معنای این دو رقم آن است که در هرمترمربع واحد مسکونی اجاره‌ای در بازار مسکن اصفهان در این مقطع از سال ۱۴۰۳ به صورت مترمربعی ۱۶۴ هزار تومان اجاره‌بهای ماهانه (با تبدیل کامل پول پیش به اجاره‌بهای ماهانه)، از سوی موجرها عرضه می‌شود. این رقم البته «اجاره‌بهای پیشنهادی» است و برحسب حجم تقاضا و نحوه مذاکره طرفین، اجاره‌بهای قطعی متفاوت از این سطوح پیشنهادی خواهد بود.

ارقام اجاره‌بها در اصفهان نزدیک به سطح اجاره‌بهای پیشنهادی در مناطق ۹ تا ۱۲ شهر تهران است. به بیان ساده‌تر، اجاره‌بهای مسکن در اصفهان تقریبا معادل ۹۰ درصد متوسط اجاره‌بهای پیشنهادی مناطق جنوبی پایتخت است. همچنین این نرخ‌ها یعنی اجاره‌بهای پیشنهادی در کلان‌شهر اصفهان تقریبا نصف اجاره‌بهای آپارتمان‌ها در دو منطقه متوسط شهر تهران یعنی مناطق ۴ و ۵ است.

 مستاجرهای اصفهانی با توجه به نوع ارقامی که موجرها به صورت وزن‌بندی اجاره‌بهای ماهانه و پول پیش تعیین می‌کنند، بالای ۸ میلیون تومان در ماه –به صورت میانگین- برای پرداخت ماهانه هزینه اجاره‌ مسکن هزینه می‌کنند که با توجه به حداقل حقوق ماهانه، رقم قابل توجهی است. از طرفی، پول پیش بالای ۲۰۰ میلیون تومانی در عمده فایل‌های اجاره مسکن در این مرکز استان، فاصله ۵۰ میلیون تومانی با مبلغ وام ودیعه مسکن دارد.