اما درباره «سریال مشکلات مسکن مردم»، فهرستی از مصادیق وجود دارد که اینجا آنها را فهرست می‌‌‌‌کنیم.

اول: تورم اجاره مسکن در شهرهای کشور بالای ۴۰‌درصد است که این «رشد هزینه اجاره‌‌‌‌نشینی»، ۳برابر «متوسط رشد سالانه اجاره‌‌‌‌بها در دهه ۸۰ و نیمه اول دهه ۹۰» است.

دوم: میانگین اجاره‌‌‌‌بهای خانه در تهران ۲برابر «حداقل حقوق مصوب ۱۴۰۳» است که این یعنی، «هزینه اجاره‌‌‌‌نشینی از استطاعت خیلی از خانوارهای مستاجر حقوق‌‌‌‌بگیر خارج است. »

سوم: قدرت وام خرید مسکن بیش از ۲ سال است، «کاملا از بین رفته» و میزان پوشش آن به حدود ۱۰ مترمربع رسیده است.

چهارم اینکه: مطابق گزارش اخیر مرکز پژوهش‌‌‌‌های مجلس از یک‌میلیون و ۶۰۰‌هزار متقاضی مشمول «مسکن ملی»، فقط ۶۰۰‌هزار خانوار توانستند «آورده نقدی» خود را پرداخت کنند و این یعنی، «ناتوانی مالی فاقدان مسکن برای پرداخت قیمت مسکن دولتی‌‌‌‌ساز.»

پنجم اینکه: درست در همین ماهی که مهرداد بذرپاش از «حل شدن مشکلات مسکن مردم سخن گفته»، آمار رسمی بانک مرکزی از «جهش ۴درصدی قیمت مسکن در ماه اردیبهشت» خبر داده است. بازار مسکن تنها بازاری بوده که در اردیبهشت، «افزایش قیمت» پیدا کرد و بقیه بازارها ریزشی بود.

ششم اینکه: مدت زمان انتظار برای صاحب‌‌‌‌خانه شدن در تهران با قیمت‌ها و حقوق‌‌‌‌های امروز، به «۸۴ سال» رسیده است که این ۸ برابر «نرم جهانی» است.

ما اکنون منتظر هستیم «مصادیق مدنظر وزیر درباره بهبود اوضاع مسکن» را ببینیم و بخوانیم.

23302