دورانی که فضا و دفاع اساساً با سرمایه گذاری مخاطره آمیز مخالف بودند، گذشته است. اکنون، بزرگ‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر کشور، بخش‌های بیشتری از پول خود را پشت سر استارت‌آپ‌های به اصطلاح فناوری سخت در مراحل اولیه می‌ریزند. این موضوع باعث شده است که برخی در صنعت این سوال را مطرح کنند که آیا فروشگاه های سرمایه گذاری کوچکتر می توانند با شرکت هایی که به پودر خشک بیشتری مجهز هستند، همگام باشند.

برای جاناتان لاکوست، پزشک انفرادی Space VC، یک صندوق خرد مستقر در آستین که در فناوری مرزی سرمایه‌گذاری می‌کند، چنین نیست. او به تازگی صندوق 20 میلیون دلاری را با این فرض که هنوز فرصت بزرگی برای شرکت‌های متخصص در مراحل اولیه وجود دارد – با وجود تجمیع فزاینده صندوق‌های چند مرحله‌ای و افزایش مشارکت آن‌ها در استارت‌آپ‌های صنعتی در مراحل اولیه و اولیه، بست.

او گفت: «ما در روز صفر سرمایه‌گذاری می‌کنیم، اغلب زمانی که بنیان‌گذاران تازه شرکت‌هایی را راه‌اندازی می‌کنند. فرصت بسیار بیشتری برای یک صندوق جدید که ماهیت تخصصی دارد وجود دارد تا در مرحله پیش‌تولید تأثیر بگذارد تا اینکه یک صندوق سری A را جمع آوری کند و با همه صندوق‌های معروفی که ممکن است در آن دسته‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند رقابت کند.»

همانطور که لاکوست می گوید، ورود خیلی زود، در «روز صفر»، سنگ بنای استراتژی Space VC است. او بيان کرد که انجام در غیر این صورت – منتظر ماندن برای تاسیس شرکت ها و سپس ارزیابی دور اولیه آنها به عنوان یک تحلیل غیر سرب – به احتمال زیاد دستوری برای شکست است.

خندق دیگر Space VC اعتقاد بسیار بالایی است – که 20 میلیون دلار فقط به 15 تا 16 شرکت تعلق خواهد گرفت که اندازه چک آنها بین 500000 تا 1 میلیون دلار است. از برخی جهات، این بخش از استراتژی بیش از هر چیز دیگری متضاد است، از آنجایی که VC به طور کلی توسط اصل قانون قدرت کنترل می شود. اما صندوق‌های کوچک به سادگی پهنای باند مالی برای انجام بازی اعداد را ندارند، به‌خصوص زمانی که صندوق‌های بزرگ‌تر می‌توانند قیمت‌ها را افزایش دهند.

لاکوست اذعان داشت که این صندوق گهگاه توسط یک شرکت چند مرحله‌ای بزرگتر قیمت گذاری می‌شود، که تفاوت قیمت 50 درصدی برای آنها بی‌اهمیت است. او بيان کرد که اغلب، این به یک کارآفرین بستگی دارد که باید اندازه دور اولیه خود را تعیین کند.

قطعاً مواقعی وجود دارد که فکر می‌کنم دو راه وجود دارد که یک بنیانگذار می‌تواند انتخاب کند: جمع‌آوری پیش‌بنیاد ۲ میلیون دلاری، بستن بودجه دولتی، جذب مشتری اولیه، ساختن یک MVP به شیوه‌ای واقعاً نامناسب، و سپس جمع‌آوری دور بسیار بزرگ‌تر. – و با انجام این کار، اجتناب از رقیق شدن بیشتر در اوایل – یا بالا بردن دور بزرگتر از دروازه،" او گفت. "برای من به عنوان یک VC سخت است که بگویم یکی راه درست در مقابل راه دیگر است. اما من واقعاً معتقدم که محدود بودن سرمایه، بی ارزش بودن و تمرکز […] به طور کلی منجر به عادات سالم تر، شرکت های بیشتر و نتایج بهتر می شود."

او اشاره کرد که شرکت‌های پرتفوی True Anomaly و Castelion هر دو دورهای اولیه نسبتاً کوچکی را ارائه کردند و هر دو دورهای بزرگ‌تر را با شرکت‌های بزرگ چند مرحله‌ای در مشارکت بستند. (Space VC اولین چک Castelion و همچنین اولین چک را در Array Labs و Space Forge مستقر در بریتانیا نوشت.)

همه فکر نمی کنند این استراتژی برنده خواهد شد. Jai Malik، GP انفرادی سابق صندوق سرمایه گذاری با تمرکز بر صنایع کوچک، در ابتدای سال جاری هنگامی که در نامه ای برنامه خود را برای بازگرداندن باقیمانده سرمایه دوم خود به LPs اعلام کرد، موجی را ایجاد کرد. در این نامه، او بيان کرد که تصمیم به انحلال گرفته است زیرا چشم انداز شرکت های کوچکتر برای تولید بازده مورد نیازشان بسیار کم است.

لاکوست به وضوح فکر می کند که این مورد نیست. در حالی که او به طور خاص با Countdown صحبت نکرد، او بيان کرد که شرکت او به دنبال ارائه ارزشی فراتر از یک چک است: معرفی مشتری، معرفی سرمایه به شرکای بالقوه ای که می توانند سری A یا فراتر از آن را رهبری کنند، و شبکه ای از بنیانگذاران که در حال ساختن یک مشابه هستند. شرکت. او بيان کرد که در مراحل اولیه، این شرکت همچنین می تواند یک "هیئت صدا" برای کارآفرینان، یا حتی کهنه سربازان نظامی یا افرادی خارج از این بخش باشد که به دنبال انتقال به فضا و دفاع هستند.

من این فرصت را می بینم که وجوه اولیه در مرحله ایده پردازی و آغازین قرار گیرند، به عنوان یک تابلوی صدا، برای ارائه ارتباطات صنعتی به کارآفرینان برای کمک به تحکیم این ایده ها باشند. اینجاست که ما زمان زیادی را صرف می‌کنیم و فکر می‌کنم فرصت کافی برای شرکت‌های تخصصی مانند ما وجود دارد تا در آن حوزه‌ها رقابت کنند.»

سه سال بعد شرط بندی های بزرگتر

لاکوست مسیری غیر متعارف را برای سرمایه گذاری در فضا و دفاع در پیش گرفت. او بیشتر دوران نوجوانی خود را با بازی برای تیم‌های هاکی نخبه گذراند، سپس یک شرکت نرم‌افزاری سرمایه‌گذاری به نام Jebbit را با چند همکلاسی در کالج بوستون تأسیس کرد. (او پس از سه ترم تحصیل را رها کرد تا استارتاپ را تمام وقت رشد دهد.) آنها پس از خرید توسط شرکای سهام ویستا رابرت اف اسمیت میلیاردر در اوایل سال 2022 از آن خارج شدند.

سوال "بعدش چی؟" بزرگ به نظر می رسید.

او گفت: «فکر می‌کنم ارزیابی صادقانه‌ام این است که تأثیر نداشتم، و وقتی در نیمه‌ی بیست سالگی‌ام بودم، شروع کردم به این سؤال که می‌خواهم چند دهه آینده را چگونه بگذرانم». از نظر فکری، برای من، با وجود اینکه تقریباً یک دهه در زیرساخت داده [و] دنیای نرم افزار بودم، این جایی نیست که مسیر شغلی ام را ایجاد کنم. من خیلی بیشتر به دولت و سیاست خارجی، دفاع و فناوری فضایی و مرزی علاقه داشتم.»

وقتی زمان و منابع داشتم، می‌دانستم که قرار است وارد این صنعت شوم. سوال این بود که چگونه.»

او شکافی را در بازار دید: نقشی برای یک بنیانگذار سابق که تبدیل به سرمایه‌گذار شده بود، که می‌توانست خیلی زود در زمینه‌های عمیق فنی سرمایه‌گذاری کند که VC تازه به آن توجه کرده بود. او اولین سرمایه خود را در ابتدای سال 2021 جمع آوری کرد و بلافاصله شروع به استقرار سرمایه کرد.

اگرچه Fund II به طور قابل توجهی بزرگتر از موقعیت 3 میلیون دلاری صندوق I است و بازار سرمایه بسیار سخت تر است، او بيان کرد که جمع آوری وجوه این بار به طور کلی آسان تر است. جمع آوری اولین سرمایه اش مستلزم درخواست از شرکای محدود بود تا روی چشم انداز او و شخص او شرط بندی کنند – او در آن زمان سابقه ای نداشت که درباره آن صحبت کند.

چند سوال مطرح شد که چرا این بنیانگذار نرم افزار فکر می کند که می تواند بیاید و بر فضای اولیه و سرمایه گذاری دفاعی تسلط یابد؟ در آن زمان این سؤال منصفانه بود. پس تامین مالی من دشوار بود، حتی با وجود بازارهای سرمایه سست‌تر، پاسخ دادن به این سوال بدون گفتن، به من اعتماد کنید و اجازه دهید اعمال من بیش از آنچه که می‌خواهم صحبت کند، دشوار بود.

LP لنگر Fund II صندوقی از صندوق‌هایی به نام Nomads است که بخشی از Hummingbird Ventures است که بر مدیران نوظهور استثنایی تمرکز دارد. در این زمان، پس از گذشت سه سال از سفر و سرمایه گذاری عمومی در پانزده شرکت، لاکوست احساس می کند که جایگاه خود را در اکوسیستم به اصطلاح فناوری سخت به دست آورده است.

اکنون چهار سال را در فضا و دفاع گذرانده ام و واقعاً دیگر احساس نمی کنم که یک خارجی هستم. آستین هایم را بالا زده ام من دست در دست هم با تعدادی از شرکت ها کار می کنم … و احساس می کنم که توسعه دهنده آن تیم های موسس هستم. دیگر احساس نمی‌کنم یک کارآفرین نرم‌افزاری که ماهی بی‌آب است. »

خبرکاو