مقدمه

کانتینرها به سنگ بنای توسعه و استقرار نرم افزار تبدیل شده اند و یک محیط منسجم و ایزوله برای اجرای برنامه ها ارائه می دهند. آنها فرآیند انتقال نرم افزار از یک محیط محاسباتی به محیط دیگر را ساده می کنند و تضمین می کنند که برنامه ها بدون توجه به جایی که مستقر شده اند، به طور قابل اعتماد اجرا می شوند. Docker و Podman دو ابزار محبوبی هستند که برای مدیریت کانتینرها مورد استفاده قرار می گیرند که هر کدام مجموعه ای از ویژگی ها و مزایای خاص خود را دارند.

این مقاله به تحلیل چیستی Docker و Podman می‌پردازد، تفاوت‌های فنی کلیدی آن‌ها را مقایسه می‌کند و سناریوهایی را مورد بحث قرار می‌دهد که ممکن است یکی بر دیگری ترجیح داده شود.

پودمان چیست

Podman یک ابزار مدیریت کانتینر منبع باز است که به کاربران امکان ایجاد، اجرا و مدیریت کانتینرها را می دهد. Podman که توسط Red Hat توسعه داده شده است، با تمرکز بر امنیت و سادگی طراحی شده است و به کاربران اجازه می دهد تا کانتینرها را بدون نیاز به سرویس مرکزی (دمون) برای نظارت بر عملیات مدیریت کنند. این انتخاب طراحی، Podman را از دیگر ابزارهای مدیریت کانتینر متمایز می کند و آن را به ویژه برای محیط هایی که امنیت و کنترل در سطح کاربر اولویت دارند، مناسب می کند.

عناصر پودمان

عملیات بدون دیمون : برخلاف داکر، Podman برای مدیریت کانتینرها به دیمون مرکزی متکی نیست. در عوض، هر کانتینر مستقیماً توسط دستوری که آن را شروع می کند مدیریت می شود. این طراحی Podman را انعطاف‌پذیرتر می‌کند و نیاز به یک سرویس پس‌زمینه در حال اجرا مداوم را از بین می‌برد، که می‌تواند استفاده از منابع و نقاط بالقوه خرابی را کاهش دهد.

حالت بدون ریشه : Podman می‌تواند کانتینرها را بدون نیاز به دسترسی ریشه اجرا کند و با به حداقل رساندن تأثیر بالقوه آسیب‌پذیری‌ها، امنیت را افزایش دهد. در محیط‌هایی که امنیت یک نگرانی حیاتی است، توانایی اجرای کانتینرها به‌عنوان یک کاربر معمولی بدون امتیازات بالا می‌تواند به طور قابل‌توجهی خطر به خطر افتادن سیستم را کاهش دهد.

سازگاری Docker : Podman طوری طراحی شده است که با Docker سازگار باشد. می‌تواند از همان دستور خط فرمان استفاده کند و تصاویر کانتینر Docker را اجرا کند و جابه‌جایی بین دو ابزار را بدون نیاز به یادگیری یک سیستم کاملاً جدید برای کاربران آسان‌تر کند. این سازگاری به Docker Compose گسترش می‌یابد و به کاربران امکان می‌دهد برنامه‌های چند کانتینری را با Podman مدیریت کنند.

ادغام Kubernetes : Podman به خوبی با Kubernetes، یک پلت فرم ارکستراسیون کانتینر محبوب، ادغام می شود. می‌تواند فایل‌های پیکربندی Kubernetes YAML را مستقیماً از کانتینرهای در حال اجرا تولید کند و فرآیند انتقال بارهای کاری به محیط Kubernetes را ساده‌تر کند. این ویژگی Podman را به گزینه ای جذاب برای کاربرانی تبدیل می کند که قصد دارند برنامه های کانتینری خود را با استفاده از Kubernetes مقیاس کنند.

Pod Management: Podman مفهوم "pod" را معرفی می کند، که گروهی از کانتینرها هستند که فضای نام شبکه یکسانی دارند. این شبیه به غلاف های Kubernetes است و امکان مدیریت آسان کانتینرهای مرتبط را که نیاز به ارتباط با یکدیگر دارند، می دهد. این ویژگی Podman را از نزدیک با مفاهیم Kubernetes هماهنگ می کند و انتقال بین توسعه محلی و محیط های تولید را آسان تر می کند.

داکر چیست؟

داکر یک پلتفرم پرکاربرد برای توسعه، حمل و نقل و اجرای کانتینرها است. از زمان انتشار آن در سال 2013، داکر نقش مهمی در محبوبیت فناوری کانتینر ایفا کرده است و توسعه دهندگان و سازمان ها را در دسترس تر می کند. Docker فرآیند بسته‌بندی برنامه‌ها و وابستگی‌های آن‌ها را در کانتینرها ساده می‌کند و به آنها امکان می‌دهد به طور مداوم در محیط‌های مختلف، از لپ‌تاپ توسعه‌دهنده تا سرورهای تولیدی اجرا شوند.

عناصر داکر

معماری سرویس گیرنده-سرور: داکر از معماری سرویس گیرنده-سرور استفاده می کند، جایی که کلاینت داکر با یک شبح داکر برای مدیریت کانتینرها ارتباط برقرار می کند. دیمون به‌عنوان یک سرویس پس‌زمینه اجرا می‌شود و کارهای سنگین ساختمان، در حال اجرا و نظارت بر کانتینرها را انجام می‌دهد. این معماری مدیریت کانتینر را متمرکز می‌کند، اما همچنین نیازمند اجرای دیمون با امتیازات ریشه است که در صورت عدم مدیریت صحیح می‌تواند خطرات امنیتی ایجاد کند.

دسترسی ریشه : داکر دایمون معمولاً با دسترسی ریشه اجرا می شود و به آن کنترل گسترده ای بر روی سیستم می دهد. در حالی که این برای بسیاری از آپشن های Docker ضروری است، به این معنی است که هر آسیب‌پذیری در Docker می‌تواند به طور بالقوه برای دسترسی غیرمجاز به سیستم مورد سوء استفاده قرار گیرد. این جنبه از Docker منجر به نگرانی هایی در مورد امنیت آن شده است، به ویژه در محیط هایی که به حداقل رساندن خطر ضروری است.

اکوسیستم غنی و پشتیبانی انجمن : داکر دارای یک انجمن بزرگ و فعال است، با اسناد، آموزش‌ها، و ابزارهای شخص ثالث گسترده برای کمک به کاربران در همه سطوح. این حمایت قوی جامعه به پذیرش گسترده Docker کمک کرده است و شروع کار با کانتینر را برای تازه واردان آسان‌تر می‌کند. Docker Hub، یک مخزن عمومی برای تصاویر Docker، با ارائه کتابخانه وسیعی از تصاویر از پیش ساخته شده که کاربران می توانند با کمترین تلاش آن را مستقر کنند، جذابیت Docker را بیشتر می کند.

Container Runtime (Containerd) : Docker برای مدیریت چرخه حیات کانتینرها به Containerd متکی است که یک Container Runtime است. Containerd مسئول عملیات سطح پایین کشیدن تصاویر، ایجاد کانتینرها و مدیریت اجرای آنها است. این تفکیک نگرانی ها به داکر اجازه می دهد تا روی وظایف مدیریتی سطح بالاتر تمرکز کند در حالی که برای اجرای واقعی کانتینرها به کانتینر متکی است.

Docker Compose : Docker Compose ابزاری است که به کاربران امکان تعریف و مدیریت برنامه های چند کانتینری را می دهد. از یک فایل YAML برای مشخص کردن سرویس‌ها، شبکه‌ها و حجم‌های مورد نیاز برنامه استفاده می‌کند و به کارگیری برنامه‌های پیچیده با یک فرمان را آسان می‌کند. Docker Compose به ویژه برای توسعه دهندگانی که با میکروسرویس ها یا دیگر معماری های چند کانتینری کار می کنند مفید است.

تفاوت های فنی کلیدی بین Podman و Docker

نیاز دیمون:

Docker: برای مدیریت کانتینرها به یک دیمون مرکزی نیاز دارد که به طور مداوم در پس زمینه اجرا شود. این دیمون تمام وظایف مربوط به کانتینر را انجام می دهد، اما باید با حقوق ریشه اجرا شود، که می تواند یک نگرانی امنیتی باشد.
Podman: بدون دیمون عمل می‌کند و به هر کانتینر اجازه می‌دهد مستقیماً توسط فرمانی که آن را راه‌اندازی می‌کند مدیریت شود. این معماری بدون دیمون استفاده از منابع را کاهش می دهد و در بسیاری از موارد نیاز به امتیازات ریشه را از بین می برد.

عملیات بدون ریشه:

Docker: Daemon Docker معمولاً به دسترسی ریشه نیاز دارد که می تواند یک خطر امنیتی بالقوه باشد. در حالی که Docker را می توان برای اجرا در حالت بدون ریشه پیکربندی کرد، اما به اندازه رویکرد Podman ساده یا یکپارچه نیست.
Podman: از ابتدا برای اجرای کانتینرها به عنوان یک کاربر معمولی، بدون نیاز به دسترسی روت طراحی شده است. این حالت بدون ریشه یکی از ویژگی های اصلی Podman است که به طور پیش فرض آن را ایمن تر می کند.

سازگاری و اکوسیستم:

Docker: دارای یک اکوسیستم تثبیت شده با طیف گسترده ای از ابزارها، خدمات و پشتیبانی جامعه است. این به طور گسترده در محیط های تولید استفاده می شود و بسیاری از ابزارهای شخص ثالث برای ادغام یکپارچه با Docker ساخته شده اند.
Podman: با استفاده از همان رابط خط فرمان (CLI) و فرمت تصویر کانتینر، با Docker سازگار است. با این حال، برخی از آپشن های خاص Docker، مانند Docker Compose، ممکن است به پیکربندی اضافی یا ابزارهای خارجی در هنگام استفاده با Podman نیاز داشته باشند.

پشتیبانی Kubernetes:

Docker: در ابتدا زمان اجرای کانتینر پیش‌فرض برای Kubernetes بود، اما Kubernetes از آن زمان به سمت استفاده مستقیم از کانتینر و دور زدن Docker رفته است. این تغییر باعث شده است که برخی از کاربران به تحلیل جایگزین هایی مانند Podman بپردازند.
Podman: یکپارچگی قوی با Kubernetes ارائه می دهد و به کاربران امکان می دهد فایل های Kubernetes YAML را مستقیماً از کانتینرهای در حال اجرا تولید کنند. این ویژگی انتقال از مدیریت کانتینر محلی به استقرار هماهنگ در Kubernetes را ساده می کند.

مدیریت پاد:

Docker: بر مدیریت کانتینرهای جداگانه تمرکز می کند، اگرچه برنامه های چند کانتینری را می توان با استفاده از Docker Compose مدیریت کرد.
Podman: مفهوم pods را معرفی می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد تا کانتینرهای مرتبط را در یک فضای نام شبکه مشترک گروه‌بندی کنند. این ویژگی با Kubernetes هماهنگ است و مدیریت کانتینرهای مرتبط را ساده می کند.

سناریوهای زندگی واقعی

چه زمانی پودمن را انتخاب کنیم

محیط‌های اول امنیت : در محیط‌هایی که امنیت اولویت اصلی است، مانند موسسات دولتی یا مالی، عملکرد بدون ریشه Podman مزیت قابل توجهی را فراهم می‌کند. با اجرای کانتینرها بدون نیاز به امتیازات بالا، Podman خطر نقض امنیت را کاهش می دهد.

توسعه و آزمایش : برای توسعه دهندگانی که نیاز به کار با کانتینرها به روشی منعطف و ایمن دارند، معماری بدون دیمون و سازگاری Docker Podman آن را به یک انتخاب قوی تبدیل کرده است. توسعه دهندگان می توانند به راحتی از Docker به Podman بدون نیاز به بازنویسی گردش کار خود یا یادگیری دستورات جدید منتقل شوند.

استقرار Kubernetes : اگر هدف شما این است که در نهایت برنامه های خود را در Kubernetes استقرار دهید، توانایی Podman برای تولید فایل های پیکربندی Kubernetes از کانتینرهای در حال اجرا می تواند باعث صرفه جویی در زمان و ساده سازی فرآیند استقرار شود.

زمان انتخاب Docker

گردش‌های کاری و اکوسیستم‌های تثبیت‌شده : اگر سازمان شما قبلاً از Docker استفاده می‌کند و گردش کار ثابتی دارد، پایبندی به Docker ممکن است عملی‌ترین انتخاب باشد. پشتیبانی گسترده اکوسیستم و جامعه Docker به این معنی است که منابع زیادی برای کمک به مشکلات پیش آمده وجود دارد.

برنامه های کاربردی چند کانتینری : برای پروژه هایی که شامل چندین کانتینر با هم کار می کنند، Docker Compose یک راه ساده برای مدیریت و استقرار این برنامه ها ارائه می دهد. سابقه طولانی و استفاده گسترده Docker به این معنی است که اغلب انتخاب پیش فرض برای چنین پروژه هایی است.

محیط های تولید : اکوسیستم بالغ و سابقه اثبات شده Docker در محیط های تولید، آن را به انتخابی قابل اعتماد برای اجرای برنامه های کاربردی کانتینری در مقیاس تبدیل کرده است. سازمان‌هایی که در زیرساخت‌های Docker سرمایه‌گذاری کرده‌اند ممکن است ادامه استفاده از Docker به جای تغییر به یک جایگزین آسان‌تر باشد.

با Podman و Docker در Vultr کارهای بیشتری انجام دهید

این یک مقاله حمایت شده توسط Vultr است. Vultr بزرگترین پلتفرم محاسبات ابری خصوصی در جهان است. Vultr که مورد علاقه توسعه دهندگان است، با راه حل های Cloud Compute، Cloud GPU، Bare Metal و Cloud Storage انعطاف پذیر، مقیاس پذیر، به بیش از 1.5 میلیون مشتری در 185 کشور خدمات رسانی کرده است. درباره Vultr بیشتر بدانید

خبرکاو