خدمه ای متشکل از چهار فضانورد خصوصی در ساعات اولیه روز پنجشنبه زمانی که دریچه کپسول SpaceX Dragon خود را باز کردند و اولین پیاده روی تجاری فضایی را انجام دادند، تاریخ ساز شدند.

راهپیمایی فضایی، مخاطره آمیزترین بخش ماموریت پنج روزه Polaris Dawn، در ساعت 6:12 صبح به وقت شرقی هنگامی که اکسیژن شروع به جریان یافتن به لباس فضانوردان کرد، آغاز شد. فقط دو نفر از چهار خدمه در واقع از وسیله نقلیه خارج شدند، اما هر چهار نفر مجبور شدند لباس‌های جدید ساخت اسپیس ایکس را بپوشند زیرا کپسول دراگون قفل هوا ندارد. این بدان معناست که کل فضاپیما باید فشار بیاورد.

راهپیمایی فضایی - که گاهی اوقات فعالیت خارج از خودرو نامیده می شود - زمانی است که فضانوردان امنیت نسبی فضاپیمای خود را به سمت خلاء فضا رها می کنند. در تاریخ پروازهای فضایی انسان، پیاده روی فضایی تنها توسط فضانوردان دولتی انجام شده است که از آنها به عنوان فرصتی برای انجام تعمیرات، انجام تعمیرات یا انجام آزمایش های علمی استفاده می کنند. پیاده‌روی فضایی که توسط فضانوردان ناسا انجام می‌شود معمولاً بین پنج تا هشت ساعت طول می‌کشد.

کارآفرین میلیاردر و رهبر ماموریت جرد آیزاکمن اولین کسی بود که از کپسول اژدها خارج شد. پس از بازگشت، سارا گیلیس، مهندس SpaceX، چرخشی در خلاء فضا گرفت. آنها از یک نردبان کمکی مخصوص حرکت به نام "اسکای واکر" استفاده کردند که اسپیس ایکس فقط برای این منظور به دراگون اضافه کرد تا به آنها در خارج از کپسول کمک کند. این جفت با بند ناف به فضاپیما متصل شده بود و همیشه با نردبان در تماس بودند. راهپیمایی فضایی بسیار سریع بود و هر فرد کمتر از ده دقیقه از فضاپیما خارج شد. در آن زمان، ایزاکمن و گیلیس یک سری حرکات را برای آزمایش تحرک و عملکرد لباس ها انجام دادند.

آیزاکمن گفت: «در بازگشت به خانه، همه ما کارهای زیادی برای انجام دادن داریم، اما از اینجا به نظر می رسد دنیای کاملی است.

لباس‌های فضایی اسپیس‌ایکس به‌طور قابل‌توجهی سبک‌تر از لباس‌های سفید بزرگی هستند که فضانوردان ناسا می‌پوشند، و این شرکت بيان کرد که آنها با هدف «تحرک» طراحی شده‌اند.

یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های لباس‌های فضایی ناسا با لباس‌های طراحی شده توسط اسپیس‌ایکس، نداشتن کوله پشتی سفید و حجیم به نام سیستم پشتیبانی حیات اولیه است. به جای کوله پشتی، سیستم های اصلی پشتیبانی از زندگی از طریق بند ناف 12 فوتی که به فضاپیما متصل است، تامین می شود.

در حالی که این جفت به نوبت بیرون از سفینه می رفتند، بقیه خدمه، خلبان سابق نیروی هوایی ایالات متحده اسکات "کید" پوتیت و مهندس اسپیس ایکس آنا منون، پیشرفت آنها را به دقت زیر نظر داشتند. پس از اینکه گیلیس دریچه را بست، فضاپیما به تدریج تحت فشار قرار گرفت. کل عملیات کمتر از دو ساعت طول کشید.

این دستاورد چشمگیر یک موهبت بزرگ برای جاه طلبی های فضایی خصوصی اسپیس ایکس است که معروف ترین آن شامل یک ماموریت خدمه خصوصی به مریخ است. اگر اسپیس ایکس بتواند این کار را انجام دهد، لباس‌هایی که انسان‌هایی که به سیاره سرخ سفر می‌کنند، احتمالاً ریشه در لباس‌های فضایی ایزاکمن و خدمه‌اش در Polaris Dawn دارند.

این شرکت در ماه می گفت: «در حالی که Polaris Dawn اولین باری است که از لباس SpaceX EVA در مدار پایین زمین استفاده می‌شود، سرنوشت نهایی لباس بسیار دورتر از سیاره مادری ما قرار دارد. «ساخت یک پایگاه در ماه و یک شهر در مریخ به توسعه یک طراحی مقیاس‌پذیر برای میلیون‌ها لباس فضایی مورد نیاز برای کمک به چند سیاره‌ای شدن حیات نیاز دارد.»

این اولین نقطه عطف در ماموریت Polaris Dawn نیست. این کپسول پس از بلند شدن بامداد سه‌شنبه با موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس، پیشران‌های خود را پرتاب کرد تا خدمه را به ارتفاع ۱۴۰۰ کیلومتری (۸۷۰ مایلی) برساند – بالاتر از هر انسان دیگری که از زمان مأموریت آپولو ۱۷ به ماه در سال ۱۹۷۲ سفر کرده‌اند. .

اکنون که دو نقطه عطف مهم پشت سر آنها قرار گرفته‌اند، خدمه Polaris Dawn روزهای باقی‌مانده خود را در مدار با انجام آزمایش‌های علمی و آزمایش مداوم ارتباطات لیزری بین کپسول و ماهواره‌های اینترنتی Starlink سپری خواهند کرد. خدمه احتمالاً در ساعات اولیه یکشنبه بازخواهند گشت و در سواحل فلوریدا به پایین پرتاب خواهند شد، اگرچه اسپیس ایکس هنوز برنامه مشخصی برای بازگشت به زمین منتشر نکرده است.

خبرکاو