دیشب، برای یک شب به میزبانی StrictlyVC، این سردبیر با Trae Stephens، یک تحلیلگر اطلاعاتی دولتی سابق که کارمند Palantir اولیه تبدیل به سرمایه‌گذار در Founders Fund شده بود، صحبت کرد. یکی از آنها Anduril است، شرکت فناوری دفاعی پرهیاهو که اکنون توسط سرمایه گذارانش 8.4 میلیارد دلار ارزش گذاری شده است. دیگری Sol است که یک هدست 350 دلاری تک منظوره می‌سازد که وزن آن تقریباً به اندازه یک عینک آفتابی است و کاملاً روی خواندن متمرکز است، کمی شبیه به کیندل پوشیدنی. (بعد از پوشیدن جفتی که استفنز به این رویداد آورد، بلافاصله یکی از خودم را خواستم، اگرچه در حال حاضر یک فهرست انتظار 15000 نفری وجود دارد، استفنز می گوید.)

نیمه اول گپ خود را صرف صحبت در مورد Founders Fund کردیم، و گفتگو را با صحبت در مورد اینکه چگونه Founders Fund خود را از سایر شرکت ها متمایز می کند (کرسی های هیئت مدیره نادر است، برای سرمایه گذاری های بعدی ذخیره نمی کند، صحبت را شروع کردیم، اجماع تا حد زیادی وجود دارد. یک نه نه).

ما همچنین در مورد یکی از همکاران سابق صحبت کردیم که توانسته مطبوعات زیادی را به دست بیاورد (استیونز به درستی من را به خاطر صحبت در مورد او در خلال مکالمه خود رد کرد)، اینکه آیا Founders Fund نگرانی دارد که ایلان ماسک خودش را خیلی لاغر کند (در بسیاری از ماسک سهام دارد). شرکت‌ها)، و اگر یک شرکت پرتفوی دیگر، OpenAI، استعدادهای زیادی را از دست بدهد، چه اتفاقی می‌افتد، حالا که به کارمندانش اجازه داده است تا درصدی از سهام خود را به ارزش 86 میلیارد دلار بفروشند.

نیمه دوم گفتگوی ما بر روی آندوریل متمرکز بود، و اینجا جایی است که استفنز واقعاً روشن شد. جای تعجب نیست. استفنز در کاستا مسا، کالیفرنیا زندگی می‌کند و بخش زیادی از هر روز را صرف نظارت بر بخش‌های بزرگی از عملیات‌های لباس می‌کند. Anduril نیز در حال حاضر به دلایل واضح بسیار در حال افزایش است.

اگر ترجیح می دهید سخنرانی را تماشا کنید، می توانید آن را در زیر مشاهده کنید. برای کسانی از شما که خواندن را ترجیح می‌دهید، آنچه در ادامه می‌آید بیشتر آن مکالمه است که برای طولانی‌تر به آرامی ویرایش شده است.

کیت رابویس، که اخیراً دوباره به Khosla Ventures پیوسته است، گزارش شده است که پس از درگیری با همکارانش از Founders Fund "اخراج" شده است. میشه کمی در مورد اتفاقی که افتاده صحبت کنید؟

در Founders Fund هر کسی سبک خاص خود را دارد. و یکی از مزایایی که واقعاً از ابتدا از پیتر ناشی می شود، زمانی که ما برای اولین بار حدود 20 سال پیش تأسیس شدیم، این است که هر کس باید استراتژی خود را اجرا کند. من استراتژی را به روشی متفاوت با [همکار] برایان [سینگرمن] انجام می دهم. این متفاوت از روشی است که ناپلئون [تا] - که صندوق رشد ما را اداره می کند - سرمایه گذاری می کند، و این خوب است، زیرا ما نگاه های متفاوتی داریم که در غیر این صورت با داشتن افرادی که این استراتژی های مختلف را اجرا می کنند، به آن دست نمی یافتیم. کیت استراتژی بسیار متفاوتی داشت. او یک استراتژی بسیار خاص داشت که بسیار عملی بود، بسیار درگیر بود، و من فکر می‌کنم خسلا برای آن مناسب است. . و من واقعا خوشحالم که او جایی را پیدا کرد که در آن احساس می کرد تیمی دارد که می تواند از او در آن اجرا حمایت کند.

اعتبار تصویر: TechCrunch

شما در گذشته در مورد اینکه صندوق موسسان نمی خواهد از بنیانگذارانی که نیاز زیادی به دست گرفتن دارند، حمایت کند صحبت کرده اید. . .

حالت ایده آل برای یک VC این است که شما یک بنیانگذار دارید که واقعاً در اداره کسب و کار خود خوب عمل می کند، و مزایای منحصر به فردی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها ارائه دهید. واقعیت این است که معمولاً اینطور نیست. معمولا سرمایه‌گذارانی که فکر می‌کنند بیشترین ارزش گفت ه را دارند، آزاردهنده‌ترین و دشوارترین برخورد با آنها هستند. هر چه یک VC بیشتر بگوید "من ارزش گفت ه خواهم کرد"، بیشتر باید بشنوید که می گویند: "من می خواهم این مزخرفات همیشه زنده شما را برای بقیه مدتی که در کار هستم آزار دهم. میز کلاهک.' اگر معتقدیم که ما - صندوق موسسان - برای کارکرد کسب و کار ضروری هستیم - باید روی خودمان سرمایه گذاری کنیم نه بنیانگذاران.

به نظرم جالب است که وقتی کیت به میامی نقل مکان کرد و دوباره زمانی که به صورت نیمه وقت به منطقه خلیج برگشت، جوهر زیادی ریخته شد. مردم فکر می کردند Founders Fund به فلوریدا نقل مکان کرده است، اما شما به من گفتید که بخش عمده ای از شرکت در منطقه خلیج باقی مانده است.

اکثریت قریب به اتفاق تیم هنوز در سانفرانسیسکو هستند. . . حتی زمانی که 10 سال پیش به Founders Fund پیوستم، واقعاً یک بازی Bay Area بود. سیلیکون ولی همچنان نیروی غالب بود. فکر می کنم اگر به صندوق پنج نگاه کنید، که من در صندوق بنیانگذاران وارد کردم، چیزی حدود 60 تا 70 درصد از سرمایه گذاری های ما شرکت های منطقه خلیج بود. اگر به صندوق هفت نگاه کنید که آخرین ونتیج است، اکثر شرکت ها در منطقه خلیج نبودند. پس ، هر چه مردم در مورد انتقال Founders Fund به میامی فکر می کردند، هرگز چنین نبود. ایده این بود که اگر چیزها از نظر جغرافیایی توزیع شده اند، باید افرادی داشته باشیم که به چیزهای دیگر که جالب هستند نزدیک تر باشند.

کیت اوایل امروز در اجلاس مقدماتی [در نزدیکی] چیزی بيان کرد که بنیانگذاران در منطقه خلیج نسبتا تنبل هستند و مایل به کار 9 تا 9 در روزهای هفته یا شنبه نیستند. در مورد آن چه فکر می کنید و همچنین، آیا فکر می کنید موسسان باید در آن ساعات کار کنند؟

من قبلاً برای دولت کار می‌کردم، جایی که وقتی علنی صحبت می‌کنید، هدف این است که تا آنجا که ممکن است کلمات را بدون گفتن بیان کنید. . درست مثل معلم چارلی براون، راه، راه، راه، راه، راه. کیت در گفتن چیزهایی که روزنامه نگاران بعداً درباره آنها می پرسند واقعاً خوب است. این در واقع برای کیت خوب است. او ما را مجبور کرد اینجا روی صحنه درباره او صحبت کنیم. او برنده می شود. من فکر می‌کنم واقعیت این است که افراد زیادی در دنیا وجود ندارند که چیزهایی را که مردم به خاطر می‌آورند می‌گویند و ارزش صحبت کردن در موردشان را دارد. هدف من برای ادامه این گفتگو این است که چیزی برای گفتن پیدا کنم که بعداً امروز یا فردا کسی در مورد آن بپرسد، "باور می‌کنی ترائه گفته است؟"

من یک راه حل برای آن دارم، اما بعداً می آید! OpenAI یک شرکت نمونه کار است. سهام ثانویه خریدید همین الان بر فروش ثانویه دیگری نظارت داشت. کارمندان آن (احتمالاً) از این فروش ها پول زیادی به دست آورده اند. آیا این به شما مربوط می شود؟ آیا موضعی در مورد اینکه چه زمانی برای کارمندان برای شروع فروش سهام به سرمایه گذاران خیلی زود است دارید؟

اعتبار تصویر:

در فناوری، رقابت برای استعدادها واقعاً شدید است و شرکت‌ها می‌خواهند کارمندانشان باور کنند که دارایی آنها ارزش پولی واقعی دارد. بدیهی است که اگر بگویید، "شما می توانید 100٪ از دارایی خود را بفروشید" بد خواهد بود، اما در مرحله نسبتاً اولیه، فکر می کنم خوب است که بگویید، "شما 100000 سهم دارید. شاید بتوانید 5 تا 10 درصد آن را در یک مناقصه تسهیل شده توسط شرکت بفروشید، به طوری که وقتی با حقوق صاحبان سهام جبران می‌شوید، این واقعی باشد و این بخشی از کل بسته کامپوتری شما باشد.

اما مقیاس بسیار متفاوت است. این یک شرکت با ارزش 86 میلیارد دلاری [به ازای هر این خریداران ثانویه] است، پس 5 تا 10 درصد بسیار زیاد است.

من فکر می‌کنم اگر شاهد کاهش عملکرد در ارتباط با افرادی باشید که نقدینگی زیادی دارند، پس بله، این یک مشکل بسیار جدی می‌شود. من چنین اتفاقی را در OpenAI ندیده‌ام. من احساس می‌کنم که آنها برای رسیدن به [هوش عمومی مصنوعی] انگیزه‌ی فوق‌العاده‌ای دارند، و این یک مأموریت واقعاً گوشتی است.

شما همچنین یک سرمایه گذار در SpaceX هستید. شما یک سرمایه گذار در Neuralink هستید. آیا شما نیز در شرکت Boring سرمایه گذار هستید؟

ما یک سرمایه گذار در شرکت Boring هستیم.

آیا شما یک سرمایه گذار در X هستید؟

نه نه نه نه نه. [می خندد.]

اما شما در تجارت ایلان ماسک هستید، همانطور که حدس می‌زنم هر کسی که سرمایه‌گذار است می‌خواهد باشد. آیا شما نگران او هستید؟ آیا نگران یک نقطه شکست هستید؟

من شخصاً نگران نیستم. ایلان یکی از منحصر به فردترین استعدادهای نسلی است که فکر می کنم تا آخر عمر خواهم دید. همیشه معاوضه هایی وجود دارد. شما از یک نقطه ضریب هوشی بالاتر می روید و مبادلات کاملاً شدید می شوند و ایلان مجموعه ای از مبادلات دارد. او فوق العاده شدید است. او از هر کسی پیشی خواهد گرفت. او درخشان است. او قادر است چیزهای زیادی را در مغزش سازماندهی کند. و بخش های دیگری از زندگی وجود خواهد داشت که رنج می برند.

تو خیلی درگیر روزمرگی اندوریل هستی، بیشتر از چیزی که من متوجه شدم. شما این کشتی ها و هواپیماهای خودمختار را ساخته اید. شما اخیرا RoadRunner را معرفی کرده اید، یک VTOL که می تواند بارهای مختلف را مدیریت کند. آیا می‌توانید در مورد چه چیز دیگری کار می‌کنید به ما یک پرده بدهید؟

ماهیت اندوریل و کاری که ما در آنجا انجام می دهیم این است که تهدیدی که در سطح جهانی با آن روبرو هستیم بسیار متفاوت از سال های 2000 تا 2020 است، زمانی که ما در مورد بازیگران غیردولتی صحبت می کردیم: سازمان های تروریستی، گروه های شورشی، دولت های سرکش. ، چیزهایی مثل آن. اکنون بیشتر شبیه درگیری جنگ سرد علیه دشمنان نزدیک به همتا به نظر می رسد. و روشی که در طول جنگ سرد با درگیری‌های قدرت بزرگ درگیر شدیم، ساخت این سیستم‌های بسیار گران قیمت و نفیس بود: بازدارنده‌های هسته‌ای، ناوهای هواپیمابر، سیستم‌های موشکی هواپیماهای صد میلیون دلاری. [اما] ما خود را در این درگیری ها می یابیم که در آن دشمنان ما با این سیستم های انحصاری کم هزینه ظاهر می شوند: چیزهایی مانند یک پهپاد کامیکاز شاهد ایرانی 100000 دلاری یا TB2 Bayraktar ترکیه ای 750000 دلاری یا موشک های ساده و پهپادهای DJI با نارنجک هایی که به آنها وصل شده اند. چنگال های گیر

پاسخ ما به آن از نظر تاریخی شلیک یک موشک پاتریوت 2.25 میلیون دلاری به سمت آن بوده است، زیرا این چیزی است که ما داریم، این همان چیزی است که در موجودی ما وجود دارد. اما این یک راه حل مقیاس پذیر برای آینده نیست. پس از زمانی که ما تأسیس شدیم، اندوریل به این موضوع نگاه کرده است: چگونه می توانیم هزینه تعامل را کاهش دهیم، در حالی که اپراتور انسانی را نیز حذف کنیم، آنها را از خطر از دست دادن زندگی دور کنیم. . و این قابلیت ها تا حد زیادی قابلیت های سخت افزاری نیستند. این مربوط به استقلال است که یک مشکل نرم افزاری است. . پس ما می‌خواستیم شرکتی بسازیم که نرم‌افزاری تعریف‌شده و سخت‌افزاری فعال باشد، پس ما این سیستم‌ها را با هزینه کم و تکمیل کننده قابلیت‌های موجود برای ایجاد یک اثر بازدارنده مستمر ارائه می‌کنیم تا از درگیری جهانی جلوگیری کنیم. . .شما می خواهید کارهایی را به روش های قابل قبولی انجام دهید که هزینه های زندگی و هزینه های سرمایه ای استقرار این سیستم ها را کاهش دهد، [با این وجود] که همچنان به شما امکان می دهد برتری تکنولوژیکی کامل را در میدان نبرد به نمایش بگذارید تا جایی که از وقوع درگیری جلوگیری کنید.

من اخیراً داستانی را خوانده بودم که در آن شخصی از یکی از «نخستین» های دفاعی، به قول آنها، چشمانش را چرخاند و بيان کرد که نوپاهای فناوری دفاع هنوز به اندازه کافی درباره تولید انبوه نمی دانند. آیا این برای شما نگران کننده است؟

استارت آپ ها نمی دانند چگونه تولید انبوه انجام دهند. اما اولی ها نیز نمی دانند چگونه تولید انبوه انجام دهند. اگر شواهدی در این مورد می خواهید می توانید به مشکل بوئینگ 737 نگاه کنید. ما هیچ منبعی از موشک‌های Stingers، Javelins HIMARS، GMLRS، Patriot نداریم - آنها نمی‌توانند آن‌ها را به اندازه کافی سریع بسازند. و دلیل آن این است که آنها این زنجیره های تامین و تاسیسات تولیدی را ساخته اند که بیشتر شبیه تاسیسات تولیدی دوران جنگ سرد است.

برای تحلیل قیاس با این، زمانی که تسلا برای ساخت در مقیاس انبوه اقدام کرد، آنها گفتند: "ما باید یک کارخانه خودمختار از ابتدا بسازیم تا در واقع به نیازهای تقاضا برای تولید با هزینه کم و در مقیاسی که نیاز است پاسخ دهیم. ما نیاز به رشد داریم. و جنرال موتورز به آن نگاه کرد و آنها گفتند: "این مسخره است. " این شرکت هرگز مقیاس نخواهد شد. و سپس پنج سال بعد، مشخص شد که آنها کاملاً سیگار می‌کشند. پس من فکر می کنم اعداد اول این را می گویند زیرا این واکنش دفاعی است که آنها خواهند داشت. بگوییم که این افراد شروع کننده هرگز آن را دریافت نخواهند کرد.

اندوریل در تلاش است تا یک تسلا بسازد. ما قصد داریم یک کارخانه مدولار و خودمختار بسازیم که بتواند با تقاضایی که مشتری به سمت ما می زند، پاسخگو باشد. این یک شرط بندی بزرگ است، اما ما فردی را که این کار را در تسلا انجام داد، استخدام کردیم. نام او کیث فلین است. او اکنون رئیس تولید م است.

مطمئنم از شما در مورد خطرات سیستم های خودمختار سوال زیادی می شود. سام آلتمن، در یکی از این رویدادها، سال ها پیش به من بيان کرد که این یکی از بزرگترین ترس های او در مورد هوش مصنوعی است. چگونه در مورد آن فکر می کنید؟

در طول تاریخ بشریت، ما بیشتر و بیشتر خشن شده ایم. شروع کردیم مثل مشت زدن به هم و سپس ضربه زدن به هم با سنگ و بعد در نهایت فلزات را کشف کردیم و شروع به ساختن شمشیر و کمان و تیر و نیزه کردیم و سپس منجنیق و سپس در نهایت به ظهور باروت رسیدیم. و سپس شروع به انداختن بمب بر روی یکدیگر کردیم، و سپس در دهه 1940، به نقطه‌ای رسیدیم که متوجه شدیم در سلاح‌های هسته‌ای توانایی تخریب بشریت را داریم. سپس همه به نوعی متوقف شدند. و ما در اطراف ایستادیم و گفتیم: «استفاده از سلاح هسته‌ای خوب نیست. همه ما می توانیم توافق کنیم که در واقع نمی خواهیم این کار را انجام دهیم.

اگر به منحنی این پتانسیل خشونت آمیز نگاه کنید، در طول جنگ سرد شروع به پایین آمدن کرد، جایی که شما مهمات هدایت شونده دقیق داشتید. اگر بخواهید هدفی را بیرون بیاورید، [این سوال مطرح شد] آیا می‌توانید موشک را از پنجره شلیک کنید و فقط هدفی را که می‌خواهید بیرون بیاورید بیرون بیاورید؟ ما در مورد عملیات اطلاعاتی بسیار جدی تر بودیم تا بتوانیم در حملاتی که انجام دادیم دقیق تر و تبعیض آمیزتر عمل کنیم. من فکر می‌کنم سیستم‌های خودمختار دورترین راه هستند. او میگوید : «ما می‌خواهیم از تلفات انسانی جلوگیری کنیم. چه کاری می توانیم انجام دهیم تا آن را از بین ببریم، تا آنجا که ممکن است کاملاً مطمئن باشیم که وقتی اقدام مرگبار انجام می دهیم، آن را به مسئولانه ترین شکل ممکن انجام می دهیم. . .

آیا من از ترمیناتور می ترسم؟ مطمئناً، آینده فرضی بالقوه‌ای وجود دارد که در آن AGI حساس می‌شود و تصمیم می‌گیرد که بهتر است گیره‌های کاغذ بسازیم. ما در حال حاضر به آن نزدیک نیستیم. هیچ کس در وزارت دفاع یا هیچ یک از متحدان و شرکای ما در مورد تسلط بر جهان توسط AGI صحبت نمی کند و این هدف وزارت دفاع است. اما در سال 2016، ولادیمیر پوتین، در سخنرانی خود در دانشگاه فنی مسکو، گفت: «کسی که هوش مصنوعی را کنترل می‌کند، جهان را کنترل می‌کند» و پس فکر می‌کنم ما باید در تشخیص اینکه دشمنان ما این کار را انجام می‌دهند بسیار جدی باشیم. آنها در حال ساختن به این آینده هستند. و هدف آنها این است که ما را تا آن حد شکست دهند. و اگر آنها ما را شکست دهند، من در مورد واقعیت ترمیناتور بسیار بیشتر نگران خواهم بود تا اگر ما، در یک جامعه غربی دموکراتیک، ما کسانی باشیم که لبه را کنترل می کنیم.

وقتی صحبت از پوتین شد، آندوریل در اوکراین چه می کند؟

ما در سرتاسر جهان در مناطق درگیری از جمله اوکراین مستقر هستیم. شما با فناوری‌هایی که در حال حاضر دارید درگیر می‌شوید، نه با فناوری‌هایی که امیدوارید در آینده داشته باشید. بسیاری از فناوری هایی که ایالات متحده، بریتانیا و آلمان به اوکراین فرستادند، فناوری های دوران جنگ سرد بودند. ما چیزهایی را برای آنها می فرستادیم که در انبارها قرار داشتند و به آنها نیاز داشتیم تا در اسرع وقت از موجودی خود خارج شویم. هدف اندوریل، جدای از حمایت از این درگیری‌ها، ایجاد قابلیت‌هایی است که باید ایجاد کنیم، تا اطمینان حاصل کنیم که دفعه بعد که درگیری رخ می‌دهد، موجودی بزرگی از چیزهایی داریم که می‌توانیم خیلی سریع برای حمایت از متحدانمان مستقر کنیم.

شما از مکالماتی آگاه هستید که ما احتمالاً نمی توانیم آنها را تصور کنیم. کیت بقای شما چیست؟ و آیا در پناهگاه است؟

من یک پناهگاه دارم، می توانم تأیید کنم. کیت بقای من چیست؟ فکر نمی کنم اینجا ایده جالبی داشته باشم. مثل این است که شما چیزهای فاسد نشدنی می خواهید. شما یک منبع بزرگ آب می خواهید. شاید داشتن چند تفنگ ساچمه ای ضرری نداشته باشد. من نمی دانم. پناهگاه خود را پیدا کنید به نظر می‌رسد می‌توانید سیلوهای موشکی دوران جنگ سرد را بخرید که پناهگاه‌های بزرگی را می‌سازند و در حال حاضر یکی برای فروش در کانزاس وجود دارد. من هر یک از شما [در بین مخاطبان] را که علاقه مند هستید تشویق می کنم که آن را تحلیل کنند.

واضح است که شما به این کشور بسیار علاقه دارید. شما در خدمات دولتی کار می کردید. شما با پیتر تیل کار می‌کنید، کسی که منابع خود را پشت سر افرادی که به مناصب دولتی انتخاب شده‌اند، از جمله سناتور اوهایو، جی دی ونس، اختصاص داده است. آیا هرگز شاهد نامزدی شما برای ریاست جمهوری خواهیم بود؟

من شخصاً با این ایده مخالف نیستم، اما همسرم - که خیلی دوستش دارم - بيان کرد اگر من برای پست دولتی نامزد شوم از من طلاق خواهد گرفت. پس پاسخ منفی قوی است.

خبرکاو