جیمیل، سرویس ایمیلی که تقریباً به عنوان یک شوخی شروع به کار کرد، اما به یک بازیکن غالب در فضا تبدیل شد، دقیقاً در 1 آوریل 20 ساله است.
برای بسیاری از ما، تصور دنیای بدون جیمیل همانقدر سخت است که جستجوی بدون گوگل برای ما سخت است. اما جیمیل دیر وارد بازی ایمیل شد و چندین دهه پس از شروع استفاده از رایانه‌ها برای ارسال پیام‌های الکترونیکی به ارائه‌دهندگان شخص ثالث که مانند اداره پست قدیمی، آنها را مرتب کرده و به مقصد دیجیتالی مناسب خود ارسال می‌کردند، وارد شد. بعد از MSMail و ccMail بود، اما به اندازه کافی زود بود که ما هنوز یک خط فاصله بین "e" و "mail" درخواست کردیم.
گوگل در ابتدای راه بی‌پروا (با وجود اینکه در آن زمان پرمصرف‌ترین موتور جستجو بود)، جیمیل را در روز اول آوریل راه‌اندازی کرد و باعث سردرگمی گسترده‌ای شد. در PCMag، جایی که من در آن زمان کار می‌کردم، اعتراف کردیم که «نسخه Google شامل زبانی بود که به نظر یک نیرنگ بود» و هیچ‌کس کاملاً مطمئن نبود که غول جستجو در مورد ورود به فضای شلوغ ایمیل جدی است یا خیر. بخشی از آن مربوط به در دسترس بودن کاملاً محدود این پلتفرم بود.
گوگل یکی از اولین شرکت های اینترنتی بود که دسترسی فقط دعوت به سرویس جدید را ارائه کرد. این یک بازاریابی درخشان بود اما هدف عملی تری نیز داشت. گوگل برای راه‌اندازی جیمیل مشکل داشت و هنوز در حال یادگیری بود که به نسخه بتا عمومی منتقل شد. دسترسی باز سیستم را تحت الشعاع قرار می‌داد، خرابی‌های ناگفته، احتمالاً نامه‌های تحویل‌نشده را مجبور می‌کرد، و احتمالاً اطلاع از آنچه مردم می‌خواستند، نیاز داشتند و اغلب در پلتفرم ایمیل IMAP استفاده می‌کردند، تقریباً غیرممکن می‌کرد (هیچ پشتیبانی POP3 در اینجا وجود نداشت. راه اندازی).
به مهمانی خوش آمدی رفیق
در 22 آوریل 2004، تقریباً چهار هفته پس از راه اندازی، من دسترسی پیدا کردم. من هنوز پیام خوشامدگویی را دارم، که به من می بيان کرد «یکی از اولین افرادی هستم که از جیمیل استفاده می کنم» و از من برای «موافقت با آزمایش جیمیل» تشکر می کند. در این ایمیل برخی از تفاوت‌های کلیدی، مانند «جستجو به‌جای پرونده‌سازی» توضیح داده شده است. جیمیل از پوشه‌ها استفاده نمی‌کرد، که روشی قدیمی برای سازماندهی ایمیل‌ها بود، و در عوض بر برچسب‌ها و مکالمات تمرکز داشت. تا به امروز، مفهوم پوشه ها در جیمیل خارجی است و من مطمئن نیستم که تا به حال به "برچسب های" بی شکل تر علاقه داشته باشم.
برخی از ویژگی های پیشرفته مانند فیلترها و تکمیل خودکار آدرس را داشت. و البته، با 1 گیگابایت فضای ذخیره سازی عرضه شد، مقداری که در آن زمان برای یک سرویس ایمیل رایگان بی سابقه بود، که اکنون به طرز تاسف باری ناکافی به نظر می رسد. هدف گوگل در آن زمان این بود که می‌توانستیم از اتلاف وقت برای حذف ایمیل‌ها جلوگیری کنیم و همه چیز را ذخیره کنیم. فکر می کنم بیش از حد به این مفهوم متعهد شدم.
در حالی که Gmail تبلیغات پاپ آپ یا بنری نداشت (خدا را شکر)، تبلیغات متنی در ستونی در سمت راست وجود داشت (تبلیغات Gmail اکنون بیشتر در زیر برگه «تبلیغات» قرار دارند). این موضوع بحث برانگیزترین «نوآوری» جیمیل بود. برای ارائه تبلیغات متنی، گوگل باید محتویات ایمیل شما را "بخواند". به نظر یک نقض دیوانه کننده حریم خصوصی بود، و من درست قبل از دسترسی به این نگرانی نوشتم . من به خوانندگان یادآوری کردم که رایانه‌ها، حداقل در آن زمان، واقعاً چیزی «نمی‌خواندند». آنها نه چشم داشتند و نه هوشیاری برای درک زمینه. البته گوگل قبلاً داده ها را ناشناس می کرد و تبلیغات متنی را بدون ارائه بیت های خصوصی شما به اشخاص ثالث ارائه می کرد. همچنین به این نکته اشاره کردم که بدون آن تبلیغات، ممکن است در آن زمان این همه فضای ذخیره‌سازی رایگان نداشته باشیم. شایان ذکر است که آن نگرانی های اولیه هیچ مانعی در رشد جیمیل ایجاد ن کرد.
همراه با دسترسی به جیمیل، دعوت‌هایی نیز وجود داشت که می‌توانستم انجام دهم. آنها در دسته های کوچک وارد شدند و من آنها را به همکاران، همکاران و دوستان می دادم. برخی از افرادی که می‌دانستند من یک حساب جیمیل دارم، برای من ایمیل‌ها و پیام‌های AOL ارسال کردند و درخواست دسترسی داشتند. هر زمان که به شخصی اجازه دسترسی می دادم، جیمیل به من اطلاع می داد که او ثبت نام کرده و آدرس جدید جیمیل خود را ایجاد کند «تا بتوانیم با جیمیل در تماس باشیم!» اگرچه گوگل یک شبکه اجتماعی نبود، اما از ماهیت ذاتا اجتماعی ایمیل آگاه بود. متصل نگه داشتن تازه کارها این بود که چگونه آن شبکه را ساخت و به اندازه کافی FOMO تولید کرد تا این سرویس رشد کند.
تمام اطلاعات
گوگل وقتی جیمیل را راه اندازی کرد، ریسک کرد و این را می دانست. در پرسش‌های متداول اصلی ، گوگل باید توضیح می‌داد که چرا یک شرکت جستجو یک سرویس ایمیل راه‌اندازی می‌کند:
چرا گوگل ایمیل ارائه می دهد؟ من فکر کردم شما یک شرکت جستجو هستید.
ماموریت گوگل این است که اطلاعات جهان را سازماندهی کند و آن را در سطح جهانی مفید و در دسترس قرار دهد. برای بسیاری از افراد، ایمیل حاوی اطلاعات ارزشمندی است که بازیابی آنها دشوار است. ما معتقدیم که می توانیم در این زمینه کمک کنیم.»
این شواهد دیگری بود که هدف استراتژیک گوگل هرگز فقط در مورد نتایج جستجو نبود، بلکه در مورد اطلاعات، مال شما، من و دیگران بود. گوگل می‌خواست اطلاعات جهان را بدون توجه به شکل سازماندهی کند، از نتایج جستجو گرفته تا ایمیل، ویدئو و تصاویر و مکان. این تلاش هرگز متوقف نمی شود و همه از آن خوشحال نیستند .
با این وجود، ارزش دارد که جیمیل را جشن بگیریم، یک سرویس آنلاین که وارد بازاری ریشه‌دار شد و در نهایت آن را به شکل خود بازسازی کرد. هرگز شوخی نبوده و نخواهد بود.
ارسال نظر