وقتی Selkie، برند مد در اینستاگرام و TikTok به دلیل لباس‌های کف آلود و فوق‌العاده‌اش، مجموعه‌های جدیدی را معرفی می‌کند، استقبال عموماً مثبت است. Selkie که به‌خاطر فراگیر بودن اندازه‌اش شناخته می‌شود - اندازه‌های آن از XXS تا 6X است - و به دلیل مالکیت و تأسیس توسط یک هنرمند مستقل که صراحتاً در مورد پرداخت منصفانه و پایداری در مد صحبت می‌کند، تمایل دارد به‌عنوان یکی از مارک‌های اخلاقی «خوب» آنلاین شناخته شود. .

قطره آتی این برند برای روز ولنتاین از کارت‌های تبریک قدیمی الهام گرفته شده است و تصاویر ساخارینی از توله‌های سگ احاطه شده با گل رز یا بچه گربه‌های کرکی خنده‌دار با پس‌زمینه‌های پاستلی را نشان می‌دهد. این مجموعه که بر روی ژاکت‌ها و لباس‌های آراسته شده با پاپیون چاپ شده بود، قرار بود یک سر نوستالژیک و بی‌پروا به رمانتیک باشد. همچنین با استفاده از مولد تصویر هوش مصنوعی Midjourney طراحی شده است .

کیمبرلی گوردون، بنیانگذار Selkie، به TechCrunch گفت: "من یک کتابخانه بزرگ از هنرهای بسیار قدیمی، مانند دهه های 1800 و 1900 دارم، و این ابزار عالی برای بهتر جلوه دادن هنر است. " من می‌توانم با استفاده از آن، علاوه بر هنر تولید شده، به نوعی نقاشی کنم. به نظر من هنر خنده‌دار است، و فکر می‌کنم گستاخانه است، و جزئیات کوچکی مانند یک انگشت اضافی وجود دارد. پنج سال بعد، این ژاکت چیز جالبی خواهد بود زیرا آغاز یک دنیای کاملاً جدید را نشان می دهد. یک انگشت اضافی مانند نمایانگر جایی است که ما در حال شروع هستیم.»

اما زمانی که این برند اعلام کرد که این مجموعه با استفاده از هوش مصنوعی مولد طراحی شده است، واکنش‌های سریع بلافاصله ظاهر شد. سلکی به استفاده از هوش مصنوعی در هنر در یک کامنت اینستاگرامی زیر اعلامیه حذف اشاره کرد و بيان کرد که گوردون احساس می‌کند که «آموزش این رسانه جدید و اینکه چگونه ممکن است برای سلکی به‌عنوان یک برند کار کند یا نه، مهم است».

انتقادات به کامنت های اینستاگرام این برند سرازیر شد. یکی انتخاب استفاده از هوش مصنوعی را به عنوان "سیلی به صورت" برای هنرمندان توصیف کرد و از اینکه یک برند با چنین قیمت بالایی (249 دلار برای مینی لباس پف دار پلی استر ویروسی تا 1500 دلار برای لباس های عروس ابریشمی سفارشی) ناامید شد. ) نه تنها به یک هنرمند انسانی سفارش می کند تا گرافیک مجموعه را طراحی کند. کاربر دیگری به سادگی اظهار نظر کرد: "مدلال "من یک هنرمند هستم و من عاشق ai هستم!" خیلی بد است. » یکی از کاربران این سوال را مطرح کرد که چرا با توجه به «تعداد زیاد» تصاویر استوک و آثار هنری قدیمی که دارای حق چاپ نیستند و «سبک یکسانی» دارند، این برند استفاده از هوش مصنوعی مولد را انتخاب کرد.

"چرا وقتی گزینه هایی که به همان اندازه مقرون به صرفه و اخلاقی تر هستند به طور گسترده در دسترس هستند، انتخاب بسیار بحث برانگیز و از نظر اخلاقی مشکوک را انجام دهیم؟" کاربر ادامه داد «اگر واقعاً تحقیقاتی را که ادعا می‌کنید در مورد هوش مصنوعی انجام داده‌اید، متوجه می‌شوید که این فناوری برای کارکرد نیاز به سرقت و استثمار کارگران دارد.»

گوردون بيان کرد که او حدود یک هفته را صرف طراحی مجموعه‌ها می‌کند، اما ماه‌ها تا یک سال توسعه و تولید طول می‌کشد تا اینکه واقعاً به صورت آنلاین به فروش برسند. در سالی که او طرح های خود را برای این کاهش نهایی نهایی کرد، افکار عمومی در مورد هنر هوش مصنوعی به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

با پیچیده تر شدن ابزارهای هوش مصنوعی مولد، استفاده از هوش مصنوعی در هنر نیز به طور فزاینده ای قطبی شده است. برخی از هنرمندان مانند گوردون که الگوهای Selkie را خودش با استفاده از ترکیبی از کلیپ آرت بدون حق امتیاز، نقاشی‌های مالکیت عمومی، تصویرسازی دیجیتال و کلاژ فتوشاپ طراحی می‌کند، تولیدکننده‌های تصویر هوش مصنوعی را یک ابزار می‌دانند. گوردون آن را به عکاسی تشبیه می کند: اکنون جدید است، اما نسل های آینده ممکن است آن را به عنوان یک رسانه هنری دیگر بپذیرند. با این حال، بسیاری از هنرمندان به شدت با استفاده از هوش مصنوعی مولد در هنر مخالف هستند.

نگرانی‌های آن‌ها دوگانه است: یکی، هنرمندان فرصت‌های تولیدکننده‌های تصویر هوش مصنوعی ارزان‌تر و سریع‌تر را از دست می‌دهند، و دوم، اینکه بسیاری از تولیدکنندگان بر روی تصاویر دارای حق چاپ که بدون رضایت هنرمندان از اینترنت حذف شده‌اند، آموزش دیده‌اند. مقابله با هوش مصنوعی مولد در تمام صنایع خلاق ، نه فقط در هنرهای تجسمی، گسترش می یابد. موزیسین‌ها علیه استفاده از کاورهای دیپ‌فیک صحبت می‌کنند ، بازیگران این سوال را مطرح می‌کنند که آیا قرارداد جدید SAG-AFTRA به اندازه کافی هوش مصنوعی را در زمینه سرگرمی تنظیم می‌کند یا خیر، و حتی نویسندگان تخیلی تدابیری اتخاذ می‌کنند تا از استفاده از آثارشان برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی جلوگیری کنند.

البته، همه هوش مصنوعی مولد استثمارگر نیستند. به عنوان یک ابزار VFX ، برای تقویت انیمیشن‌ها، از ایجاد شعله‌های واقعی‌تر در «Elemental» Pixar گرفته تا تجسم صحنه‌های پیچیده در «The Last Of Us» HBO بسیار مفید است. نمونه های زیادی از کاربردهای ورشکسته اخلاقی هوش مصنوعی مولد وجود دارد. برای مثال، ایجاد پورن انتقام جویانه عمیق ، یا تولید «مدل های متنوع» به جای استخدام افراد رنگین پوست واقعی، به طور عینی وحشتناک است. اما بیشتر بحث های مولد هوش مصنوعی در یک منطقه خاکستری اخلاقی قرار می گیرد، جایی که پارامترهای بهره برداری کمتر تعریف شده است.

در مورد سلکی، گوردون صرفاً تمام گرافیک‌هایی را که روی لباس‌های سلکی ارائه می‌شوند طراحی می‌کند. اگر شخص دیگری آنها را طراحی کند، او به وضوح نشان می دهد که این یک همکاری با هنرمند دیگری است. طرح‌های او معمولاً شامل کلاژ نقاشی دیجیتال با آبرنگ، تصاویر استوک و «هنر قدیمی» است که دیگر دارای حق چاپ نیست. بسیاری از طرح‌های محبوب او دارای نقوشی از آثار هنری معروف هستند، مانند «شب پرستاره» ون گوگ و «نیلوفرهای آبی» مونه، که او از آنها به عنوان پایه‌ای برای ایجاد یک الگوی منحصر به فرد، اما همچنان قابل تشخیص استفاده می‌کند. بعد از اینکه او کار موجود را تغییر داد و بر اساس آن کار کرد، آن را روی پارچه‌های گازدار چاپ می‌کند و برای ساخت لباس‌های پرزرق و برق و لوازم جانبی استفاده می‌شود.

گوردون استدلال کرد که قطره روز ولنتاین تفاوتی ندارد، به جز اینکه او از تصاویر تولید شده به عنوان پایه طراحی به جای آثار هنری با مالکیت عمومی استفاده کرد. او بيان کرد که الگوهایی که او برای این مجموعه ایجاد کرده است به همان اندازه دگرگون کننده است که او برای قطره های قبلی طراحی کرده است و به همان اندازه تغییر، تصویرسازی اصلی و "چشم خلاقانه" را شامل می شود.

من می گویم این هنر است. این آینده هنر است و تا زمانی که یک هنرمند از آن استفاده می کند، همان کاری است که ما با کلیپ آرت انجام می دادیم. فکر می‌کنم خیلی شبیه است، با این تفاوت که به هنرمندان قدرت بسیار بیشتری می‌دهد و به ما اجازه می‌دهد در دنیایی رقابت کنیم که کسب‌وکارهای بزرگ مالک تمام این ساختار هستند.»

گوردون در برابر اتهاماتی که استفاده او از هوش مصنوعی مولد را با شرکت‌هایی که هنرمندان شاغل را با تولیدکننده‌های تصویر هوش مصنوعی جایگزین کرده‌اند، برابری می‌کند. او اشاره کرد که نمی‌توانست «جایگزین هنرمندان» شود، زیرا او تنها هنرمند داخلی این برند است، و قیمت‌های گزافی که Selkie برای هر لباس ژولیده می‌گیرد، هزینه مواد و نیروی کار را در بر می‌گیرد. او بيان کرد که اگر لباس ارزان است، معمولاً به این دلیل است که کارگران پوشاک که آنها را تولید می کنند، حقوق منصفانه دریافت نمی کنند. گوردون اضافه کرد که اگرچه او به عنوان "صاحب کسب و کار" دستمزد می گیرد، او نیروی کار خود را به عنوان یک طراح در حقوق خود لحاظ نمی کند تا هزینه های سربار را کاهش دهد.

گوردون همچنین بيان کرد که هنگام استفاده از Midjourney برای تولید تصاویر پایه، از نام یا اثر هنرمند دیگری به عنوان درخواست استفاده نکرده است. او برای کارآمدی به هوش مصنوعی روی آورد - او بيان کرد که این یک "ابزار طوفان فکری عالی" برای تجسم بخشیدن به آنچه می‌خواهد این مجموعه به نظر برسد - و از ترس اینکه پشت سر بماند. او بيان کرد که هنرمندان برای انطباق با فناوری جدید با فشار فزاینده ای روبرو هستند و او می خواست جلوتر از این منحنی باشد.

من از مدل های هوش مصنوعی استفاده نمی کنم. من فقط از هوش مصنوعی به عنوان ابزاری استفاده می کنم که معمولاً آن را انجام می دهم. من سعی نمی کنم شغل کسی را در شرکت خودم از بین ببرم. من از آن به عنوان راهی برای کارآمد بودن خودم استفاده می کنم. اگر از هنرمندان زیادی برای ساخت آثارم استفاده می‌کردم و ناگهان از هوش مصنوعی استفاده می‌کردم، قطعاً از آنها دور می‌شدم. چگونه می توانم از خودم دور شوم؟»

این تفاوت ظریفی است که همیشه در گفتگوهای مربوط به هنر و هوش مصنوعی منعکس نمی شود. گوردون صاحب یک برند مد محبوب، اما نسبتا کوچک است که از آن به عنوان وسیله ای برای کسب درآمد از آثار هنری خود استفاده می کند. آیا او می توانست نقاشی رنگ روغن توله سگ ها و بچه گربه های عاشق را به هنرمند دیگری سفارش دهد؟ آره. آیا این احتمال وجود دارد که تصاویر تولید شده از کارت های عام و قدیمی روز ولنتاین، کار هر هنرمند زنده ای را بالا ببرد؟ نامشخص است، اما تاکنون، هیچ کس علناً سلکی را به کپی برداری از هنر آنها برای مجموعه جدید متهم نکرده است. استفاده گوردون از تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی به اندازه سایر برندهای مد بزرگتر فاحش نیست، اما منتقدان مقدس تر استدلال می کنند که هر گونه استفاده از هنر هوش مصنوعی باعث تداوم آسیب به هنرمندان می شود.

گوردون، برای نمونه، بيان کرد که او به انتقادات گوش داده و قصد ندارد از تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی در مجموعه‌های سلکی آینده استفاده کند. او معتقد است که وقتی صحبت از هوش مصنوعی مولد به میان می‌آید، مقرراتی وجود ندارد و پیشنهاد کرد که هنرمندان هر بار که از نام یا اثرشان در درخواست‌ها استفاده می‌شود، نوعی پول دریافت کنند. اما او قصد دارد به آزمایش آن در هنر شخصی خود ادامه دهد و موضع خود را حفظ کرد که در پایان روز، این فقط رسانه دیگری برای کار با آن است.

گوردون گفت: «شاید روشی که من انجام دادم و این مسیر راه درستی نباشد، اما من موافق نیستم که [هوش مصنوعی] چیز بدی است. "من احساس می کنم که این پیشرفت فناوری است. و نه خوب است و نه بد. این فقط روش زندگی است. »

خبرکاو