مفاهیم کلیدی امنیتی برای یادگیری شغلی در امنیت سایبری
این آموزش طوری طراحی شده است که پله شما برای ورود به دنیای جذاب امنیت سایبری باشد. من شما را با مفاهیم و اصطلاحات کلیدی که باید بدانید آشنا می‌کنم و به شما پایه‌ای محکم می‌دهم تا در ادامه سفر یادگیری خود بر روی آن بسازید.
در اینجا چیزی است که ما پوشش خواهیم داد:
امنیت سایبری: دنیایی از فرصت ها
روندها و تهدیدات نوظهور در امنیت سایبری
کنترل های امنیتی: اولین خط دفاعی شما
امنیت سایبری چیست؟
امنیت سایبری عمل محافظت از سیستم‌های رایانه‌ای، شبکه‌ها و داده‌ها از دسترسی، استفاده، افشا، اختلال، تغییر یا تخریب غیرمجاز است. این مانند یک سپر دیجیتالی است که از اطلاعات ارزشمند ما محافظت می کند و از عملکرد روان سیستم ها اطمینان می دهد.
در دنیای به هم پیوسته امروزی، که برای همه چیز از بانکداری و خرید گرفته تا ارتباطات و مراقبت های بهداشتی به فناوری تکیه می کنیم، امنیت سایبری بیش از هر زمان دیگری حیاتی است.
مفاهیم اساسی امنیت
نرم افزار: نرم افزار به مجموعه دستورالعمل هایی اطلاق می شود که به کامپیوتر می گوید چه کاری انجام دهد. این مغز پشت هر کاری است که کامپیوترها انجام می دهند، از مرور وب و بازی کردن تا کنترل ماشین آلات پیچیده و فعال کردن زیرساخت های حیاتی.
ایرادات و آسیب پذیری های نرم افزار: نرم افزار توسط انسان نوشته می شود و انسان ها اشتباه می کنند. این اشتباهات در کد می تواند منجر به نقص یا اشکالات نرم افزاری شود و آسیب پذیری هایی ایجاد کند که مهاجمان می توانند از آنها سوء استفاده کنند.
اکسپلویت ها: اکسپلویت ها ابزارها و تکنیک هایی هستند که مهاجمان برای استفاده از آسیب پذیری ها استفاده می کنند. آنها می‌توانند یک نرم‌افزار، یک فرمان یا دنباله‌ای از اقدامات باشند که از یک ضعف برای به خطر انداختن یک سیستم سوء استفاده می‌کنند.
امنیت سایبری: دنیایی از فرصت ها
حوزه امنیت سایبری گسترده و پویا است و مسیرهای شغلی مختلفی را برای مجموعه‌های مهارتی متنوع ارائه می‌دهد. در اینجا چند نمونه از نقش های متعدد در این زمینه هیجان انگیز آورده شده است:
حاکمیت، ریسک و انطباق (GRC) معماران چارچوب امنیتی یک سازمان هستند. آنها بر توسعه و اجرای سیاست های امنیتی، مدیریت ریسک ها و اطمینان از انطباق با استانداردهای صنعت و مقررات دولتی تمرکز می کنند.
تسترهای نفوذ اغلب "هکرهای اخلاقی" نامیده می شوند و از مهارت های خود برای شناسایی آسیب پذیری ها و بهبود سیستم های امنیتی قبل از اینکه عوامل مخرب بتوانند از آنها سوء استفاده کنند استفاده می کنند. آنها حملات مجاز و شبیه سازی شده را برای آزمایش دفاع سازمان و شناسایی نقاط ضعف انجام می دهند.
تحلیلگران امنیتی سربازان خط مقدم مبارزه با تهدیدات سایبری هستند. آنها شبکه‌ها را از نظر فعالیت‌های مشکوک رصد می‌کنند، نقض‌های امنیتی را برای شناسایی علل و آسیب‌پذیری‌ها تجزیه و تحلیل می‌کنند و اقدامات امنیتی را برای جلوگیری از حملات آینده اجرا می‌کنند.
این تنها نمونه کوچکی از فرصت های متنوع در امنیت سایبری است. حال، بیایید به برخی از روندها و تهدیدات نوظهور نگاه کنیم، سپس مفهوم ریسک سایبری را تحلیل کنیم.
روندها و تهدیدات نوظهور در امنیت سایبری
چشم انداز امنیت سایبری به طور مداوم در حال تغییر است و تهدیدها و فناوری های جدید با سرعتی سریع در حال ظهور هستند.
همانطور که در سال 2024 در دنیای دیجیتال حرکت می کنیم، چندین روند و تهدید کلیدی در حال شکل دادن به این میدان هستند:
حملات مبتنی بر هوش مصنوعی: مجرمان سایبری به طور فزاینده ای از هوش مصنوعی برای ایجاد حملات پیچیده تر و هدفمند استفاده می کنند. شناسایی ایمیل‌های فیشینگ و دیپ‌فیک‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی سخت‌تر می‌شود و چالش‌های جدیدی را برای متخصصان امنیتی ایجاد می‌کند.
تکامل باج‌افزار: حملات باج‌افزار همچنان در حال تکامل هستند و مهاجمان اکنون از تاکتیک‌های اخاذی مضاعف استفاده می‌کنند. آنها نه تنها داده ها را رمزگذاری می کنند، بلکه تهدید به افشای اطلاعات حساس می کنند (اخاذی مضاعف) که فشار بیشتری را بر قربانیان وارد می کند.
آسیب‌پذیری‌های اینترنت اشیا: افزایش شدید دستگاه‌های اینترنت اشیا (ترموستات‌های هوشمند، یخچال‌ها، قفل درب‌ها) سطح حمله را برای مجرمان سایبری گسترش داده است. ایمن سازی این دستگاه های متصل به هم یک چالش مهم باقی مانده است
حملات زنجیره تامین: عوامل تهدید به طور فزاینده ای زنجیره های تامین نرم افزار را هدف قرار می دهند تا چندین سازمان را به طور همزمان در معرض خطر قرار دهند. این حملات می توانند عواقب گسترده ای داشته باشند و تشخیص آنها به ویژه دشوار است
جنگ سایبری تحت حمایت دولت: افزایش حملات سایبری تحت حمایت دولت، مرزهای بین جنگ سنتی و جرایم سایبری را محو می کند. این حملات پیچیده اغلب زیرساخت های حیاتی را هدف قرار می دهند و می توانند پیامدهای ژئوپلیتیکی داشته باشند
چالش های امنیت ابری: با مهاجرت سازمان های بیشتری به فضای ابری، ایمن سازی محیط های ابری به اولویت اصلی تبدیل شده است. پیکربندی نادرست و کنترل های دسترسی ناکافی در سرویس های ابری، آسیب پذیری های رایجی هستند که توسط مهاجمان مورد سوء استفاده قرار می گیرند.
درک ریسک سایبری
در زمینه امنیت سایبری، ریسک احتمال از دست دادن یا آسیب ناشی از یک حمله سایبری یا نقض امنیت است. راه مورد علاقه من برای توضیح این است که به آن مانند یک بوکسور با "فک شیشه ای" فکر کنم - نقطه ضعف شناخته شده ای که حریف می تواند از آن سوء استفاده کند.
برای درک بهتر ریسک سایبری، اجازه دهید آن را تجزیه کنیم:
آسیب پذیری ها: ضعف هایی در سیستم ها یا فرآیندهایی هستند که می توانند توسط مهاجمان مورد سوء استفاده قرار گیرند. در قیاس بوکس ما، این "فک شیشه ای" بوکسور است - آسیب پذیری که آنها را مستعد ناک اوت می کند.
اکسپلویت ها: عمل مشت زدن به فرد با فک شیشه ای، سوء استفاده است. این اقدامی است که برای افزایش آسیب پذیری و ایجاد آسیب انجام می شود. به طور مشابه، در امنیت سایبری، اکسپلویت تکنیک یا کد خاصی است که برای استفاده از یک آسیب‌پذیری استفاده می‌شود.
تهدیدها: احتمال پرتاب مشت به سمت فردی که فک شیشه ای دارد، یک تهدید است. این یک خطر بالقوه است که می تواند از آسیب پذیری سوء استفاده کند. در دنیای دیجیتال، تهدیدها عوامل مخرب یا رویدادهایی مانند ویروس ها، هکرها یا حتی بلایای طبیعی هستند که می توانند به سیستم ها یا داده ها آسیب برسانند.
بازیگر تهدید : شخصی که مشت را پرتاب می کند، عامل تهدید است. آنها موجودیت خاصی هستند که قصد و قابلیت سوء استفاده از آسیب پذیری را دارند. در امنیت سایبری، عوامل تهدید می‌توانند افراد، گروه‌ها یا حتی دولت‌های ملتی باشند که به دنبال به خطر انداختن سیستم‌ها یا سرقت داده‌ها هستند.
ضربه : آسیب ناشی از مشت نشان دهنده ضربه است. این آسیب ناشی از بهره برداری موفقیت آمیز از آسیب پذیری است. در یک حمله سایبری، تأثیر آن می تواند از دست دادن داده، آسیب مالی یا اختلال در عملیات باشد.
خطر : خطر کلی ترکیبی از آسیب پذیری (فک شیشه ای)، تهدید (مشت بالقوه)، عامل تهدید (کسی که مشت می زند) و تأثیر بالقوه (آسیب جدی) است. در امنیت سایبری، ریسک احتمال سوء استفاده یک تهدید از یک آسیب پذیری و آسیب ناشی از آن به سازمان است.
اشتهای ریسک : تمایل فرد برای پا گذاشتن به رینگ بوکس علیرغم فک شیشه ای، نشان دهنده اشتهای ریسک او است. این سطح ریسکی است که آنها مایل به پذیرش هستند. در امنیت سایبری، ریسک اشتها میزان ریسکی است که یک سازمان مایل است برای دستیابی به اهدافش متحمل شود.
رابطه بین این مفاهیم بسیار مهم است: یک تهدید از یک آسیب پذیری با استفاده از یک سوء استفاده برای ایجاد خطر سوء استفاده می کند. هر چه آسیب پذیری بیشتر باشد و تهدید مصمم تر باشد، ریسک بالاتر است.
تهدیدات سایبری رایج
دنیای دیجیتال پر از تهدید است، درست مانند دنیای فیزیکی. در اینجا برخی از انواع رایج تهدیدات سایبری آورده شده است:
ویروس‌ها: ویروس رایانه‌ای برنامه‌ای مخرب است که مانند یک ویروس بیولوژیکی از رایانه‌ای به رایانه دیگر پخش می‌شود. آنها می توانند فایل ها را خراب کنند، داده ها را بدزدند و عملیات سیستم را مختل کنند.
تروجان ها: اسب تروجان خود را به عنوان یک نرم افزار قانونی پنهان می کند تا کاربران را برای نصب آن فریب دهد. پس از داخل شدن، می تواند داده ها را بدزدد، به فایل ها آسیب برساند یا کنترل سیستم را در دست بگیرد.
باج افزار: باج افزار فایل های قربانی را رمزگذاری می کند و آنها را غیرقابل دسترس می کند. سپس مهاجمان برای رمزگشایی فایل ها باج می خواهند.
بدافزار: بدافزار اصطلاحی گسترده است که هر نرم افزار مخربی از جمله ویروس ها، تروجان ها، باج افزارها و جاسوس افزارها را در بر می گیرد. نرم افزارهای جاسوسی به طور مخفیانه بر فعالیت کاربر نظارت می کنند و اطلاعات حساس را می دزدند.
فیشینگ: حملات فیشینگ از ایمیل‌ها، پیام‌ها یا وب‌سایت‌های فریبنده استفاده می‌کنند تا افراد را فریب دهند تا اطلاعات حساسی مانند رمز عبور یا شماره کارت اعتباری را فاش کنند. به نظر می رسد که اینها اغلب از یک منبع قابل اعتماد، مانند یک بانک یا خرده فروش آنلاین، می آیند.
حملات Denial-of-Service (DoS) و Distributed Denial-of-Service (DDoS): هدف این حملات ایجاد اختلال در یک سرویس یا شبکه با غلبه بر ترافیک از منابع متعدد است. این باعث می شود که این سرویس برای کاربران قانونی در دسترس نباشد. تصور کنید وب سایتی پر از درخواست های زیادی است که از کار می افتد و هیچکس نمی تواند به آن دسترسی پیدا کند.
سه گانه سیا و IAAA
سه گانه سیا یک اصل اساسی در امنیت سایبری است و من دائماً آن را موعظه می کنم و کارهایم را به آن بازمی گردانم. مخفف Confidentiality , Integrity , and Availability است .
محرمانه بودن
رازداری همه چیز در مورد محافظت از چیزها است. مانند داشتن یک دفتر خاطرات مخفی با یک قفل نشکن، یا ارسال یک پیام رمزگذاری شده که فقط بهترین دوست شما می تواند آن را بشکند.
در امنیت سایبری، ما از ابزارهای شیک مانند رمزگذاری و کنترل های دسترسی استفاده می کنیم تا مطمئن شویم فقط افراد مناسب می توانند اطلاعات حساس را ببینند. وقتی می‌گویم محرمانگی، عموماً می‌خواهم که ارتباط رمزگذاری باشد.
صداقت
یکپارچگی مانند یک ابرقهرمان است که از داده های شما در برابر شرورهای دزدکی محافظت می کند که می خواهند با آن درگیر شوند. این در مورد اطمینان از دقیق و قابل اعتماد بودن اطلاعات شما است. به صورت حساب بانکی خود فکر کنید - اگر کسی اعداد را تغییر دهد بسیار ناراحت می شوید، درست است؟
ما از چیزهایی مانند چک‌جمع و کنترل نسخه استفاده می‌کنیم تا داده‌های خود را ایمن و سالم نگه داریم. هش یا چک‌سوم را به‌عنوان اثر انگشت منحصربه‌فرد برای یک فایل یا قطعه داده در نظر بگیرید. اگر حتی اندکی از داده ها تغییر کند، اثر انگشت کاملاً تغییر می کند و به شما امکان می دهد به راحتی تحلیل کنید که آیا چیزی دستکاری شده است. وقتی می‌گویم یکپارچگی، عموماً می‌خواهم که انجمن هش یا چک‌سام باشد.
در دسترس بودن
تصور کنید سعی می کنید وارد کافی شاپ مورد علاقه خود شوید، اما در قفل است! در دسترس بودن این اطمینان را ایجاد می کند که بازیگران خوب (با نام مستعار کاربران مجاز) همیشه می توانند به داده ها و سیستم های مورد نیاز خود در زمان نیاز دسترسی داشته باشند - و بازیگران بد نمی توانند. مانند داشتن یک دربان صمیمی است که چهره شما را می شناسد و به شما اجازه ورود می دهد. افزونگی، پشتیبان گیری، و طرح های بازیابی فاجعه (در ادامه در این مورد بیشتر خواهد شد) برخی از ابزارهایی هستند که ما برای باز نگه داشتن این درهای دیجیتال استفاده می کنیم.
IAAA با تمرکز بر نحوه مدیریت دسترسی به اطلاعات و سیستم ها بر سه گانه سیا استوار است:
شناسایی: فرآیند ادعای هویت، مانند ارائه یک نام کاربری.
احراز هویت: تأیید هویت ادعا شده، مانند وارد کردن رمز عبور.
مجوز: اعطای سطوح دسترسی مناسب بر اساس هویت تایید شده.
پاسخگویی: ردیابی و ثبت اقدامات کاربر برای اطمینان از مسئولیت پذیری آنها در قبال فعالیت های خود.
افراد، فرآیندها و فناوری
امنیت سایبری فقط مربوط به فناوری نیست، بلکه به افراد و فرآیندها نیز مربوط می شود. این سه عنصر با هم کار می کنند تا یک وضعیت امنیتی قوی ایجاد کنند.
مردم و امنیت
ما هم قوی ترین و هم ضعیف ترین حلقه در زنجیره امنیت سایبری هستیم. ما می توانیم رمزهای عبور قوی ایجاد کنیم، در برابر حملات فیشینگ هوشیار باشیم و بهترین شیوه های امنیتی را دنبال کنیم. اما ما همچنین می‌توانیم قربانی مهندسی اجتماعی شویم، روی لینک‌های مخرب کلیک کنیم یا ناخواسته آسیب‌پذیری‌ها را وارد سیستم‌هایمان کنیم.
به همین دلیل است که آموزش آگاهی از امنیت بسیار مهم است – به ما کمک می‌کند انعطاف‌پذیرتر شویم و کمتر مورد فریب مهاجمان قرار بگیریم.
اجرای فرآیندهای امن
فرآیندها خط مشی ها، رویه ها و دستورالعمل هایی هستند که بر نحوه انجام کارها حاکم هستند. آنها چارچوبی برای امنیت فراهم می‌کنند و تضمین می‌کنند که همه می‌دانند چه کاری باید انجام دهند و چگونه آن را به صورت ایمن انجام دهند.
به عنوان مثال، یک خط مشی رمز عبور قوی ممکن است کاربران را ملزم به ایجاد رمزهای عبور پیچیده و تغییر مرتب آنها کند.
استفاده ایمن از فناوری
فناوری ابزارها و راه‌حل‌هایی را که برای پیاده‌سازی و اجرای اقدامات امنیتی نیاز داریم، فراهم می‌کند. این شامل همه چیز از فایروال و نرم افزار آنتی ویروس گرفته تا رمزگذاری و سیستم های تشخیص نفوذ است.
اما فناوری به تنهایی کافی نیست. برای ایجاد یک محیط واقعا امن باید با فرآیندهای موثر و آگاهی کاربر ترکیب شود.
حوزه های امنیت سایبری
امنیت سایبری یک حوزه وسیع با دامنه های مختلف است که هر کدام بر جنبه خاصی از امنیت دیجیتال تمرکز دارند. برخی از دامنه های اصلی عبارتند از:
امنیت شبکه: محافظت از شبکه های کامپیوتری از دسترسی و حملات غیرمجاز. این شامل پیاده سازی دستگاه هایی مانند فایروال ها، سیستم های تشخیص نفوذ و سایر اقدامات امنیتی برای حفاظت از زیرساخت های شبکه است.
امنیت داده ها: حفاظت از داده ها از دسترسی، استفاده، افشا، اختلال، اصلاح یا تخریب غیرمجاز. این شامل رمزگذاری داده ها، کنترل های دسترسی و تکنیک های جلوگیری از از دست دادن داده ها می شود.
امنیت برنامه: ایمن سازی برنامه های نرم افزاری از آسیب پذیری ها و حملات. این شامل شیوه های کدگذاری ایمن، ارزیابی آسیب پذیری و تست نفوذ است.
امنیت ابری: محافظت از داده ها و برنامه های ذخیره شده در ابر. این شامل درک معماری های امنیتی ابر، اجرای کنترل های دسترسی و ایمن سازی فضای ذخیره سازی ابری است.
رمزنگاری: استفاده از کدها و رمزها برای محافظت از اطلاعات در برابر دسترسی غیرمجاز. این شامل تکنیک های رمزگذاری، امضای دیجیتال و مدیریت کلید است.
سیستم عامل: بنیاد
سیستم عامل (OS) نرم افزاری است که تمام سخت افزار و نرم افزار کامپیوتر را مدیریت می کند.
در زمینه امنیت سایبری، درک سیستم‌های عامل بسیار مهم است زیرا آنها اغلب هدف اصلی حملات سایبری و اولین خط دفاعی در برابر تهدیدات هستند. این مانند رهبر ارکستر است که مطمئن می شود همه چیز با هم هماهنگ هستند.
نمونه های محبوب عبارتند از:
Windows: این سیستم عامل توسط مایکروسافت توسعه یافته و پر استفاده ترین سیستم عامل برای رایانه های شخصی است. محبوبیت آن باعث می‌شود که هدف مکرر بدافزار باشد و به‌روزرسانی‌ها و وصله‌های امنیتی منظم را ضروری کند
macOS: توسط اپل توسعه داده شده است و کامپیوترهای مک اپل را تامین می کند. در حالی که به دلیل معماری مبتنی بر یونیکس، عموماً ایمن‌تر در نظر گرفته می‌شود، اما در برابر تهدیدات مصون نیست و نیاز به نگهداری امنیتی مداوم دارد.
لینوکس: یک سیستم عامل منبع باز که به دلیل پایداری و انعطاف پذیری شناخته شده است و اغلب در سرورها و سیستم های تعبیه شده استفاده می شود. ماهیت منبع باز آن امکان بهبود امنیت مبتنی بر جامعه را فراهم می کند، اما همچنین به این معنی است که آسیب پذیری ها می توانند به طور عمومی در معرض دید قرار گیرند.
هر سیستم‌عامل آپشن های امنیتی، آسیب‌پذیری‌ها و فرآیندهای اصلاحی خاص خود را دارد. متخصصان امنیت سایبری برای ایمن سازی موثر سیستم ها، اجرای اقدامات امنیتی مناسب و پاسخ به تهدیدهای خاص سیستم عامل باید این تفاوت ها را درک کنند.
همچنین، بسیاری از حملات سایبری از آسیب‌پذیری‌های سطح سیستم‌عامل سوءاستفاده می‌کنند و امنیت سیستم‌عامل را به یک جزء حیاتی از استراتژی امنیت سایبری کلی تبدیل می‌کنند.
کنترل های امنیتی: اولین خط دفاعی شما
بیایید زندگی دیجیتال خود را به عنوان یک قلعه تصور کنیم. شما گنجینه های ارزشمندی مانند اطلاعات شخصی، عکس ها و داده های مالی خود را در داخل دارید. به طور طبیعی، شما می خواهید از آن گنجینه ها در برابر هر دزد یا مهاجم محافظت کنید. کنترل‌های امنیتی، دفاع‌های مختلفی هستند که برای ایمن نگه داشتن قلعه خود به کار می‌گیرید.
کنترل های فنی: دیوارها و خندق قلعه
کنترل های فنی مانند دیوارهای محکم و خندق عمیق اطراف قلعه شما هستند. آنها راه‌حل‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هستند که به‌عنوان موانع، فیلترها و هشدارهایی عمل می‌کنند تا افراد بد را از خود دور نگه دارند.
فایروال مانند یک پل متحرک است که به دقت کنترل می کند چه کسی و چه چیزی می تواند وارد شبکه شما شود.
نرم افزار آنتی ویروس مانند یک نگهبان هوشیار است که در محوطه قلعه شما گشت زنی می کند، هر مزاحم مخرب (مانند ویروس ها یا بدافزارها) را که موفق به عبور از دیوارها می شوند را جستجو کرده و از بین می برد.
رمزگذاری مانند یک کد مخفی است که داده‌های شما را به هم می‌ریزد و آنها را برای هر کسی که کلید ندارد، غیرقابل خواندن می‌کند.
این دفاع های فنی با هم کار می کنند تا یک محیط قوی در اطراف قلعه دیجیتال شما ایجاد کنند و نفوذ مهاجمان را بسیار سخت تر می کند.
کنترل های اداری: قوانین و مقررات قلعه
حتی با قوی ترین دیوارها و خندق ها، اگر افراد داخل آن بی دقت یا آموزش ندیده باشند، یک قلعه آسیب پذیر است. کنترل‌های اداری قوانین و مقرراتی هستند که بر نحوه عملکرد افراد و سیستم‌ها در قلعه شما نظارت می‌کنند.
آموزش آگاهی از امنیت مانند آموزش کارکنان قلعه خود در مورد چگونگی شناسایی و پاسخ به تهدیدات احتمالی است.
خط‌مشی‌های گذرواژه مانند این است که برای هر در و دروازه‌ای در قلعه‌تان به رمزهای عبور قوی و منحصربه‌فرد نیاز دارید.
رویه‌های کنترل دسترسی مانند تعیین سطوح مختلف دسترسی به مناطق مختلف قلعه است و اطمینان حاصل می‌کند که فقط پرسنل مجاز می‌توانند وارد مناطق حساس شوند.
این اقدامات اداری به ایجاد یک فرهنگ امنیتی در سازمان شما کمک می کند و تضمین می کند که همه از نقش خود در حفاظت از قلعه آگاه هستند.
کنترل های فیزیکی: محافظ ها و قفل ها
البته، در صورتی که شخصی به قلعه شما دسترسی فیزیکی پیدا کند، حتی پیچیده‌ترین دفاع دیجیتال را نیز می‌توان دور زد. کنترل های فیزیکی اقداماتی هستند که برای محافظت از دارایی های فیزیکی خود مانند سرورها، رایانه ها و سایر تجهیزات انجام می دهید.
قفل درها و قفسه‌های سرور مانند پیچ‌های سنگین روی دروازه‌های قلعه شما هستند و از ورود غیرمجاز جلوگیری می‌کنند.
دوربین های امنیتی مانند چشمان مراقب نگهبانان شما هستند که هرگونه فعالیت مشکوکی را زیر نظر دارند.
محافظان امنیتی خود کنترل فیزیکی نهایی هستند و حضور انسانی را برای بازدارندگی و پاسخگویی به تهدیدات احتمالی فراهم می کنند.
این اقدامات فیزیکی در ارتباط با کنترل های فنی و اداری شما برای ایجاد یک استراتژی امنیتی جامع کار می کند.
مبانی رمزنگاری
آن حلقه‌های رمزگشای مخفی را که ممکن است در کودکی استفاده می‌کردید، به خاطر دارید؟ رمزنگاری نسخه بزرگسال و پیشرفته آن است، اما به جای اینکه فقط حروف را به هم بزنیم، از اطلاعات حساس مانند جزئیات کارت اعتباری، سوابق پزشکی و حتی ارتباطات طبقه بندی شده دولتی محافظت می کنیم.
رمزنگاری در هسته خود، عمل ایمن سازی ارتباطات و داده ها از طریق استفاده از کدها و رمزها است. این مانند داشتن یک زبان مخفی است که فقط شما و گیرنده مورد نظرتان می توانید آن را بفهمید. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که حتی اگر شخصی پیام شما را رهگیری کند، نمی تواند آن را بدون کلید رمزگشایی بخواند.
رمزگذاری ابزاری حیاتی در رمزنگاری است. این داده های قابل خواندن شما (متن ساده) را می گیرد و با استفاده از یک الگوریتم پیچیده و یک کلید مخفی آن را به یک قالب ناخوانا (متن رمز) تبدیل می کند. فقط کسی که کلید رمزگشایی صحیح را داشته باشد می‌تواند روند را معکوس کند و متن رمز را دوباره به متن ساده تبدیل کند.
مانند قرار دادن اشیای قیمتی خود در یک گاوصندوق قفل شده فکر کنید. گاوصندوق رمزگذاری است و کلید آن کلید رمزگشایی است. بدون کلید، هیچ کس نمی تواند به اشیاء با ارزش شما دسترسی پیدا کند، بدون اینکه کار زیادی انجام دهید.
الگوریتم های رمزگذاری رایجی که ممکن است درباره آنها بشنوید عبارتند از AES (استاندارد رمزگذاری پیشرفته) و RSA (Rivest-Shamir-Adleman). این الگوریتم ها در طیف وسیعی از کاربردها، از ایمن سازی تراکنش های بانکی آنلاین گرفته تا حفاظت از داده های حساس دولتی استفاده می شوند.
درهم سازی رمزنگاری: تکنیکی است که برای تایید یکپارچگی داده ها استفاده می شود. یک ورودی (مانند یک فایل یا پیام) می گیرد و یک "اثر انگشت" منحصر به فرد به نام هش تولید می کند. حتی یک تغییر کوچک در ورودی منجر به یک هش کاملاً متفاوت می شود که به تشخیص دستکاری داده ها کمک می کند.
رمزنگاری متقارن: از یک کلید برای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده می کند. این سریع و کارآمد است، اما به یک راه امن برای به اشتراک گذاشتن کلید بین طرفین نیاز دارد.
رمزنگاری نامتقارن: از دو کلید مختلف استفاده می کند: یک کلید عمومی برای رمزگذاری و یک کلید خصوصی برای رمزگشایی. برای تعویض کلید امن تر است اما می تواند کندتر باشد.
اصطلاحات و مفاهیم پیشرفته
تهدیدات پایدار پیشرفته (APTs): فرآیندهای هک رایانه ای پنهان و مستمر، که اغلب توسط هکرهای ماهر سازماندهی می شوند و سازمان ها یا افراد خاصی را هدف قرار می دهند. آنها اغلب از تکنیک های پیچیده استفاده می کنند و برای مدت طولانی ناشناخته می مانند.
عوامل تهدید: افراد یا گروه هایی که عمداً سعی می کنند از آسیب پذیری ها برای اهداف مخرب سوء استفاده کنند. آنها می توانند از هکرهای فردی گرفته تا گروه های جنایت سازمان یافته و بازیگران تحت حمایت دولت را شامل شوند.
Zero-Day Exploits: اکسپلویت هایی که از آسیب پذیری های ناشناخته برای فروشنده نرم افزار یا جامعه امنیتی بهره می برند. آنها به ویژه خطرناک هستند زیرا هیچ دفاعی در برابر آنها وجود ندارد.
مهندسی اجتماعی: دستکاری افراد برای افشای اطلاعات محرمانه یا انجام اقداماتی که امنیت را به خطر می اندازد. این می تواند شامل حملات فیشینگ، بهانه سازی و طعمه گذاری باشد.
نتیجه گیری
شما اکنون سفری را از طریق اصول اولیه امنیت سایبری تکمیل کرده اید! شما در مورد فرصت های شغلی مختلف، مفهوم ریسک سایبری، تهدیدات سایبری رایج، سه گانه سیا، حوزه های امنیتی ضروری، سیستم عامل ها و اصول رمزنگاری یاد گرفته اید. شما حتی مفاهیم پیشرفته تری مانند APT و مهندسی اجتماعی را لمس کرده اید.
به یاد داشته باشید، این تازه آغاز ماجراجویی امنیت سایبری شم است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هر یک از این مفاهیم کلیدی، عمیق تر شیرجه بزنید.
برچسب‌ها
|
ارسال نظر