TechCrunch برای اینکه به زنان دانشگاهی و سایرین که با تمرکز بر هوش مصنوعی تمرکز دارند، در کانون توجه قرار گیرند، مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها را با تمرکز بر زنان برجسته‌ای منتشر کرد که در انقلاب هوش مصنوعی مشارکت داشته‌اند. ما این قطعات را در طول سال با ادامه رونق هوش مصنوعی منتشر می کنیم و کارهای کلیدی را برجسته می کنیم که اغلب ناشناخته می مانند. پروفایل های بیشتر را اینجا بخوانید.

سارا مایرز وست مدیر عامل مؤسسه AI Now است، یک مؤسسه تحقیقاتی آمریکایی که پیامدهای اجتماعی هوش مصنوعی و تحقیقات سیاستی را مطالعه می کند که به تمرکز قدرت در صنعت فناوری می پردازد. او قبلاً به عنوان مشاور ارشد در زمینه هوش مصنوعی در کمیسیون تجارت فدرال ایالات متحده خدمت می کرد و یک دانشمند پژوهشی مدعو در دانشگاه نورث ایسترن و همچنین مشارکت کننده تحقیقاتی در آزمایشگاه شهروندان و فناوری کرنل است.

به طور خلاصه، چگونه شروع به هوش مصنوعی کردید؟ چه چیزی شما را به این رشته جذب کرد؟

من 15 سال گذشته را صرف بازجویی از نقش شرکت های فناوری به عنوان بازیگران سیاسی قدرتمندی کرده ام که در خط مقدم حکومت بین المللی ظاهر شدند. در اوایل کارم، در یک صندلی ردیف اول مشاهده می‌کردم که چگونه شرکت‌های فناوری ایالات متحده در سرتاسر جهان به شیوه‌هایی ظاهر شدند که چشم‌انداز سیاسی را تغییر داد - در آسیای جنوب شرقی، چین، خاورمیانه و جاهای دیگر - و کتابی نوشتم که به چگونگی صنعت پرداخت. لابی و مقررات منشأ مدل کسب و کار نظارت برای اینترنت را با وجود فناوری‌هایی که در تئوری جایگزین‌هایی ارائه می‌کردند که در عمل محقق نشدند، شکل دادند.

در بسیاری از مقاطع زندگی حرفه‌ای‌ام، از خود پرسیده‌ام، "چرا ما درگیر این دید بسیار دیستوپیایی از آینده هستیم؟" پاسخ ارتباط چندانی با خود فناوری ندارد و ارتباط زیادی با سیاست عمومی و تجاری سازی دارد.

از آن زمان تا کنون این تقریباً پروژه من بوده است، هم در حرفه تحقیقاتی و هم اکنون در سیاست گذاری من به عنوان مدیر مشترک AI Now. اگر هوش مصنوعی بخشی از زیرساخت‌های زندگی روزمره ما است، باید مؤسساتی را که آن را تولید می‌کنند تحلیل کنیم و مطمئن شویم که به عنوان یک جامعه اصطکاک کافی وجود دارد - چه از طریق مقررات و چه از طریق سازماندهی - برای اطمینان از اینکه این نیازهای عمومی است. که در پایان روز ارائه می شوند، نه شرکت های فناوری.

در زمینه هوش مصنوعی به کدام کار افتخار می کنید؟

من واقعاً به کاری که در زمان حضور در FTC انجام دادیم، که آژانس دولتی ایالات متحده است که از جمله در خط مقدم اجرای نظارتی هوش مصنوعی است، افتخار می کنم. دوست داشتم آستین ها را بالا بزنم و روی کیس ها کار کنم. من توانستم از آموزش روش های خود به عنوان یک محقق برای شرکت در کار تحقیقی استفاده کنم، زیرا بسته ابزار اساساً یکسان است. استفاده از این ابزارها برای پاسخگویی مستقیم به قدرت، و دیدن این که این کار تأثیر فوری بر مردم دارد، خوشحال کننده بود، خواه به نحوه استفاده از هوش مصنوعی برای کاهش ارزش کارگران و افزایش قیمت ها یا مبارزه با رفتار ضد رقابتی باشد. از شرکت های بزرگ فناوری

ما توانستیم تیم فوق‌العاده‌ای از فن‌آوران را که زیر نظر دفتر سیاست‌گذاری علم و فناوری کاخ سفید کار می‌کنند، وارد کنیم، و دیدن اینکه زمینه‌ای که در آنجا گذاشته‌ایم ارتباط فوری با ظهور هوش مصنوعی مولد و اهمیت زیرساخت‌های ابری دارد، هیجان‌انگیز است. .

برخی از مهم ترین مسائلی که هوش مصنوعی در حال تکامل با آن مواجه است چیست؟

اول از همه این است که فناوری‌های هوش مصنوعی به طور گسترده در زمینه‌های بسیار حساس - در بیمارستان‌ها، مدارس، در مرزها و غیره - استفاده می‌شوند، اما به اندازه کافی آزمایش و تایید نشده‌اند. این فناوری مستعد خطا است و ما از تحقیقات مستقل می دانیم که این خطاها به طور مساوی توزیع نمی شوند. آنها به طور نامتناسبی به جوامعی آسیب می رسانند که مدت هاست بار عمده تبعیض را متحمل شده اند. ما باید یک نوار بسیار بسیار بالاتر را تعیین کنیم. اما برای من نگران کننده این است که چگونه مؤسسات قدرتمند از هوش مصنوعی - چه کار کند یا نه - برای توجیه اقدامات خود استفاده می کنند، از استفاده از تسلیحات علیه غیرنظامیان در غزه تا سلب حق رای کارگران. این یک مشکل نه در فناوری، بلکه در بحث گفتمان است: اینکه چگونه فرهنگ خود را حول فناوری جهت‌گیری می‌کنیم و این ایده که اگر هوش مصنوعی درگیر باشد، برخی انتخاب‌ها یا رفتارها «عینی‌تر» می‌شوند یا به نحوی مجوز می‌گیرند.

بهترین راه برای ساختن مسئولانه هوش مصنوعی چیست؟

ما باید همیشه از این سوال شروع کنیم: اصلاً چرا هوش مصنوعی بسازیم؟ چه چیزی استفاده از هوش مصنوعی را ضروری می کند و آیا فناوری هوش مصنوعی برای این منظور مناسب است؟ گاهی اوقات پاسخ این است که بهتر بسازیم، و در آن صورت توسعه دهندگان باید از رعایت قانون اطمینان حاصل کنند، سیستم های خود را به طور قوی مستندسازی و تایید کنند و آنچه را که می توانند باز و شفاف کنند، تا محققان مستقل نیز بتوانند همین کار را انجام دهند. اما در موارد دیگر، پاسخ به هیچ وجه ساختن نیست: ما به سلاح‌های «مسئولانه‌تر» یا فناوری نظارتی نیاز نداریم. استفاده نهایی برای این سوال مهم است و اینجاست که باید شروع کنیم.

خبرکاو