برخی از چت های واتساپ من بار دیگر بسیار شلوغ می شوند، با بحث های داغ در مورد بلند کردن تخته سنگ و کشیدن طناب. فیزیکال: 100 ، نمایش تناسب اندام کره ای که پس از ضبط توسط نتفلیکس به یک پدیده بین المللی تبدیل شد، دوباره به صفحه نمایش ما بازگشته است، و من نمی توانم بیشتر از این هیجان زده باشم.

فرضیه ساده و محتوای خوبی برای شاید بهترین سرویس پخش آنلاین است: 100 شرکت کننده توسط تولیدکنندگان برای مهارت یا شهرت در دنیای تناسب اندام انتخاب می شوند، از بازیکنان راگبی و رزمی کار گرفته تا بدنسازان، نیروهای ذخیره نیروهای ویژه و اورژانس. کارگران خدماتی همه افراد، صرف نظر از نوع بدن، جنسیت یا وزن، با مجموعه ای از چالش های فیزیکی سخت مواجه می شوند، گاهی اوقات به صورت تیمی و گاهی انفرادی، تا زمانی که تنها یک رقیب ایستاده باقی بماند.

مسابقات فیزیکی در قلمرو تلویزیون واقعیت امری کاملاً جدید نیستند، به ویژه برای کسانی که در دوران رشد گلادیاتورهای آمریکایی یا برنامه های مشابه را تماشا می کنند. با این حال، چند عنصر تنظیم فیزیکی: 100 جدا از بسته. زیبایی‌شناسی کثیف و دیستوپیایی برای یک نفر، مستقیماً از بازی Squid . حال و هوای کلی آینده‌نگر و صنعتی است، اما عرصه‌های مضمونی از سواحل گرفته تا جنگل‌ها به بازی کمک می‌کنند. این کمی شبیه یک بازی مبارزه است که به شما امکان می دهد میدان جنگ خود را انتخاب کنید، اما همیشه به همان صفحه منوی جدی باز می گردید.

چالش‌ها یکی دیگر از نکات برجسته است: بازی‌ها اغلب بی‌رحمانه و خلاقانه هستند، از بازی‌های فریبنده‌ای ساده (زمانی که اولین چالش فصل 2 فاش شد، به‌طور شنیدنی نیمه ناله‌ای کردم، نیم‌وقفه‌ای کردم: 100 تردمیل دستی، که هر شرکت‌کننده باید آن را حفظ می‌ کرد. سرعت معین تا زمانی که ممکن است) به مجتمع. با امتحان کردن بسیاری از بهترین تردمیل‌ها در طول سال‌ها، دقیقاً می‌دانستم که در چه چیزی هستند: دنیایی پر از درد، به‌ویژه ورزشکاران سنگین وزن.

یکی دیگر از چالش‌های به یاد ماندنی فصل 1 شامل بارگیری یک کشتی چوبی با جعبه‌های سنگین، سپس کار با هم به عنوان یک تیم برای هل دادن آن در سراسر عرصه و بالا رفتن از یک سطح شیبدار چوبی بود. اگر فکر می‌کنید سخت به نظر می‌رسد، باید تماشای آن‌ها را امتحان کنید، در حالی که قایق‌هایی با وزن 1.5 تن را بدون کمک چرخ به سمت بالا می‌کشند، عرق روی شرکت‌کنندگان می‌ریزد، و هر لحظه حرکت آن را کمتر و کمتر می‌کنند.

اما این شرکت کنندگان هستند که واقعاً نمایش را می سازند، و تقریباً همه آنها به طور منحصر به فردی سالم هستند. همانطور که قبلاً ذکر شد، همه شرکت کنندگان از زمینه های مختلف تمرینی هستند: مردان قوی با دوچرخه سواران در کارهای دوی سرعت شانه می مالند، در حالی که کوهنوردان قدرت خود را در برابر کراس فیترها هماهنگ می کنند. در حالی که یک شرکت کننده ممکن است در جابجایی اجسام سنگین در سراسر یک میدان عالی باشد، دیگری می تواند برای مدت طولانی تری بدود، در حالی که دیگری می تواند شش فوت در هوا روی دسته ای از ماشین های تصادف بپرد.

آنها آشکارا و با صدای بلند توانایی های یکدیگر را در طول زمان استراحت تحسین می کنند، و همه احترام زیادی برای رشته های یکدیگر قائل هستند، و سوالات زیادی در مورد موارد کمتر رایج مانند luging می پرسند. مطمئناً قایق‌های نمایشی زیادی وجود دارد و هر ورزشکاری تمام تلاش خود را برای پیروزی می‌کند، اما این نمایش تسلط نیست. انجام تمام تلاش خود برای پیروزی به عنوان نشانه احترام به حریف شما ارائه می شود.

زمانی که ورزشکاران موفق کره ای مانند چو سونگ هون کهنه کار رزمی کار ترکیبی فصل گذشته وارد بازی ها می شوند، این امر تشدید می شود. ورزشکارانی که از بسیاری جهات از او پیشی گرفتند، مورد تشویق، تعظیم و تحسین بسیاری قرار گرفت. وقتی ورزشکار جوان‌تر در یک کار دزدی توپ با یک رزمی‌کار جوان‌تر همراه شد، ورزشکار جوان‌تر به هون تعظیم کرد و قبل از اینکه روی توپ تمرکز کنند، یک مسابقه اسپارینگ کوتاه درخواست کرد، زیرا رویای او این بود که با افسانه پا به پا شود.

شیرین بود، و فکر می‌کنم هرکسی که تا به حال یک ورزشکار رقابتی از راه دور در هر رشته‌ای بوده است، احساس ورزشکار جوان‌تر را در آن لحظه درک کرده است.

این قلاب اصلی Physical: 100 است: نه جهان سازی به سبک Hunger Games ، نه چالش های ورزشی طاقت فرسا، بلکه فضای احترام و رفاقت بین رقبا. این یک نمایش زیبا، سالم و تکان دهنده از روحیه رقابتی است. علاوه بر این، هیچ چیز مانند سفارش دادن مقدار زیادی غذا و انتقاد از تکنیک یک ورزشکار در سطح جهانی بین تکه‌های آبجو و لقمه‌های پیتزا پپرونی وجود ندارد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید: