خبرکاو:

اخترشناسان تکنیک جدیدی را برای شناسایی "نقاط ستاره ای" توسعه داده اند - مناطق سرد و تاریک ستارگان شبیه به لکه های خورشیدی روی ستاره ما، خورشید .

اعتقاد بر این است که این نواحی زمانی روی سطوح ستارگان تشکیل می‌شوند که میدان‌های مغناطیسی قوی درهم می‌پیچند و کوبیدن پلاسما را سرکوب می‌کنند و پس مانع از خروج نور از آن ناحیه از ستاره می‌شوند.

این تحقیق می‌تواند روشن کند که چرا برخی از ستارگان بسیار فعال هستند و در نهایت می‌تواند به اخترشناسان کمک کند تا مناطق قابل سکونت ستارگان را بهتر تعریف کنند، مناطقی در اطراف ستارگان که در آن سیارات می‌توانند آب مایع را در سطوح خود نگه دارند و پس پتانسیل حمایت از حیات را دارند.

مطالب مرتبط: سیارات قابل سکونت: جهان های بیگانه که ممکن است بیشتر از زمین قابل سکونت باشند

لیرا کائو، ستاره شناس دانشگاه ایالتی اوهایو و نویسنده اصلی این تحقیق، در بیانیه ای گفت: "مطالعه ما اولین مطالعه ای است که به طور دقیق لکه بودن ستارگان را مشخص می کند و از آن برای آزمایش مستقیم نظریه های مغناطیس ستاره ای استفاده می کند." برگه) . این تکنیک به قدری دقیق و کاربردی است که می تواند به یک ابزار جدید قدرتمند در مطالعه فیزیک ستارگان تبدیل شود.

این تکنیک به کائو و همکارانش اجازه می دهد تا فهرستی از اندازه گیری های نقطه ستاره و میدان مغناطیسی برای بیش از 700000 ستاره ایجاد کنند. این کاتالوگ که به زودی منتشر می‌شود، تعداد داده‌های موجود در مورد «لکه‌نگری» ستاره‌ها را هزاران افزایش می‌دهد.

کائو با تجزیه و تحلیل طیف های مادون قرمز با وضوح بالا از Sloan Digital Sky Survey و سپس استفاده از آن برای شناسایی لکه های ستاره ای برای 240 ستاره از دو خوشه ستاره ای باز: Pleiades و M67، تکنیک جدید را توسعه داد. این به آنها اجازه داد تا اندازه‌گیری‌های دقیق‌تری از لکه‌های ستارگان به دست آورند و دسته جدیدی از داده‌ها را به دست آورند که می‌تواند مطالعه میدان‌های مغناطیسی ستاره‌ای را هدایت کند.

از زمان کشف لکه های خورشیدی در دهه 1600، ستاره شناسان عمدتاً مغناطیس ستارگان را به طور غیرمستقیم با نگاه کردن به ستارگان از طریق فیلترهای مختلف یا با تشخیص لکه های ستاره ای در منحنی نور یک ستاره مطالعه کردند. اما در حال حاضر، تکنیک جدید به آنها اجازه می دهد تا این پدیده را به طور مستقیم تری مطالعه کنند.

این موزاییکی که توسط شنول شانلی ایجاد شده است، بین 2 تا 27 دسامبر 2022 روی سطح خورشید ردیابی شدند." class="expandable lazy-image-van" onerror="if(this.src && this.src.indexOf('missing-image.svg') !== -1){return true;};this.parentNode.replaceChild(window.missingImage(),this)" data-normal="https://vanilla.futurecdn.net/space/media/img/missing-image.svg" srcset="https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G-320-80.jpg 320w, https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G-480-80.jpg 480w, https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G-650-80.jpg 650w, https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G-970-80.jpg 970w, https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G-1024-80.jpg 1024w, https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G-1200-80.jpg 1200w" data-sizes="(min-width: 1000px) 970px, calc(100vw - 40px)" src="https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G.jpg" data-pin-media="https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/bPES2N6BxyK9rALDpJPb8G.jpg">

کائو گفت: "این در کمین دید بود." در این طیف، یک جزء خنک‌تر مربوط به نقطه ستاره‌ای وجود داشت که فقط در مادون قرمز قابل مشاهده بود.

علاوه بر این، از آنجایی که ستارگان جوان‌تر را می‌توان با لکه‌های ستاره‌ای بسیار گسترده‌تر پوشاند - گاهی اوقات تا 80 درصد، که آنها را «لکه‌های بیشتری نسبت به ستاره» می‌سازد - کائو متوجه شد که این مناطق عظیم و خنک می‌توانند نور کافی را مسدود کنند تا تأثیر قابل‌اندازه‌گیری روی ستارگان داشته باشند. و از آنجایی که نور مسدود شده باید در نقطه‌ای بگریزد، ستارگان بسیار لکه‌دار با تورم و سرد شدن جبران می‌کنند و در نتیجه سطح ستاره‌ای را که نور می‌تواند از آن فرار کند، گسترش می‌دهد.

روشی که توسط این تیم پیشگام شد می‌تواند به بهبود استفاده اخترشناسان از پارامترهای ستاره‌ای برای درک همسایگی‌های اطراف ستارگان، از جمله مناطق قابل سکونت ستارگان، که در آن دماها برای امکان وجود آب مایع بهینه است، کمک کند.

روش جدید همچنین می تواند به اندازه گیری دقیق تری از اندازه ستاره ها منجر شود. از نظر تاریخی، اخترشناسان اندازه یک ستاره را با اندازه‌گیری دمای آن تخمین زده‌اند، و این اندازه‌گیری می‌تواند صدها درجه کاهش یابد - به این معنی که شعاع ستاره کوچک‌تر از چیزی است که در واقع است.

دیگر اخبار

نمایش تلویزیونی God of War از آمازون چراغ سبز دریافت می کند

کائو گفت: "وقتی این اتفاق می افتد، شما شروع به مشاهده تغییرات بزرگ در ساختار ستارگان می کنید که می تواند سایر اندازه گیری های مهم نجومی را نیز از بین ببرد."

یافته‌های جدید همچنین می‌تواند به توضیح دسته‌ای از ستارگان موجود در خوشه Pleiades، که هفت خواهران نیز نامیده می‌شود، کمک کند، که در حدود ۴۴۴ سال نوری از زمین قرار دارد. به نظر می رسد این خوشه بیش از حد فعال است که نمی توان آن را با مدل های ستاره ای موجود توضیح داد. کائو بيان کرد که این ستارگان مملو از لکه های ستاره ای و بسیار مغناطیسی هستند، اما با پرتوهای فرابنفش و پرتو ایکس پرانرژی نیز می ترکند.

داستان های مرتبط:

کائو گفت: "شما نمی خواهید در اطراف این ستاره ها زندگی کنید." اما درک اینکه چرا این ستارگان تا این حد فعال هستند می‌تواند مدل‌ها و معیارهای ما را برای سکونت‌پذیری فراسیاره‌ای تغییر دهد.»

این تکنیک علاوه بر پرتاب نور بر روی این ستارگان غیرعادی فعال، می تواند به ستاره شناسان کمک کند تا بفهمند چرا ستارگان کم جرم نیز بسیار فعال هستند.

بیشتر بخوانید

آموزش برنامه نویسی - مثال جاوا برای حلقه

کائو در پایان او میگوید : «ما می‌توانیم مستقیماً تکامل مغناطیس ستاره‌ای را در صدها هزار ستاره با این مجموعه داده جدید مطالعه کنیم، پس انتظار داریم این به توسعه بینش‌های کلیدی در درک ما از ستاره‌ها و سیارات کمک کند.»

تحقیقات این تیم در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است (در برگه جدید باز می شود) .

ما را در توییتر @Spacedotcom (در برگه جدید باز می شود) یا در فیس بوک (در برگه جدید باز می شود) دنبال کنید .