هیچ توقفی در راهپیمایی قریب‌الوقوع برق‌سازی وجود ندارد، زیرا حتی دنیای دو چرخ نیز مشغول پشت کردن به موتور احتراقی و جستجوی راه‌هایی برای پذیرش باتری‌ها و موتورهای الکتریکی است.

هارلی دیویدسون LiveWire خود را در سال 2019 به عموم مردم عرضه کرد، در حالی که شرکت‌هایی مانند کاوازاکی، KTM و BMW همگی اکنون خودروهای دو چرخ برقی را ارائه می‌دهند... و این قبل از ذکر مواردی مانند Maeving، Ryvid و Energica است که همگی به وجود آمده‌اند. در سال های میانی افزایش یافته است.

با این حال، Zero از سال 2006، زمانی که مهندس سابق ناسا، نیل سایکی، تصمیم گرفت که دوچرخه‌ها احتمالاً همان مسیری را که خودروهای سواری دارند، پیشروی می‌کنند، در خط مقدم دنیای موتورسیکلت‌های الکتریکی قرار داشته است، پس او شروع به آزمایش با تنظیمات اولیه باتری کرد.

مدل های اولیه، حداقل، ابتدایی بودند، اما این شرکت در 10 سال گذشته پیشرفت استثنایی داشته است. خط تولید مدل‌های کاملاً الکتریکی آن اکنون شامل 9 دستگاه می‌شود - تعداد بسیار بیشتر از هر رقیب - در حالی که فناوری باتری و موتور آن به حدی رسیده است که می‌تواند واقعاً سر خود را در برابر رقابت موتورهای احتراق داخلی بالا نگه دارد.

امسال برخی از بزرگ‌ترین اصلاح‌ها را در خط تولید تا کنون به ارمغان می‌آورد، از جمله بسته‌های باتری بزرگ‌تر، برد بهبود یافته و حس کلی اجزای ارتقا یافته و کیفیت ساخت.

DSR که در اینجا سوار شد، اولین دوچرخه ماجراجویی الکتریکی جهان بود که برای اولین بار عرضه شد و علیرغم اینکه اکنون Energica Experia به آن ملحق شده است، همچنان ماشینی مقرون به صرفه تر (و سازگارتر) برای بهره برداری های داخل و خارج از جاده است .

جذابیت مشخصات

بیایید با اعداد اولیه شروع کنیم، درست است؟ خط DS (Dual Sport) شامل DS، DSR و DSR/X پرطرفدار است که تنها ویژگی متمایز کننده واقعی ظرفیت بسته باتری است.

خط تولید با 14.4 کیلووات ساعت شروع می شود، در مدل DSR به 15.6 کیلووات ساعت افزایش می یابد و در مدل halo DSR/X به 17.3 کیلووات ساعت می رسد. این به نوبه خود بر قدرت، حداکثر سرعت و برد الکتریکی پیشنهادی تأثیر می گذارد.

DS می تواند حدود 98 مایل را در بزرگراه مدیریت کند، که شاید بیشترین مصرف انرژی را در بین تمام شرایط سواری داشته باشد، در حالی که حداکثر سرعت 86 مایل در ساعت را دارد و 60 اسب بخار اوج قدرت یا 15 اسب بخار قدرت مداوم را ارائه می دهد.

این رقم اخیر باعث می شود آن را با مجوز A1 در بریتانیا یا مشابه آن در ایالات متحده و مناطق دورتر مطابقت دهد، که به این معنی است که سوارکاران جوان فقط باید آزمایش های عملی بسیار ابتدایی را انجام دهند تا به طور قانونی سوار آن شوند.

بهتر از آن، Zero دوچرخه‌های خود را طوری طراحی کرده است که بتوان نیروی اضافی را در سطح فروشنده باز کرد، پس با توجه به مجوزهای مختلف و قانونی مورد نیاز برای سوار شدن با قوی‌ترین دوچرخه‌ها، ماشین قوی‌تر می‌شود.

با در نظر گرفتن این موضوع، مدل DSR با مجوز A2 در بریتانیا مطابقت دارد و حداکثر 70 اسب بخار قدرت (قدرت پیوسته 44 اسب بخار)، حداکثر سرعت 93 مایل در ساعت و برد 100 مایل در بزرگراه را دارد.

در نهایت، DSR/X فوق‌العاده برای دارندگان گواهینامه کامل موتورسیکلت طراحی شده است و حداکثر 100 اسب بخار قدرت (48 اسب بخار مداوم)، حداکثر سرعت 112 مایل در ساعت و 107 مایل محدوده رفت‌وآمد در بزرگراه را ارائه می‌دهد.

همه مدل‌های 2024 Zero در حال حاضر در IMI در فیلیپین تولید می‌شوند، برخلاف امکانات کوچکتر و کمتر Zero در کالیفرنیا. به گفته این برند، این آنها را قادر می سازد ظرفیت تولید را افزایش دهند، کنترل کیفیت را به شدت بهبود بخشند و زمان تحویل را به چند هفته کاهش دهند تا چند ماه.

قاتل بی صدا

من اولین کسی خواهم بود که اعتراف می کنم که دوچرخه های ماجراجویی واقعا فنجان چای من نیستند. به عنوان یک انسان با چالش عمودی، آنها اغلب چیزهایی قد بلند، سنگین و دلهره آور هستند که باید پا را از روی آن پرتاب کنند، اما Zero کار فوق العاده ای در پنهان کردن این موضوع انجام می دهد.

تنها با 828 میلی‌متر، یکی از پایین‌ترین ارتفاع‌های استاندارد صندلی است که کمی کوتاه‌تر از Ducati Multistrada V2 و BMW F 900 GS Adventure است. ارگونومی کلی طیف DSR به خوبی در نظر گرفته شده است - فرمان در دسترس است و به نظر می رسد شاسی در اطراف راننده پیله می کند.

بهتر از این، بسته باتری درشت، که درصد زیادی از وزن کلی دوچرخه را تشکیل می دهد، در پایین نصب شده است، پس مرکز ثقل به خوبی متعادل می شود. با بالا کشیدن چراغ ها، شگفت انگیز است که چگونه می توانید دستگاه را با استفاده از ورودی های ترمز ملایم و دریچه گاز متعادل کنید.

مسلماً وزن مرطوب 235 کیلوگرمی به هیچ وجه سبک نیست، اما به خوبی پنهان شده است و به دلیل برقی بودن، راکب می تواند هر دو حالت پارک جلو و عقب را انتخاب کند که به حرکت دوچرخه با سرعت خزنده از طریق دریچه گاز کمک می کند.

در جاده باز، DSR/XI آزمایش‌شده احساس می‌کرد به خوبی کاشته شده و قابل پیش‌بینی است، با مرکز ثقل پایین به چرخش دوچرخه با اطمینان از پیچ‌ها کمک می‌کند. بعلاوه، با 113 اسب بخار قدرت، از حالت سکون به سرعت 60 مایل در ساعت رسید.

Zero تعدادی حالت سواری را ارائه می دهد که به راحتی از طریق یک سوئیچ روی میله ها انتخاب می شوند. Eco وجود دارد که حداکثر ترمز احیاکننده و ارائه نیروی دریچه گاز کمی ملایم‌تر را مشاهده می‌کند تا بیشترین بهره را از باتری‌ها ببرد.

حالت اسپرت ترمز احیا کننده را به طور کامل از بین می برد و قدرت کامل را آزاد می کند، و باعث می شود که مانند یک ماشین دو زمانه تند و تیز سال گذشته با کمی ترمز موتور حرکت کند.

حالت باران تضمین می‌کند که چرخ عقب در هر فرصتی به‌خاطر نقشه‌برداری ملایم دریچه گاز به سمت بالا نمی‌چرخد و Normal جایی در وسط همه چیز قرار می‌گیرد.

از سوی دیگر، حالت Canyon را می توان از طریق سیستم عامل عالی Cypher III+ و اپلیکیشن گوشی هوشمند این برند پیکربندی کرد که امکان کنترل کامل بر تمامی عملکردها، کنترل کشش مهندسی شده بوش و پارامترهای ABS را فراهم می کند. به عنوان استاندارد، حداکثر قدرت و حداکثر ترمز regen ارائه می شود.

این تنظیمات ترجیحی من بود، زیرا به نظر می‌رسید که به یک موتور احتراق داخلی بزرگ نزدیک‌تر است – دوچرخه‌ای که میزان مناسبی از ترمز موتور را هنگام خاموش کردن دریچه گاز ارائه می‌دهد.

یک دوچرخه که بر همه آنها حکومت کند

همانطور که قبلا ذکر شد، Zero به این واقعیت افتخار می کند که ماشین های آن می توانند در کنار سوارکار رشد کنند. مسلماً، محدود کردن مکانیکی دوچرخه ICE به‌منظور سازگاری با گواهینامه A2 برای سال‌های متمادی یک امر عادی بوده است، اما Zero می‌تواند چندین قدم جلوتر از این باشد.

برای مثال، بسیاری از مدل‌های Zero را می‌توان از طریق نرم‌افزار محدود کرد تا با ابتدایی‌ترین گواهینامه‌های سواری سازگار باشند، علی‌رغم اینکه شبیه دوچرخه‌هایی با اندازه کامل هستند. سپس می‌توان آن‌ها را بهینه‌سازی کرد تا همانطور که مجوز اجازه می‌دهد، قدرت بیشتری باز شود. از طرف دیگر، از باز کردن قفل برق خسته نباشید، بلکه از این واقعیت غافل شوید که دوچرخه شما شبیه یک اسکوتر یا موتورسیکلت دوست‌آموز برای یادگیری نیست.

علاوه بر این، حتی سرعت شارژ بسته باتری نیز مشخص نیست، زیرا مشتریان می‌توانند یک «مخزن شارژ» اضافی را انتخاب کنند که سرعت بلعیدن برق دوچرخه‌ها را افزایش می‌دهد. اما بعداً به آن خواهیم پرداخت.

مهمتر از همه، Zero می‌خواهد از این واقعیت دور شود که با وجود صرفه‌جویی آشکاری که می‌توان در سوخت و تعمیر و نگهداری انجام داد (این ماشین‌ها به طور متوسط ​​تنها به 45 دقیقه سرویس در سال نیاز دارند) ماشین‌های رفت و آمد عالی و مقرون به صرفه را تولید می‌کنند. ) و به جای آن، این واقعیت را که آنها به تنهایی موتورسیکلت‌های لذت‌بخشی هستند را به خانه می‌رسانند.

این واقعاً با جدیدترین مدل‌ها انجام می‌شود، که اکنون به جای اسباب‌بازی‌های کم‌هزینه و تند نسل‌های قبلی، شبیه رقبای موتورهای احتراق داخلی واقعی هستند.

با پریدن و خاموش کردن مدل‌های مختلف در خط تولید DS، به راحتی می‌توان تفاوت‌های عملکردی را بین همه آنها احساس کرد، اما احساس فراگیر سواری یک موتورسیکلت ماجراجویانه ممتاز در کل محدوده نفوذ کرد.

سیستم تعلیق Showa تنظیم کامل را در طول 190 میلی‌متر ارائه می‌کند، به این معنی که احساس می‌شود می‌تواند برخی از زمین‌های آفرود ملایم را جذب کند. ترمزهای J-Juan قدرت توقف زیادی را به خصوص با توجه به ترکیب با سیستم ترمز احیا کننده ارائه می‌کردند، در حالی که همه دوچرخه‌ها با لاستیک‌های ممتاز Pirelli Scorpion Trail II برای حداکثر کشش و گرفتن گرما، که از طریق سیستم‌عامل انتخاب شده بودند، مجهز بودند.

به نظر می‌رسید که حرکت در امتداد سقف سیاه در سکوت تقریباً تنها حواس را تقویت می‌کند و به ماهیت درمانی موتورسیکلت می‌افزاید. یک کلاه ایمنی خوب تهیه کنید و نیازی به گوش گیر نیست، فقط صدای باد و جاده باز است. این کاملا تجربه است.

اضطراب محدوده

علیرغم اینکه سازندگان خودرو بیش از یک دهه است که خودروهای برقی را تحت فشار قرار داده اند، نگرانی از مسافت همچنان یکی از بزرگترین موانع برای مالکان بالقوه است. اگر فکر می‌کردید در دنیای چهارچرخ بد است، دوچرخه‌سواران مشتاق را متقاعد کنید تا کلید برق را بسازند.

دیل رابینسون، مدیر کشور Zero، به من بيان کرد که Zero در سال گذشته تنها 300 دوچرخه در بریتانیا فروخت و دلیل آن را Covid و شرایط سخت بازار به طور کلی ذکر کرد، اما در واقعیت، به این دلیل است که بسیاری از دوچرخه‌سواران علاقه‌ای ندارند.

این با این واقعیت ترکیب می شود که مدل DSR/X که من آزمایش کردم از 22995 دلار / 20950 پوند (یا حدود 35000 دلار استرالیا) شروع می شود که آن را از دوچرخه های بنزینی مشابه Triumph، Ducati و BMW گران تر می کند.

اما شاید بزرگ‌ترین مشکل سرعت شارژ باشد، زیرا اکثر مدل‌های Zero در حدود 3 کیلو وات شارژ می‌شوند که با استانداردهای مدرن به طرز دردناکی کند است. حتی یک شارژر دیواری متوسط ​​خانگی هم اکنون 7 کیلو وات تولید می کند.

سرعت شارژ صفر در مدل‌های گران‌تر به 6 کیلو وات افزایش می‌یابد و این رقم را می‌توان با انتخاب یک مخزن شارژ اختیاری 6 کیلوواتی افزایش داد که به فضای ذخیره‌سازی قابل قفل می‌خورد اما به این معنی است که سریع‌ترین شارژ سریع حدود 13 کیلووات است.

از طرف دیگر، Zero یک مخزن برق 3.6 کیلووات ساعتی نیز ارائه می‌کند که کمی ظرفیت باتری اضافه می‌کند، اما اگر مخزن شارژ را انتخاب کنید، نمی‌توان آن را مشخص کرد. این سوال پیش می‌آید که چرا Zero سریع‌ترین سرعت شارژ را به همه ارائه نمی‌کند و با آن کار نمی‌کند، بلکه احتمالا راهی برای پایین نگه داشتن قیمت‌های پایه است.

هر گزینه ای را که انتخاب کنید، سواری با مایل های بزرگ همچنان به اکثر مالکان نیاز دارد که 45 دقیقه تا یک ساعت در اطراف بمانند تا باتری را از اکثر پریزهای شارژ سریع عمومی پر کنند، که برای بسیاری طولانی مدت به نظر می رسد، به خصوص از آنجایی که برد بزرگراه تنها است. حدود 100 مایل این یک توقف در هر ساعت یا بیشتر در طول آن ماجراهای طولانی تر است.

با این اوصاف، می‌توان از بسته‌های باتری خیلی بیشتر استفاده کرد، به‌ویژه زمانی که در شهر در ترافیک توقف/شروع حرکت می‌کنید. در طی تست آزمایشی خود، چندین ساعت جاده‌های روستایی پرپیچ و خم را تنها با یک بار شارژ در بین آن‌ها مدیریت کردیم.

رابرت پورتمن، متخصص بازاریابی برای Zero، گفت: "اگر با باتری بیش از 10 درصد به خانه بازگردید، وقت خود را برای شارژ کردن تلف کرده اید." و به این نکته اشاره می کند که سوارکاران باید فقط برای آنچه نیاز دارند لبه بزنند.

با وجود این، هنوز هم ماجراجویی ترین ماموریت های عبور از قاره را رد می کند، مگر اینکه برای توقف های مکرر و نسبتا طولانی آماده باشید.

آینده روشن است

در دنیای بزرگ دوچرخه، پیشرفت خودروهای برقی در خودروهای سواری و حتی اسکوترهای کم ظرفیت کندتر بوده است، جایی که مواردی مانند فناوری تعویض باتری و قراردادهای اجاره آنها را جذاب‌تر از معادل‌های بنزینی کرده است.

مالکیت دوچرخه های برقی با ظرفیت بیشتر گران است، محدوده باز هم محدود است، شارژ آهسته است و در بسیاری از مناطق، هزینه های بیمه می تواند نجومی باشد، فقط به این دلیل که دلالان اطلاعات واقعی برای تعیین قیمت ندارند.

همه اینها مبارزاتی بسیار واقعی هستند که Zero تا به امروز با آن روبرو است، اما حداقل این شرکت نباید نگران کیفیت محصول خود باشد. Zero DSR/X لذت سواری است و می تواند واقعاً از نظر عملکرد و کیفیت سواری با رقبای بنزینی برندهای معتبر رقابت کند.

در واقع، من می‌توانم استدلال کنم که زندگی با آن حتی ساده‌تر است و مقدمه‌ای عالی برای موتورسواری برای خیلی‌ها فراهم می‌کند، فکر بالقوه دلهره‌آور یک موتور احتراقی بزرگ و خروشان را از بین می‌برد و آن را با چیزی کاملاً هوشمندتر و آرام‌تر جایگزین می‌کند.

اگر آینده موتورسواری برقی بتواند با سرعتی که Zero تعیین کرده است پیشرفت کند، همه چیز واقعاً هیجان انگیز به نظر می رسد. ما هنوز کاملاً آنجا نیستیم.

شما هم ممکن است دوست داشته باشید