اواخر دهه نود و اوایل دوران طلایی دیگری از تلویزیون آغاز شد و نحوه صحبت ما در مورد داستان سرایی در صفحه‌های کوچک را با فیلم‌هایی مانند سوپرانوها ، Six Feet Under و The Wire تغییر داد.

در حالی که آن سریال‌های برجسته‌تر جوایز و تحسین منتقدان را به دست آوردند، در همان زمان آن دوران احتمالاً آخرین سریال کمدی عالی را به ما هدیه داد: دوستان . محبوبیت مداوم آن از زمان اضافه شدن به بهترین سرویس های پخش تنها گواهی بر آن است.

چرا Friends هنوز برای بسیاری از ما بسیار مورد علاقه است؟

در زمان انتشار آن در سال 1994، من فقط 12 ساله بودم، نه دقیقاً جمعیت هدف، و با این حال از لحظه پخش تلویزیونی آن در بریتانیا در کانال مجذوب شده بودم. من هر جمعه از تمرین گروه به خانه می‌رفتم تا آخرین قسمت را ببینم، اگرچه پیش‌فرض آن برای جذب من طراحی نشده بود.

مجموعه‌ای درباره شش دوست که راه خود را در منهتن می‌گذارند، Friends زاییده فکر مجریان برنامه دیوید کرین و مارتا کافمن و به‌عنوان یک اضافه‌شده مخاطره‌آمیز به جدول NBC ظاهر شد. جنیفر آنیستون، کورتنی کاکس، لیزا کودرو، مت لیبلانک، متیو پری و دیوید شویمر که در آن زمان ناشناخته بودند، به عنوان بازیگران اصلی نقش آفرینی کردند، ناشناس بودن آن‌ها به سریال نشان‌دهنده نگرش‌های جوان دهه 90 بود.

"چیزی برای گفتن وجود ندارد! مونیکا گلر از کاکس، یک سرآشپز بیست و چند ساله که در مورد یک قرار آینده هیجان زده است، می گوید: این فقط یک مرد است که با او کار می کنم. اولین خط گفتگوی نمایش به برخی از جذابیت های اولیه آن اشاره دارد. قرار مونیکا با "پل مرد شراب" باعث می شود که او شب را سپری کند. درست است، این به سختی یک خط داستانی وحشی است. در زمینه دهه 1990، مطمئناً به مضامین کمدی کمدی خانوادگی-محور معمولی و ایمن، درست خارج از دروازه خیانت می کند.

آن خط داستانی آزمایشی - بسیار شبیه به طلاق راس - سریال را در زمان اکران متمایز کرد و به آن کمی برتری داد. از طریق لنز 2024؟ حس وانیلی کمی دارد. اما این انتخاب‌های داستانی که زمانی بسیار پرخطر بودند، اکنون بخشی از جذابیت ماندگار آن را تشکیل می‌دهند و لحن را برای ساعتی که اکنون برای خیلی‌ها یک ساعت راحت است تقویت می‌کنند. قرار گرفتن برای چند قسمت از Friends - خلاصه ما از بهترین قسمت های Friends را تحلیل کنید - مانند این است که در یک پیراهن گرمکن با سایز نرم کره ای فرو بروید. این احساس امنیت و تعلق را برمی انگیزد: فضایی کاملاً مجزا از تلویزیون معتبر.

نه تنها این، فرو رفتن در داخل و خارج کردن آن آسان است. برای من، بعد از ظهرها که از سر کار به خانه برمی‌گردم، چند قسمت از آن را پخش می‌کنم تا قبل از خواب به پایان برسم. مهم نیست از کجا شروع کنم یا حتی اگر شریکم بدون من برخی را تماشا کرده باشد. داستان سرایی مهم نیست که در کجا شیرجه می‌زنید. اگر Friends را به‌عنوان یک گزینه سرگرمی در حین پرواز می‌بینم، اما تعداد قسمت‌های آن مربوط به اواسط فصل 7 است و تماشای مجدد من در خانه فقط در فصل 4 است، آیا از آن عبور کنم. ? به هیچ وجه. ممکن است دقیقاً به یاد نیاورم که چه اتفاقی دارد می افتد، اما در چند لحظه آن را متوجه می شوم. "اوه، درست است، این همان جایی است که مونیکا از اینکه راشل راس را می بوسد عصبانی است. "

دلقک زدن با بهترین دوستانتان

عناصر سریالی سریال، تجربه را غنی می‌کنند، اما برای لذت بردن از آن، نیازی به یادآوری مقادیر پرزحمت پس‌زمینه نیست - یکی از بزرگ‌ترین انتقاداتی که به فهرست رو به رشد دنیای سینمایی مارول وارد می‌شود.

به محض اینکه غرق شوید، مشاهدات دقیق و مرتبطی در مورد روابط و تبدیل آن به عنوان یک بیست و چند ساله ارائه می دهد. در مورد نوستالژی ای که برای ایده آلیسم دهه 1990 برمی انگیزد، بسیار گفته می شود، که اکنون با احیای مجدد لباس های دهه 90 ضدفرهنگ سابق که به جریان اصلی بازگردانده شده اند، نمادین شده است.

اما دوستان به شکل دیگری از اشتیاق می بالد: ارتباط انسانی. اینترنت به اندازه امروز گسترده نبود و گوشی های هوشمند تا سال ها پس از پایان این سری اختراع نمی شدند. نگران نباشید، من قصد ندارم از فناوری استفاده کنم. من عاشق گوشی هوشمندم هستم (در واقع، به لطف آیفونم دارم این مقاله را در یک کشتی مسافربری می نویسم) و از دسترسی آسان تر به اطلاعات در کار روزانه خود دفاع می کنم. پس در حالی که همه ما را تحت تأثیر قرار نمی دهد، انزوا به دلیل افزایش فرهنگ آنلاین بسیار واقعی است.

تقریباً مانند کاری که Seinfeld (انتخاب ما از بهترین قسمت‌های Seinfeld را بخوانید) برای جمعیت کمی مسن‌تر انجام داد، Friends احساس متمایز مسخره کردن را به تصویر می‌کشد. می دانی، فقط وقت گذرانی. این احساس که جایی نیست که شما ترجیح می دهید با بهترین دوستانتان دلقک کنید. چه تعداد از نمایش‌ها یا فیلم‌ها با تمرکززدایی از عشق رمانتیک و قرار دادن عشق افلاطونی در قلب آن، همان «خطر» را مانند Friends می‌پذیرند؟

من مشخصاً به یاد می‌آورم - مطمئناً برای اجرای سریال 12-22 ساله بودم - زندگی من با دوستانم حول محور کشف جهان با هم بود. یکی از دوستان من این را به درستی در یک مکالمه روی متن تکرار کرد: "به نظر من، من فکر می کنم بخش عمده ای از این صمیمیت افلاطونی است. آیا هیچ انسانی وجود دارد که خواهان آن سطح از عشق صمیمی و بی قید و شرط نباشد، صرف نظر از اینکه عاشقانه یا نه؟"

این یک نمونه دنج از جامعه است. چه کسی آن را در چند سال گذشته از دست نداده است؟ من می دانم که دارم. باند نزدیک به یکدیگر زندگی می کنند و چهار نفر از شش نفر در یک ساختمان زندگی می کنند، در حالی که به طور ضمنی گفته می شود که آپارتمان های راس و فیبی در فاصله کمی قرار دارند (و حتی زمانی که راس از آن طرف خیابان حرکت می کند نزدیکتر می شود). آنها برای مکان یکدیگر کلید دارند. آنها در Central Perk آویزان هستند. آن‌ها اغلب برای انجام فعالیت‌هایی که اکنون به «کارهایی که خودمان انجام می‌دهیم»، مانند چیدن مبلمان و لباس‌شویی، تنزل یافته‌اند، پاتوق می‌کنند.

مثل اینکه همیشه در دنده دوم گیر کرده اید

برای من جای تعجب نیست که در سال 2024 این نمایش مثل همیشه محبوب باقی بماند. نمایش‌های صفحه دوم - که به تماشاگر اجازه می‌دهد هنگام تماشای گوشی خود را بچرخاند - بسیار بزرگ هستند. در اوج همه‌گیری، پخش مجدد تلویزیون به دلیل آرامش‌بخش بودن و فاکتور راحتی آن‌ها تبدیل به الزامی شد.

نسل Z به طور خاص به برنامه‌هایی مانند Friends متصل می‌شود که در برابر تکرار تکراری مقاومت می‌کنند - خواهر 21 ساله شریک زندگی من به من اطلاع می‌دهد که او حداقل ده بار در تمام طول مسیر Friends را دیده است: "هر وقت به یک برنامه احساس خوب نیاز داشته باشم، Friends را اجرا می‌کنم."

همان دوست من بعد از اینکه به او گفتم دارم این قطعه را می نویسم این را تکرار کرد: "من به معنای واقعی کلمه داشتم آن را در پس زمینه اوایل امروز تماشا می کردم. اخیراً از ابتدا راهم را طی کرده ام. دوباره. برای هزارمین بار. لول "

چه کسی می‌دانست که آهنگ تم جذاب و جهنمی این سریال، همه این سال‌ها بعد معنای دیگری پیدا می‌کند؟ این خود نمایش است که برای ما وجود داشته است.

Friends یکی از بهترین نمایش‌های مکس است که 10 فصل آن بر روی پلتفرم در ایالات متحده پخش می‌شود. برای کسانی که در بریتانیا و استرالیا هستند، می‌توانید آن را در نتفلیکس تماشا کنید (آوسیایی‌ها نیز می‌توانند آن را در Stan پیدا کنند).

شما هم ممکن است دوست داشته باشید