققان نوشتند: "ما دریافتیم که اشعار تولید شده توسط هوش مصنوعی در کیفیت هایی مانند ریتم و زیبایی رتبه بندی مطلوب تری دارند و این به شناسایی اشتباه آنها به عنوان نویسنده انسان کمک می کند." «یافته‌های ما نشان می‌دهد که شرکت‌کنندگان از اکتشافات مشترک و در عین حال ناقص برای متمایز کردن هوش مصنوعی از شعر انسانی استفاده کردند: درک سادگی اشعار تولید شده توسط هوش مصنوعی ممکن است برای افراد غیرمتخصص آسان‌تر باشد، و آنها را به ترجیح شعر تولید شده توسط هوش مصنوعی و تفسیر نادرست از پیچیدگی اشعار انسانی سوق دهد. به عنوان عدم انسجام ایجاد شده توسط هوش مصنوعی."
هوش مصنوعی شاعرانه
ناتوانی بسیاری از مردم در تشخیص اینکه چه زمانی یک peom توسط هوش مصنوعی نوشته شده است تعجب آور است، همانطور که ترجیح می دهند شعری که توسط هوش مصنوعی نوشته شده است تا زمانی که نویسنده فاش نشود. اما این بیشتر نشانه این است که شعر همیشه به راحتی قابل تجزیه نیست، به خصوص وقتی که معاصر نباشد. و این بدان معناست که هوش مصنوعی به سمت جذابیت برای اکثر افراد ممکن امروزی متمایل شده است، درست مانند خروجی های دیگر.
ما اغلب تصور می‌کنیم که خلاقیت انسان ذاتاً برتر است یا می‌توانیم به طور شهودی کار یک همنوع را تشخیص دهیم. با این حال، با بهبود ابزارهای هوش مصنوعی، این فرضیات به طور فزاینده ای مورد آزمایش قرار می گیرند. این فقط یک تمرین آکادمیک نیست. این پیامدهای واقعی برای هنر، آموزش، و ارزش ما برای کار خلاقانه در دنیایی که ماشین‌ها اکنون رقبای جدی هستند، دارد.
این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که با تبدیل شدن هوش مصنوعی به ابزار خلاقانه‌ای که به طور فزاینده‌ای پیچیده می‌شود، ممکن است نیاز به بازنگری در تعاریف سنتی هنر داشته باشیم. این لزوماً به این نیست که آیا یک هوش مصنوعی می تواند «احساس» یا «تصور» کند، بلکه به این موضوع می پردازد که چگونه خروجی آن با مخاطبان طنین انداز می شود.
اما، شاید بهترین کار این باشد که حرف آخر را درباره انسان و شعر به شاعری بسپاریم که درباره هر دو چیز زیادی نوشته است. در اینجا "من بسته ای از تلاش های بیهوده گره خورده هستم" اثر هنری دیوید ثورو است:
من بسته ای از تلاش های بیهوده گره خورده ام
با یک پیوند شانسی با هم،
آویزان به این طرف و آن طرف، پیوندهای آنها
آنقدر شل و گشاد ساخته شده بودند،
فکر می کند،
برای هوای ملایم تر
یک دسته بنفشه بدون ریشه،
و خاکشیر مخلوط،
احاطه شده توسط یک تکه کاه
هنگامی که در مورد شاخه های خود پیچیدند،
قانون
دماغی که تایم آن را از بیرون بیرون کشید
آن میدان های الیزی زیبا،
با علف های هرز و ساقه های شکسته، با عجله،
باعث می‌شود که رابل از بین برود
آن زباله
روزی که تسلیم می شود.
و اینجا من برای ساعتی کوتاه و نادیده شکوفا می شوم،
در حال نوشیدن آب میوه هایم،
بدون ریشه در زمین
برای سبز نگه داشتن شاخه هایم،
اما بایست
در یک فنجان برهنه
چند جوانه لطیف روی ساقه من باقی مانده بود
در تقلید از زندگی،
اما آه! بچه ها نمی دانند،
تا زمانی که زمان آنها را پژمرده کرد،
وای
که با آن پر هستند.
اما حالا می بینم که بیهوده کنده نشده ام،
و بعد در گلدان زندگی
از شیشه ای که ممکن است زنده بمانم،
اما توسط یک دست مهربان آورده است
زنده
به یه جای عجیب
سهامی که به این ترتیب رقیق شد، به زودی ساعات خود را بازخرید خواهد کرد،
و تا یک سال دیگر،
همانطور که خدا می داند، با هوای آزادتر،
میوه های بیشتر و گل های زیباتر
تحمل خواهد کرد،
در حالی که من در اینجا خوابیده ام.
ارسال نظر