در ابتدای سال، تیم سوپرشارژر تسلا وظیفه غیرممکن‌ها را بر عهده داشت. یکی از اعضای سابق تیم به TechCrunch گفت: «ما در یک مسیر نمایی قرار داشتیم. علیرغم تنگناهایی که چنین انتظاراتی می تواند ایجاد کند، "هر بار که آنها معیار را افزایش دادند، ما به آن رسیدیم."

سپس، یک روز در ماه آوریل، ایلان ماسک، مدیرعامل، کل بخش را با وجود اینکه سال گذشته سودآور بود، از بین برد.

شبکه سوپرشارژر با بیش از 25000 پورت شارژ در ایالات متحده و بیش از 50000 در سرتاسر جهان، سلطان بلامنازع شارژ سریع EV است. شبکه گسترده، به خوبی نگهداری شده و سریع، نحوه نگاه مردم به خودروهای برقی را دگرگون کرده است، و نگرانی‌ها در مورد اضطراب محدوده را برای بخش‌های وسیعی از خریداران خودرو کاهش داده است. اما با اخراج‌های اخیر، ماسک پروژه زیرساخت خصوصی را تحت تأثیر قرار داد.

در حالی که برخی از مردم انتظار داشتند که اخراج به بخش سوپرشارژر ضربه بزند، تعداد کمی فکر می کردند که حذف شود.

به گفته کارمند سابق تسلا که با TechCrunch صحبت کرد، ما بهترین شبکه جهان را ساختیم. ما حواسمان به کشتی بود. هیچ چیز بیهوده نبود.»

این برای نجات تیم کافی نبود. صدها نفر از افرادی که مسئول ساخت یک لنچ برای شرکت بودند ناگهان رفتند. این حذف ناظران صنعت، سهامداران و کارمندان سابق تسلا را متعجب کرده است که چگونه بر مالکان خودروهای برقی و شرکت تأثیر خواهد گذاشت.

این خودروساز اخیراً با مشکلی مواجه شده است که فروش آن با سرعت سرسام آور معمول خود رشد نکرده است. کاهش قیمت با هدف افزایش فروش بر سود تأثیر گذاشته است که در سه ماهه اول نسبت به مدت مشابه سال قبل 55 درصد کاهش داشته است. با فشرده شدن تسلا، ماسک برش هایی را انجام داد - نه با چاقوی جراحی، بلکه با اره برقی.

تسلا شروع به کاهش کارکنان کرد و اولین دور اخراج آخرین بار نبود. بخش سوپرشارژر، با حدود 500 نفر، در موج دومی که در پایان آوریل شکسته شد، رها شدند.

روز جمعه، ماسک بيان کرد که تسلا 500 میلیون دلار برای توسعه و ارتقاء شبکه سوپرشارژر هزینه خواهد کرد. اما همانطور که دانش خودی نشان می دهد، زدن آن هدف بدون تیمی برای نظارت بر کار دشوار خواهد بود.

قبل از اخراج، به نظر می رسید که شبکه Supercharger آماده است تا برتری خود را نسبت به رقبا افزایش دهد.

یکی از منابع توضیح داد که تسلا تولید و نصب سوپرشارژرها را به حدی اصلاح کرده است که هزینه نصب هر پست می‌تواند کمتر از 20000 دلار باشد که کمتر از نیمی از نزدیک‌ترین رقیب است. نسخه 4 بسیار قدرتمندتر از سخت افزار سوپرشارژر که زمانی برای عرضه گسترده تری آماده بود، اکنون متوقف به نظر می رسد.

بر اساس اطلاعات داخلی به اشتراک گذاشته شده با TechCrunch، در زمان اخراج، ده ها سایت سوپرچارجر در مراحل مختلف برنامه ریزی و ساخت بودند. این منبع گفت: برخی از سایت هایی که تقریباً آماده افتتاح بودند یا در بلاتکلیفی هستند یا ممکن است اصلاً باز نشوند.

تسلا قبلاً در موقعیتی قوی برای کسب جوایز از طریق برنامه زیرساخت ملی وسایل نقلیه الکتریکی (NEVI) با بودجه فدرال قرار داشت که 5 میلیارد دلار برای ایجاد یک شبکه قوی از شارژرهای سریع در سراسر کشور اختصاص داده است.

آنها گفت ند که این شرکت همچنین برنامه های توسعه خود را بر روی مکان هایی با تقاضای بالا متمرکز کرده است. به گفته منبع، در جایی که دولت فدرال به بهبود پوشش در مسیر خاصی علاقه مند بود و تقاضا هنوز محقق نشده بود، تیم سیاست تسلا برنده شدن بودجه NEVI برای سایت را در اولویت قرار می دهد.

«همه چیز هدفمند بود. یک منبع به TechCrunch گفت: همه چیز یک هدف داشت.

اغلب این به معنای ساخت سوپرشارژرها در سایت‌های جدید بود که توسعه آنها ساده‌تر است. این منبع بيان کرد که گسترش موارد موجود فوق‌العاده چالش برانگیز است، زیرا اجاره‌ها اغلب نیاز به مذاکره مجدد دارند، ارتقاء خدمات شهری هماهنگ شده و زیرساخت‌های موجود کار می‌کنند، همگی در حالی که به مشتریان فعلی خدمت می‌کنند. "هزینه شما برای هر غرفه به طور تصاعدی بالاتر از یک سایت جدید است. "

تحلیلگران مدت‌ها حدس می‌زنند که شبکه Supercharger می‌تواند به راحتی به یک مرکز سود تبدیل شود، دقیقاً مانند آمازون که خدمات ابری خود را برای سایر شرکت‌ها باز کرد. اما در آنجا، تسلا آمازون را شکست داد: به تیم سوپرشارژر گفته شد که شبکه سودآور است، حتی قبل از اینکه دیگر خودروسازان به آن دسترسی پیدا کنند.

شبکه سوپرشارژر چگونه به وجود آمد

تسلا اولین ایستگاه سوپرشارژر را در سپتامبر 2012 افتتاح کرد و اولین نمونه های مدل S در خیابان ها پرسه زدند. مدل‌های اولیه می‌توانستند 100 کیلووات تولید کنند که در آن زمان رقم بزرگی بود: CHAdeMO، یک استاندارد رقیب که توسط نیسان لیف استفاده می‌شد، حداکثر 62.5 کیلووات در آن زمان بود، و سیستم شارژ ترکیبی (CCS) هنوز در فاز نمونه اولیه بود. .

اولین ایستگاه ها در کالیفرنیا افتتاح شدند و به زودی ایستگاه های بیشتری در امتداد بزرگراه های ساحل شرقی، سپس غرب میانه و تگزاس شروع به جوانه زدن کردند. ظرف یک سال، شرکت تجهیزات را ارتقا داد و حداکثر توان را به 120 کیلو وات رساند. و در عرض سه سال، تسلا شبکه‌ای داشت که ایالات متحده را در بر می‌گرفت و سفر برقی ساحل به ساحل را ممکن می‌ کرد. با ورود این شرکت به اروپا، چین و سایر کشورها، سوپرشارژرها را نیز به آنجا اضافه کرد. امروزه، این شبکه از نزدیک به 60000 دکه شارژ در چهار قاره پشتیبانی می کند.

چرا شبکه سوپرشارژر بهترین است

در سال‌های اولیه، دارندگان تسلا مدل S و X از شارژ نامحدود در ایستگاه‌ها لذت می‌بردند - انگیزه‌ای با هدف جلب مشتریان جدید. زمانی که مدل 3 عرضه شد، شرکت شروع به صدور صورت‌حساب از صاحبان جدید برای جلسات شارژ کرد، اگرچه این فرآیند بسیار ساده‌تر از آنچه رقبا ارائه می‌دادند بود. رانندگان به سادگی مجبور بودند ماشین را به برق وصل کنند و تسلا یک کارت اعتباری را صورت‌حساب می‌ کرد.

پست های سوپرشارژر امروزی از سرعت شارژ تا 250 کیلووات پشتیبانی می کنند. سایر شبکه ها 350 کیلووات قدرت دارند، اما آنها تقریباً به اندازه ای قابل اعتماد نیستند. تسلا او میگوید که زمان کارکرد شبکه‌اش 99.95 درصد است، به مراتب بهتر از رقبای خود. استفاده در دنیای واقعی نشان می‌دهد که دور از واقعیت نیست: نظرسنجی دانشگاه کالیفرنیا-برکلی از رانندگان خودروهای برقی در منطقه خلیج سانفرانسیسکو نشان می‌دهد که در حالی که 25 درصد از رانندگان غیر تسلا مشکلات عمده‌ای را با شارژرهای عمومی تجربه می‌کنند، تنها 4 درصد از تسلا رانندگان در Superchargers انجام دادند.

آیا سایر خودروهای الکتریکی می توانند از سوپرشارژر استفاده کنند؟

برای بیش از یک دهه، سوپرشارژرها فقط برای دارندگان تسلا در دسترس بودند. از آنجا که جلسات شارژ باید با دست دادن بین وسیله نقلیه و شارژر آغاز می شد، و از آنجایی که صورتحساب در پشت صحنه اتفاق می افتاد، تسلا کنترل شدیدی بر روی افرادی داشت که می توانست از آنها استفاده کند. طراحی پلاگین اختصاصی این شرکت نیز صدمه ای وارد ن کرد.

در پاییز 2022، زمانی که شرکت جزئیات طراحی پلاگین خود را در دسترس سایر خودروسازان قرار داد، این وضعیت شروع به تغییر کرد. (در آن زمان، تسلا از همان پروتکل ارتباطی CCS در هنگام شارژ استفاده می کرد. ) سپس، در ماه مه 2023، فورد اعلام کرد که از طراحی دوشاخه تسلا، معروف به استاندارد شارژ آمریکای شمالی، استفاده خواهد کرد و مشتریانش به آن دسترسی خواهند داشت. به 12000 سوپرشارژر در سراسر ایالات متحده و کانادا. به زودی دروازه‌ها باز شد و جنرال موتورز، ریویان، ولوو و دیگران از آن پیروی کردند. امروزه، تمام خودروسازان بزرگی که در ایالات متحده می فروشند، NACS را پذیرفته اند.

اینها همه برندهای اصلی هستند که پذیرش NACS را برای خودروهای برقی آینده اعلام کرده اند:

در ماه فوریه، تسلا اجازه دسترسی به خودروسازان را آغاز کرد. فورد اولین شرکتی بود که وارد شد و این شرکت شروع به ارائه آداپتورهای رایگان به صاحبان خودروهای برقی فعلی برای مدت محدودی کرد.

آینده شبکه سوپرشارژر چیست؟

هیچ کس واقعا نمی داند. از آنجایی که سایت های سوپرشارژر آینده در هاله ای از ابهام قرار دارند، این امکان وجود دارد که این شبکه حداقل در حال حاضر به اوج خود رسیده باشد. ماسک گفته است که گسترش در سایت‌های جدید "با سرعت کمتری" ادامه خواهد یافت و تمرکز بر روی "100٪ زمان کار و گسترش مکان‌های موجود" خواهد بود. بدون وجود یک تیم، همه اینها چالش برانگیز خواهد بود، به ویژه کار در مکان های موجود، که تلاش های پیچیده تری هستند.

خبرکاو