نبرد حقوقی OpenAI با نیویورک تایمز بر سر داده ها برای آموزش مدل های هوش مصنوعی ممکن است هنوز در جریان باشد. اما OpenAI در معاملات با ناشران دیگر، از جمله برخی از بزرگترین ناشران خبری فرانسه و اسپانیا، پیشروی می کند.

OpenAI روز چهارشنبه اعلام کرد که قراردادهایی را با Le Monde و Prisa Media امضا کرده است تا محتوای خبری فرانسوی و اسپانیایی را به چت ربات OpenAI ChatGPT بیاورد. در یک پست وبلاگی، OpenAI بيان کرد که این مشارکت پوشش رویدادهای جاری سازمان‌ها را – از برندهایی مانند El País، Cinco Días، As و El Huffpost – در مقابل کاربران ChatGPT قرار می‌دهد که منطقی است، و همچنین به OpenAI همیشه کمک می‌کند. – افزایش حجم داده های آموزشی

OpenAI می نویسد:

در ماه‌های آینده، کاربران ChatGPT می‌توانند با محتوای خبری مرتبط از این ناشران از طریق خلاصه‌های منتخب با ذکر منبع و پیوندهای پیشرفته به مقالات اصلی تعامل داشته باشند و به کاربران امکان دسترسی به اطلاعات اضافی یا مقالات مرتبط از سایت‌های خبری خود را بدهند. به طور مداوم ChatGPT را بهبود می بخشد و از نقش اساسی صنعت خبر در ارائه اطلاعات معتبر و بلادرنگ به کاربران پشتیبانی می کند.

پس ، OpenAI فاش شده مجوز با تعداد انگشت شماری از ارائه دهندگان محتوا در این مرحله معامله می کند. اکنون فرصت خوبی برای تحلیل است:

کتابخانه رسانه سهام Shutterstock (برای داده‌های آموزش تصاویر، ویدیوها و موسیقی)

آسوشیتدپرس

Axel Springer (صاحب Politico و Business Insider، در میان دیگران)

لوموند

پریسا رسانه

OpenAI هر کدام چقدر می پردازد؟ خوب، این گفته نمی شود – حداقل نه به طور عمومی. اما می توانیم تخمین بزنیم.

اطلاعات در ماه ژانویه گزارش داد که OpenAI بین 1 تا 5 میلیون دلار در سال به ناشران پیشنهاد می دهد تا به آرشیوها برای آموزش مدل های GenAI خود دسترسی داشته باشند. این چیز زیادی درباره شراکت Shutterstock به ما نمی گوید. اما در جبهه صدور مجوز مقاله – با فرض اینکه گزارش اطلاعات دقیق است و این ارقام از آن زمان تاکنون تغییر نکرده اند – OpenAI سالانه بین 4 تا 20 میلیون دلار برای اخبار هزینه می کند.

این ممکن است برای OpenAI، که بالاترین قیمت آن بیش از 11 میلیارد دلار است و درآمد سالانه آن اخیراً به بیش از 2 میلیارد دلار رسیده است (به نقل از فایننشال تایمز) باشد. اما همانطور که هانتر واک، شریک Homebrew و یکی از بنیانگذاران Screendoor، اخیراً فکر کرده است، به اندازه کافی قابل توجه است که به طور بالقوه رقبای هوش مصنوعی را که توافق نامه های مجوز را نیز دنبال می کنند، کنار بزند.

واک در وبلاگ خود می نویسد:

[من] اگر آزمایش با 9 رقم معاملات مجوز محدود شود، ما به نوآوری ضرر می‌رسانیم… چک‌هایی که به «صاحبان» داده‌های آموزشی قطع می‌شود، مانع بزرگی برای ورود رقبا ایجاد می‌کند. اگر گوگل، OpenAI و سایر شرکت‌های بزرگ فناوری بتوانند هزینه‌ای به اندازه کافی بالا داشته باشند، به طور ضمنی از رقابت در آینده جلوگیری می‌کنند.

اکنون، اینکه آیا امروز مانعی برای ورود وجود دارد یا خیر، قابل بحث است. بسیاری از فروشندگان هوش مصنوعی – اگر نه بیشتر – تصمیم گرفته اند خشم دارندگان IP را به خطر بیندازند و به داده هایی که بر اساس آن مدل های هوش مصنوعی را آموزش می دهند مجوز ندهند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه پلتفرم تولید هنر Midjourney، برای مثال، در حال آموزش عکس های فیلم های دیزنی است – و Midjourney هیچ معامله ای با دیزنی ندارد.

سوال سخت تری که باید با آن دست و پنجه نرم کرد این است: آیا صدور مجوز باید صرفاً هزینه انجام تجارت و آزمایش در فضای هوش مصنوعی باشد؟

واک بحث نمی کند. او از یک "لنگرگاه امن" تحمیل شده توسط رگولاتور دفاع می کند که از هر فروشنده هوش مصنوعی – و همچنین استارتاپ ها و محققان کوچک – در برابر مسئولیت قانونی محافظت می کند تا زمانی که آنها از شفافیت و استانداردهای اخلاقی خاصی پیروی کنند.

جالب اینجاست که بریتانیا اخیراً سعی کرد چیزی را در همین راستا کدگذاری کند و استفاده از متن و داده کاوی برای آموزش هوش مصنوعی را تا زمانی که برای اهداف تحقیقاتی باشد از ملاحظات حق چاپ مستثنی کرد. اما این تلاش ها به شکست انجامید.

من، مطمئن نیستم که با در نظر گرفتن تأثیری که هوش مصنوعی بر صنعت خبری که از قبل بی ثبات شده است، تا آنجا پیش بروم. یک مدل اخیر از آتلانتیک نشان داد که اگر موتور جستجویی مانند گوگل هوش مصنوعی را در جستجو ادغام کند، در 75 درصد مواقع بدون نیاز به کلیک روی وب‌سایت خود، به درخواست کاربر پاسخ می‌دهد.

اما شاید جایی برای حک کردن وجود داشته باشد .

به ناشران باید پول پرداخت شود – و منصفانه پرداخت شود. با این حال، آیا نتیجه‌ای وجود ندارد که در آن آنها پول دریافت کنند و رقبای متصدیان هوش مصنوعی – و همچنین دانشگاهیان – به داده‌های مشابهی دسترسی پیدا کنند؟ من باید اینطور فکر کنم کمک هزینه ها یک راه است. چک های بزرگتر VC یکی دیگر از موارد است.

نمی‌توانم بگویم راه‌حلی دارم، به‌ویژه از آنجایی که دادگاه‌ها هنوز تصمیم نگرفته‌اند که آیا استفاده منصفانه از فروشندگان هوش مصنوعی در برابر ادعاهای حق چاپ محافظت می‌کند یا خیر. اما بسیار مهم است که این چیزها را کنار بگذاریم. در غیر این صورت، صنعت می تواند به وضعیتی ختم شود که «فرار مغزها» دانشگاهی بی وقفه ادامه یابد و تنها تعداد کمی از شرکت های قدرتمند به مجموعه های آموزشی با ارزش دسترسی داشته باشند.

خبرکاو