دموکراسی در محاصره است. اثر انگشت دیجیتال ما فروخته می شود. و مالکیت دیجیتال توسط گروه کوچکی از غول‌های فناوری که اینترنت را آنطور که ما می‌شناسیم کنترل می‌کنند، از بین می‌رود.

اینترنت یکی از قدرتمندترین و امیدوارکننده ترین آفرینش های تاریخ بشر بود. ارائه توانایی برای اتصال جهان، دموکراتیک کردن اطلاعات و افزایش پتانسیل بسیاری از جنبه های زندگی ما. اما با نوآوری یک تغییر ایجاد شد - اکنون، هنگام دسترسی به اطلاعات آنلاین، کاربر در ازای این اطلاعات، نقاط داده شخصی را تحویل می دهد.

همانطور که اینترنت به آنچه اکنون به عنوان وب ۲.۰ می شناسیم تکامل پیدا کرد، همچنین پلتفرم های اختصاصی رقابتی از محتوای تولید شده توسط کاربر ایجاد کرد که هر کدام بر "باغ دیواری" خود نظارت داشتند، در حالی که ظهور رسانه های اجتماعی نحوه اتصال و تعامل ما را تغییر داد.

ساختار انگیزشی موجود اینترنت امروزی امکان ایجاد و رشد تعداد کمی از شرکت‌های فناوری بسیار متمرکز میلیارد دلاری را فراهم کرده است که به طور موثر صنعت کارگزار داده را ایجاد می‌کنند. آنها در زندگی روزمره ما همه جا حاضر هستند و تنها هدف آنها رشد بی امان است که با به حداکثر رساندن درآمد تبلیغاتی به هر قیمتی به دست می آید.

برای دستیابی به این رشد، آنها به طور مداوم به داده های ما نیاز دارند. هر روز، از هر فرد، در مورد هر موضوع ممکن، داده ها جمع آوری و با کمی توجه به حفظ حریم خصوصی یا رفاه فرد معامله می شود. و ما آزادانه به Big Tech دسترسی به این داده ها داده ایم. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مرسوم به‌عنوان خدمات متمرکز توسط این شرکت‌های فناوری بزرگ با انگیزه و کسب درآمد از تبلیغات اداره می‌شوند.

در نتیجه، آنها کنترل تجربه کاربر را در دست دارند: محتوای نمایش داده شده در فیدهای کاربران، نحوه بهره برداری از داده های شخصی برای مقاصد تبلیغاتی، و ارتباطات آنلاین کاربران. تخمین زده می شود که شرکت های تبلیغات آنلاین تا زمانی که به سن ۱۳ سالگی می رسیم، حدود ۷۲ میلیون نقطه داده از هر یک از ما جمع آوری می کنند.

این برای توسعه دهندگان بهتر نیست. وضعیت فعلی اینترنت توانایی توسعه دهندگان را برای کنترل خلاقانه محدود می کند. این به پلتفرمی تبدیل شده است که متکی به مبتکرانی است که باید ارزش های خود را در ازای دسترسی به خطر بیاندازند. آنها باید قبل از اینکه برنامه هایشان به API دسترسی داشته باشند، مجوز بگیرند و به دنبال تأیید باشند. در نهایت این بدان معنی است که شخص دیگری - نهادهای متمرکز Big Tech - کنترل موفقیت یا عدم موفقیت برنامه های توسعه دهندگان را در دست دارد.

به طور فزاینده ای، آژانس های حمایت از مصرف کننده، جامعه اطلاعاتی، کنگره ایالات متحده، و آژانس های فدرال ایالات متحده نگرانی خود را نشان می دهند - و همه ما باید همین طور. اکنون در کنار یک دوشاخه ایستاده ایم. زمان فناوری جدیدی فرا رسیده است که قدرت بیشتری به مصرف کننده، آزادی بیشتر به توسعه دهندگان و فرصت بیشتری برای نوآوری می دهد. زمان پروتکل وب جدیدی است که کاربر محور، منبع باز و غیرمتمرکز باشد.

تکرار بعدی وب، یا وب ۳ که اکنون شناخته می شود، یک شبکه غیرمتمرکز، کاربر محور و باز خواهد بود که در آن اطلاعات می توانند مبادله شوند و شبکه ها قابلیت همکاری داشته باشند. و مهمتر از همه، کاربر مالک و کنترل اطلاعات شخصی خود خواهد بود. پیش بینی می شود اندازه بازار جهانی بلاک چین وب ۳ در سال ۲۰۲۳ به ۲.۲۵ میلیارد دلار برسد و با نرخ رشد مرکب سالانه ۴۷.۱ درصد رشد کند. پیش بینی می شود تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۳۰ میلیارد دلار ارزش داشته باشد.

راه‌حل‌هایی مانند پروتکل شبکه‌های اجتماعی غیرمتمرکز (DSNP) برای بازگرداندن قدرت از مرجع متمرکزی که پلتفرم‌ها را کنترل می‌کند به افرادی که از پلتفرم‌ها استفاده می‌کنند، ضروری هستند. DSNP یک پروتکل باز و رایگان است که هر کاربر را قادر می سازد تا مالکیت داده ها و تعاملات خود را حفظ کند. از این رو، داده های شخصی دیگر یک دارایی شرکتی نیستند، بلکه توسط کاربر در یک زیرساخت عمومی تحت کنترل جامعه کنترل می شوند.

DSNP همچنین به توسعه‌دهندگان این ظرفیت را می‌دهد تا رویای ایجاد فناوری تأثیرگذار را تحقق بخشند که به نفع کاربران است و مشکلات دنیای واقعی را حل می‌کند، بدون اینکه اسیر منافع غول‌های فناوری بزرگ شوند.

DSNP راهی را برای بازگشت به وب همانطور که در ابتدا تصور می شد فراهم می کند. یک پروتکل وب که بر منافع عمومی متمرکز است، به موجب آن هیچ نهادی نمی تواند دسترسی را کنترل کند، قیمت گذاری را تعیین کند یا مجوز را لغو کند. DSNP از بهترین آپشن های بلاک چین استفاده می‌کند، اما با توانایی مقیاس‌پذیری به طوری که سازندگان بتوانند تمایل خود را برای نوآوری و حل مشکل در محیطی که به نفع هر فردی باشد، هماهنگ کنند.

با یک پروتکل آزاد آزاد و با استفاده از فناوری بلاک چین، توسعه‌دهندگان می‌توانند مجدداً کنترل برنامه‌های خود را به دست آورند و کد منبع باز را توسعه دهند که به صورت عمومی به اشتراک گذاشته می‌شود و در نتیجه فرآیند توسعه مشترک ایجاد می‌شود.

ما در زمان حساسی برای تحول فناوری هستیم و توسعه‌دهندگان نقشی حیاتی در ساختن پایه‌ای برای اینترنت امن‌تر و سالم‌تر خواهند داشت که افراد را بر روی پلتفرم‌ها توانمند می‌سازد. اینترنت را تصور کنید که در آن خلاقیت، حل مسئله و تجربه کاربر موفقیت را دیکته می کند. در یک پروتکل باز و رایگان، توسعه‌دهندگان می‌توانند از پیمایش قوانین موجود توسط نهادهای فناوری بزرگ اجتناب کنند و در عوض روی آینده خلاقانه اینترنت نسل بعدی تمرکز کنند. ما منتظر چی هستیم؟

خبرکاو