ماه گذشته، یکی از شناخته‌شده‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در مرحله اولیه در منطقه خلیج، Uncork Capital، بیستمین سالگرد خود را با یک مهمانی در کلیسایی بازسازی‌شده در محله SoMa در سانفرانسیسکو جشن گرفت، جایی که 420 مهمان برای کمک به شرکت برای جشن گرفتن حضور یافتند. نکات تجارت، و به اشتراک گذاری داستان های جنگ.

شکی نیست که از زمانی که Uncork شروع به کار کرد، صحنه سرمایه گذاری به طور معناداری تغییر کرده است. زمانی که جف کلاویر، بنیانگذار شرکت، شرکت را راه اندازی کرد، بیشتر از پس انداز خود برای نوشتن چک های شش رقمی برای بنیانگذاران استفاده می کرد. اکنون کلاویر و معاصرانش، از جمله جاش کوپلمن از First Round Capital و آیدین سنکوت از Felicis، مجموعاً میلیاردها دلار دارایی را نظارت می کنند. با زوم کردن، کل صنعت بسیار بزرگتر شده است. در سال 2004، شرکت‌های سرمایه‌گذاری حدود 20 میلیارد دلار به استارت‌آپ‌ها اختصاص دادند. در سال 2021، این مبلغ به 350 میلیارد دلار رسید.

همانطور که مقیاس صنعت تغییر کرده است، قوانین متعدد جاده نیز تغییر کرده است - برخی برای بهتر، برخی برای بدتر، و برخی به این دلیل که قوانین اولیه در وهله اول چندان معنی نداشتند. در آستانه سالگرد Uncork، ما با Clavier و شریک سال‌ها مدیریتش، Andy McLoughlin، درباره برخی از این تغییرات صحبت کردیم.

در برخی موارد، برای VCهای تمام وقت کاملاً قابل قبول شد که به طور عمومی پول خود را در استارتاپ ها سرمایه گذاری کنند. پیش از این، موسساتی که سرمایه‌گذاری شرکت‌های مخاطره‌آمیز را تأمین می‌کردند، می‌خواستند شرکای خود صرفاً بر سرمایه‌گذاری برای شرکت تمرکز کنند. آیا به یاد دارید که چه زمانی همه چیز تغییر کرد؟

JC: شرکت ها معمولاً سیاست هایی دارند که به شرکا اجازه می دهند در چیزهایی سرمایه گذاری کنند که رقابتی نیستند یا با استراتژی شرکت همپوشانی دارند. فرض کنید دوستی دارید که یک شرکت راه اندازی کرده و به پول نقد نیاز دارد. اگر شرکت تصمیم گرفت در دورهای آتی سرمایه گذاری کند، آنگاه دو چیز وجود دارد: یک افشای لازم برای [کمیته مشورتی شرکای محدود شرکت] وجود دارد که می گوید: "اطلاعات لازم، من سرمایه گذار این شرکت بودم، من پیشرو نیستم، انجام دادم. قیمت معامله نیست، هیچ تجارت خنده‌داری وجود ندارد که من خودم را در اینجا علامت گذاری کنم. همچنین، برخی از شرکت‌ها ممکن است شما را مجبور کنند که سرمایه‌گذاری را به دور خود بفروشید، پس تضاد منافع ندارید.

خوب، پس چه زمانی حمایت از شرکت های رقیب قابل قبول شد؟ من متوجه هستم که این هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده است، اما بهتر از گذشته است. من این هفته با یک سرمایه گذار صحبت کردم که معاملات بعدی را در رقبای مستقیم منابع انسانی انجام داده است. هر دو شرکت می گویند خوب است، اما من نمی توانم فکر نکنم مشکلی در این تصویر وجود دارد.

AM: آنها احتمالاً طوری رفتار می کنند که خوب است و به این روش ادامه می دهند تا زمانی که اینطور نشود، و سپس این یک مشکل بزرگ خواهد بود. این چیزی است که ما بسیار جدی می گیریم. اگر احساس می کنیم درگیری احتمالی وجود دارد، قصد داریم از آن جلو بزنیم. ما معمولاً به شرکت نمونه کار خودمان می گوییم: «هی، ببین، ما به این موضوع نگاه می کنیم. آیا این را رقابتی می بینید؟ در واقع این هفته این موضوع را مطرح کردیم. ما فکر می کنیم که در واقع [نوع شرکت] بسیار متفاوت است، اما می خواستیم مراحل را طی کنیم و کاری کنیم که همه احساس راحتی کنند.

صادقانه بگویم، همچنین، اگر شرکتی داشتیم که سری A خود را افزایش دهد، من هرگز آنها را با شرکتی که سرمایه‌گذاری رقیب دارد صحبت نمی‌کردم. فقط فکر می کنم خطر نشت اطلاعات خیلی زیاد است.

شاید این وضعیت خاص نشان دهد که موسسان کنترل کمی در حال حاضر دارند. شاید VCها بتوانند در حال حاضر از سرمایه‌گذاری‌های رقیب حمایت کنند، در حالی که در زمان دیگری نمی‌توانند.

AM: بسیاری از معاملات در مرحله آخر انجام نشده است، پس ممکن است بنیانگذار آن را بپذیرد زیرا معامله آنقدر خوب بود که نمی‌توان از آن گذشت. همیشه پویایی های زیادی در بازی وجود دارد، سخت است بدانیم در پشت صحنه چه اتفاقی می افتد، اما این چیزی است که شخصاً من را بسیار ناراحت می کند.

تغییر دیگر روی صندلی‌های هیئت مدیره است که مدت‌ها به عنوان راهی برای تأکید بر ارزش یک شرکت - یا سرمایه‌گذاری - در یک استارت‌آپ تلقی می‌شد. اما برخی از VCها طرفداران بسیار پر سر و صدایی از عدم پذیرش آنها شده اند، با این استدلال که سرمایه گذاران می توانند در بین جلسات هیئت مدیره دید بهتری نسبت به شرکت ها داشته باشند.

JC: این وظیفه امانتداری شماست که واقعاً توجه کنید و کمک کنید، پس من آن اظهارات را مضحک می دانم. متاسفم. این وظیفه ماست، کمک به شرکت ها. اگر سهام زیادی در کسب و کار دارید، این وظیفه و مسئولیت شماست [فعال بودن در هیئت مدیره].

AM: یک عضو بد هیئت مدیره می تواند یک وزنه بر روی تجارت باشد. اما ما به اندازه کافی خوش شانس بوده ایم که با اعضای هیئت مدیره واقعا شگفت انگیزی که به سری A و B و C پیوسته اند کار کرده ایم، و ما فقط تاثیر باورنکردنی آنها را می بینیم. برای ما، اگر در مرحله seed تخته‌ای ایجاد کنیم، در صورت نیاز روی صندلی می‌نشینیم و تا سری B پیش می‌رویم و در آن نقطه می‌پیچیم تا صندلی خود را به شخص دیگری بدهیم، زیرا ارزشی که می توانیم از آن مرحله صفر به یک ارائه کنیم، بسیار متفاوت از آنچه یک شرکت نیاز دارد، زمانی که به 10 تا 50 تا 100 میلیون دلار می رسد [درآمد سالانه] است. ما دوست داریم همچنان به عنوان یک ناظر در اتاق باشیم. ما قصد داریم بسیار نزدیک به شرکت ها بمانیم. اما در نهایت، همانطور که یک مدیر عامل باید در مورد ارتقاء تیم اجرایی خود با بلوغ شرکت فکر کند، همین امر در مورد هیئت مدیره شرکت نیز صادق است. برای شرکت هایی که به راهنمایی نیاز دارند، صندلی های هیئت مدیره هنوز واقعا مهم هستند.

از آنجایی که بازار خروج تا حدودی گیر کرده است، آیا متوجه می شوید که مدت بیشتری در هیئت مدیره هستید و آیا این توانایی شما را برای مشارکت در شرکت های دیگر محدود می کند؟

AM: احتمالاً کمتر مربوط به خروجی ها است و بیشتر مربوط به دورهای بعدی است. اگر شرکت‌ها سری B و C را افزایش نمی‌دهند، بله، ما برای مدت طولانی‌تری در این هیئت‌ها حضور خواهیم داشت. این نتیجه این است که بازارهای تأمین مالی همان چیزی هستند که هستند، اما ما می بینیم که اوضاع دوباره شروع به افزایش می کند.

اتفاق دیگری که رخ داد در زمان‌های دیوانه‌وار [سال‌های اخیر] بود، ما متوجه می‌شویم که این سرمایه‌های متقاطع مرحله آخر سری B یا حتی شاید سری A را رهبری می‌کنند، اما آنها می‌گویند: «ببین، ما نمی‌کنیم. صندلی های هیئت مدیره را بگیرید. پس به‌عنوان سرمایه‌گذار اولیه، مجبور بودیم مدت طولانی‌تری در آن بمانیم. اکنون که همان شرکت‌ها آن معاملات را انجام نمی‌دهند و شرکت‌های سنتی‌تر از دور سری A و B حمایت می‌کنند، آنها دوباره آن صندلی‌ها را اشغال می‌کنند.

اندی، ما تابستان گذشته با هم صحبت کردیم، زمانی که هنوز پول زیادی در دور دانه‌ها سرازیر می‌شد. در آن زمان، شما یک انقباض در سال 2024 را پیش بینی کردید. آیا این اتفاق افتاده است؟

AM: هنوز سرمایه‌های اولیه زیادی وجود دارد، اما بسیاری از آنها در حال رسیدن به پایان چرخه سرمایه خود هستند و به فکر جمع‌آوری سرمایه هستند. من فکر می کنم بیداری بی ادبانه ای که بسیاری از آنها درگیر آن هستند، منابع سرمایه ای است که بسیار مایل بودند در سال 2021 یا حتی 2022 به آنها پول نقد بدهند - بسیاری از آن ها از بین رفته است. اگر اساساً از افراد با ارزش خالص بالا کسب می کردید - نوعی LP غیر نهادی - واقعاً سخت خواهد بود. پس من فکر می کنم تعداد صندوق های بذر فعال در آمریکای شمالی از 2500 عدد امروز به 1500 می رسد. شرط می بندم که در چند سال آینده 1000 از دست می دهیم.

حتی با رونق بازار؟

AM: بازار می تواند خوب کار کند، اما چیزی که مردم نمی بینند نقدینگی زیاد است و حتی دارایی های خالص بالا مقدار محدودی پول نقد دارند که می توانند کار کنند. تا زمانی که ما شروع به بازگشت پول نقد واقعی نکنیم - فراتر از نکات برجسته اینجا و آنجا - فقط سخت خواهد بود.

در مورد این موج هوش مصنوعی چه احساسی دارید و آیا قیمت ها منطقی هستند؟

جی سی: گرانی های زیادی در حال وقوع است و [سرمایه گذاری مبالغ عظیم] کاری نیست که ما در Uncork انجام می دهیم. یک دور دانه بزرگ برای ما مانند 5 یا 6 میلیون دلار است. ما می توانیم خودمان را تا 10 میلیون دلار افزایش دهیم، اما این حداکثر خواهد بود. پس همه تلاش می‌کنند بفهمند چه سرمایه‌گذاری منطقی است، و چقدر ضخامت لایه‌ای از عملکرد و داده‌های اختصاصی دارید تا توسط نسل بعدی [مدل زبان بزرگی که OpenAI یا رقیب دیگری منتشر می‌کند] درهم نریزید.

AM: مردم ذهن خود را در مورد معنای هوش مصنوعی از دست داده اند و تقریباً فراموش کرده اند که ما در نهایت هنوز در مشاغلی سرمایه گذاری می کنیم که در دراز مدت باید بزرگ و سودآور باشند. به راحتی می توان گفت، "ببین، ما این موضوع را پوشش می دهیم و شاید بتوانیم جایی برای فروش این تجارت پیدا کنیم"، اما صادقانه بگویم، بسیاری از بودجه های هوش مصنوعی سازمانی هنوز اندک هستند. شرکت ها انگشت پای خود را در آب فرو می کنند. آنها ممکن است 100000 دلار را در اینجا یا آنجا برای [اثبات مفهوم] خرج کنند، اما امروزه بسیار نامشخص است که قرار است چقدر هزینه کنند، پس ما باید به دنبال کسب و کارهایی باشیم که فکر می کنیم می توانند بادوام باشند. اصول اساسی کار که ما انجام می دهیم تغییر نکرده اند.

خبرکاو