رقابت برای قدرت همجوشی تجاری در حال داغ شدن است.

سرمایه‌گذاران در چند سال گذشته پول خود را به استارت‌آپ‌های فیوژن ریخته‌اند و یکی از تازه‌ترین بهره‌برداران از مزایای آنها Zap Energy است، یک استارت‌آپ مستقر در اورت در واشنگتن که رویکردی هوشمندانه را برای استفاده از قدرت ستاره‌ها دنبال می‌کند. طبق گزارش SEC، این شرکت اخیراً یک دور 130 میلیون دلاری را بسته است که طبق PitchBook، مجموع آن را به 327 میلیون دلار رساند. تنها چهار استارت آپ فیوژن درآمد بیشتری کسب کرده اند.

دور جدید توسط Soros Fund Management با مشارکت سرمایه گذاران جدید BAM Elevate، Emerson Collective، Mizuho Financial Group و Xplor Ventures هدایت شد. سرمایه‌گذاران موجود نیز از جمله Breakthrough Energy Ventures، Chevron Technology Ventures، Energy Impact Partners، Lowercarbon Capital، و Shell Ventures دوباره تقویت شدند. ممکن است بعداً نام سرمایه گذاران بیشتری ذکر شود.

کنایه هوشمندانه در مورد قدرت فیوژن این است که همیشه "یک دهه دیگر" وجود دارد و احتمالاً هنوز هم همینطور است. اما سرمایه‌گذاران با پیشرفت‌های اخیر، از جمله پیشرفت در سال 2022 در تأسیسات احتراق ملی، پیشنهاد کرده‌اند که نمایش‌هایی در مقیاس تجاری در نهایت ممکن است ظرف ده سال یا کمتر قابل دستیابی باشد، افزایش یافته‌اند.

انگیزه آنها روشن است: فرصتی برای لقمه گرفتن از بازار انرژی جهانی چند تریلیون دلاری در حالی که بخش های وسیعی از اقتصاد را کربن زدایی می کنند.

در حالی که شرکت‌های مختلف روش‌های متفاوتی را برای تولید و کنترل واکنش‌های همجوشی اتخاذ می‌کنند، همه آن‌ها یک اصل اساسی مشترک دارند: استفاده از منابع سوخت ایمن و در دسترس و ذوب هسته‌های آن‌ها، استفاده از توان حاصل برای تولید برق یا گرما (یا هر دو).

رویکرد Zap را می‌توان به بهترین شکل به عنوان "رعد و برق در یک بطری" توصیف کرد. این تکنیک که به عنوان Z-pinch ثابت شده با جریان برشی شناخته می شود، جریان الکتریکی را از طریق پلاسما ارسال می کند. این فعل و انفعال یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند که پلاسما را فشرده می کند و نیاز به آهنرباها یا لیزرهای گران قیمتی را که سایر شرکت ها و محققان برای ایجاد شرایط لازم برای همجوشی استفاده کرده اند را از بین می برد.

هنگامی که ایزوتوپ های دوتریوم و تریتیوم هیدروژن در پلاسما با هم ترکیب می شوند، نوترون و گرما آزاد می کنند. این انرژی توسط فلز مذابی که محفظه واکنش را احاطه کرده است جذب می شود و سپس می توان از آن برای تولید برق استفاده کرد. Zap این فرآیند را بارها و بارها تکرار می کند، دقیقاً مانند یک سیلندر که در یک موتور احتراق داخلی شلیک می شود.

با هم، راکتور و روکش فلزی مذاب فقط 10 فوت عرض دارند و 50 مگاوات برق در مقیاس تجاری تولید خواهند کرد که برای تامین انرژی حدود 50000 تا 60000 خانه کافی است. برای بارهای بزرگتر، این شرکت می گوید که می توان چندین راکتور را در کنار هم قرار داد.

دور جدید 130 میلیون دلاری کمی کمتر از 160 میلیون دلاری سری C است که شرکت در سال 2022 جمع آوری کرد. چندین سرمایه گذار موجود در آن شرکت کردند، اگرچه دو استثنا قابل توجه وجود داشت: DCVC و Valor Equity Partners.

اگرچه دور کوچکتر است، اما احتمالاً به شرکت کمک می کند تا بخش های کلیدی راکتور خود را ثابت کند. مانند بسیاری از شرکت‌های فناوری آب و هوا که در زمینه سخت‌افزار تخصص دارند، Zap در وسط چیزی قرار دارد که برخی آن را «دره تجاری مرگ» می‌نامند. در آنجا، استارت‌آپ‌هایی که ثابت کرده‌اند علم و مهندسی پشت فناوری‌شان معتبر است، هنوز باید مبالغ قابل‌توجهی را برای رساندن آن به مقیاس تجاری خرج کنند.

اخیراً، سرمایه‌گذاران فناوری آب و هوا با چگونگی حرکت در زمین‌های نامطمئن دست و پنجه نرم می‌کنند، زیرا امیدوارکننده‌ترین شرکت‌های پرتفوی آنها وارد دره می‌شوند. برخی سرمایه گذاری خطرپذیر شرکتی را به عنوان یک گزینه شناور کرده اند، در حالی که برخی دیگر به رشد حقوق صاحبان سهام یا تامین مالی پروژه به عنوان یک راه حل اشاره کرده اند. اضافه شدن مدیریت صندوق Soros و حمایت مستمر توسط Chevron Technology Ventures، Breakthrough Energy Ventures، و دیگران نشان می دهد که Zap هنوز از طیف وسیعی از سرمایه گذاران حمایت می کند.

خبرکاو