متن پررنگ یک تکنیک قالب بندی رایج است که برای جلب توجه و برجسته کردن اطلاعات مهم در صفحات وب استفاده می شود.

در HTML، ما دو تگ به ظاهر قابل تعویض برای قالب بندی پررنگ داریم: <b> و <strong> . در حالی که آنها ممکن است به یک نتیجه بصری مشابه دست یابند، یک تفاوت اساسی بین آنها وجود دارد.

این مقاله عمیقاً به تمایز بین <b> و <strong> در HTML می پردازد، معنای معنایی، رندر، دسترسی، و بهترین شیوه های استفاده از آنها را تحلیل می کند.

تگ b در HTML چیست؟

تگ <b> یک عنصر HTML است که برای اعمال قالب بندی پررنگ در محتوای متن استفاده می شود. مخفف "bold" است و بخشی از مجموعه عناصر درون خطی در HTML است. هنگامی که متن را درون تگ های <b> قرار می دهید، متن محصور شده به سبک فونت پررنگ توسط مرورگرهای وب ارائه می شود.

اما ذکر این نکته ضروری است که تگ <b> هیچ معنای معنایی خاصی را به متنی که می پیچد منتقل نمی کند. بر خلاف عناصر دیگر مانند <strong> ، که نشان دهنده اهمیت یا تاکید قوی است، تگ <b> در درجه اول برای اهداف سبکی استفاده می شود. این به سادگی به مرورگر دستور می دهد که متن محصور شده را به صورت پررنگ نمایش دهد، بدون اینکه دلالت بر اهمیت یا اهمیت ذاتی داشته باشد.

مثلا:

 <p>This is <b>bold</b> text.</p>

این متن پررنگ است.

در این حالت، کلمه "bold" به صورت بصری تاکید می شود، اما تگ <b> هیچ اطلاعات اضافی در مورد دلیل پررنگ شدن متن ارائه نمی دهد. به همین دلیل، بسیار مهم است که از تگ <b> به طور عاقلانه استفاده کنید، به خصوص زمانی که تاکید یا اهمیت معناداری در سند HTML خود را منتقل می کنید.

تگ strong در HTML چیست؟

تگ <strong> یک عنصر HTML است که برای نشان دادن متنی با اهمیت، تأکید یا ارتباط قوی استفاده می شود. این یکی از عناصر نشانه گذاری معنایی در HTML است که برای انتقال معنی فراتر از ارائه صرف طراحی شده است.

وقتی متنی را درون تگ‌های <strong> قرار می‌دهید، به مرورگرهای وب و فناوری‌های کمکی او میگوید که متن محصور شده باید به عنوان دارای اهمیت یا تاکید شدید تلقی شود.

برخلاف تگ <b> که عمدتاً برای اهداف سبکی برای اعمال قالب بندی پررنگ استفاده می شود، تگ <strong> دارای معنای معنایی است. در حالی که مرورگرها معمولاً متن را در برچسب‌های <strong> با فونت پررنگ ارائه می‌کنند، هدف اصلی تگ ارائه زمینه اضافی در مورد اهمیت متن محصور شده است.

مثلا:

 <p>This is <strong>important</strong> text.</p>

این متن مهمی است.

در این مورد، کلمه "مهم" نه تنها به صورت بصری با یک فونت پررنگ تاکید می شود، بلکه به عنوان دارای اهمیت یا تاکید قوی در ساختار سند نیز مشخص می شود.

این معنای معنایی می‌تواند برای اهداف دسترسی مفید باشد، زیرا صفحه‌خوان‌ها و سایر فناوری‌های کمکی می‌توانند اهمیت متن را تفسیر کرده و آن را به کاربرانی که ممکن است نتوانند سبک بصری را ببینند، منتقل کنند.

هدف از قالب بندی متن پررنگ

هدف از قالب بندی متن پررنگ در HTML در درجه اول تاکید بصری کلمات یا عبارات خاص در یک بلوک متن است. وقتی متن به صورت پررنگ فرمت می شود، در مقایسه با متن اطراف برجسته تر می شود و توجه خواننده را به آن جلب می کند.

این تأکید می‌تواند اهداف مختلفی مانند نشان دادن اهمیت، برجسته کردن نکات کلیدی یا تمایز عناوین و زیرعنوان‌ها از متن اصلی داشته باشد.

قالب بندی متن پررنگ می تواند به ویژه برای موارد زیر مفید باشد:

برجسته کردن اطلاعات مهم: متن پررنگ اغلب برای تأکید بر اطلاعات مهم یا مفاهیم کلیدی در یک پاراگراف یا سند استفاده می‌شود و شناسایی و درک نکات ضروری را برای خوانندگان آسان‌تر می‌کند.

بهبود خوانایی: با جداسازی بصری عناصر مهم از بقیه متن، قالب بندی پررنگ می تواند خوانایی کلی محتوا را به خصوص در قسمت های طولانی افزایش دهد.

ایجاد سلسله مراتب بصری: متن پررنگ می تواند به ایجاد سلسله مراتبی از اطلاعات در یک سند کمک کند، با سرفصل ها و عنوان های فرعی که از متن معمولی پررنگ تر به نظر می رسند، پس خوانندگان را در ساختار محتوا راهنمایی می کند.

تاکید بر تماس برای اقدام: در طراحی وب، متن پررنگ اغلب برای جلب توجه به دکمه‌ها یا لینک‌های دعوت به اقدام (CTA) استفاده می‌شود و کاربران را به انجام اقدامات خاصی مانند خرید، ثبت‌نام در خبرنامه، ترغیب می‌کند. یا رفتن به صفحه دیگر

آیا سبک های مرورگر می توانند لغو شوند؟

بله، سبک های مرورگر می توانند رندر پیش فرض عناصر HTML، از جمله تگ های <b> و <strong> را لغو کنند.

مرورگرهای وب دارای شیوه نامه های پیش فرض خود هستند (شیوه های عامل کاربر) که نحوه نمایش عناصر HTML را در صورتی که هیچ سبک خاصی توسط خود صفحه وب ارائه نشده باشد، تعریف می کند. این شیوه نامه های پیش فرض ممکن است اندازه قلم، خانواده فونت، رنگ و سایر ویژگی های بصری را برای عناصر مختلف HTML مشخص کند.

وقتی از تگ‌های <b> یا <strong> بدون ارائه سبک‌های سفارشی استفاده می‌کنید، مرورگرها معمولاً سبک‌های پیش‌فرض خود را برای متن پررنگ اعمال می‌کنند. اما این سبک‌های پیش‌فرض را می‌توان با سبک‌های CSS تعریف‌شده در صفحه سبک صفحه وب یا سبک‌های درون خطی که مستقیماً روی عناصر اعمال می‌شوند، لغو کرد.

به عنوان مثال، اگر HTML زیر را دارید:

 <p>This is <strong>important</strong> text.</p>

و شما از سبک های CSS سفارشی برای لغو قالب بندی پررنگ پیش فرض استفاده می کنید:

 strong { font-weight: normal; /* Override bold font weight */ color: red; /* Change text color */ }

این متن مهمی است.

متن داخل تگ <strong> دیگر پررنگ به نظر نمی رسد و همانطور که توسط قوانین CSS مشخص شده است به رنگ قرمز نمایش داده می شود.

به طور مشابه، می‌توانید سبک‌های پیش‌فرض برای تگ <b> را با استفاده از CSS نادیده بگیرید، اگرچه انجام این کار کمتر رایج است زیرا تگ <b> معمولاً برای اهداف صرفاً نمایشی بدون انتقال معنای معنایی استفاده می‌شود.

خوانندگان صفحه، تگ <strong> را به عنوان نشان دهنده متنی با اهمیت یا تاکید زیاد تفسیر می کنند. هنگام مواجهه با محتوای محصور شده در برچسب‌های <strong> ، نرم‌افزار صفحه‌خوان معمولاً متن را با تأکید بیشتری اعلام می‌کند و به کاربران نشان می‌دهد که محتوای محصور شده در متن سند اهمیت یا مرتبط است.

این نشانه‌گذاری معنایی برای اهداف دسترسی بسیار مهم است، زیرا کاربرانی را که به صفحه‌خوان‌ها تکیه می‌کنند، قادر می‌سازد تا اهمیت متن را بدون تکیه بر نشانه‌های بصری درک کنند. با انتقال اهمیت یا تاکید متن از طریق نشانه‌گذاری معنایی مانند <strong> ، صفحه‌خوان‌ها می‌توانند نمایش دقیق‌تر و آموزنده‌تری از محتوا برای کاربرانی ارائه دهند که ممکن است دچار اختلال بینایی باشند یا در غیر این صورت قادر به مشاهده استایل بصری صفحه وب نباشند.

به عنوان مثال، اگر یک صفحه خوان با HTML زیر مواجه شود:

 <p>This is <strong>important</strong> text.</p>

متن را «مهم» با تأکید بیشتر، مانند تنظیم میزان گفتار یا میزان صدا، اعلام می‌کند تا به کاربر نشان دهد که این متن خاص در سند دارای اهمیت بالایی است.

مشکلات احتمالی با <b>

استفاده از تگ <b> می تواند منجر به چندین مشکل بالقوه شود، به ویژه از نظر دسترسی و نشانه گذاری معنایی:

عدم وجود معنای معنایی: تگ <b> صرفاً نمایشی است و هیچ معنای معنایی خاصی را در مورد متن ضمیمه شده منتقل نمی کند. این می تواند برای کاربرانی که برای دسترسی به محتوای وب به فناوری های کمکی مانند صفحه خوان ها متکی هستند مشکل ساز باشد، زیرا قالب بندی پررنگ ارائه شده توسط تگ <b> هیچ نشانه ای از اهمیت یا تأکید متن ارائه نمی دهد.

نگرانی‌های مربوط به دسترس‌پذیری: خوانندگان صفحه ممکن است متن محصور در برچسب‌های <b> را به عنوان مهم‌تر یا مرتبط‌تر از متن اطراف تفسیر نکنند، که به طور بالقوه منجر به از دست دادن زمینه یا درک برای کاربران دارای معلولیت می‌شود. بدون نشانه‌گذاری معنایی برای انتقال اهمیت متن، کاربران ممکن است برای درک معنای مورد نظر محتوا دچار مشکل شوند.

تأثیر سئو: موتورهای جستجو ممکن است به محتوایی که با برچسب <b> استایل داده شده است، در مقایسه با محتوایی که با عناصر معنایی مانند <strong> علامت گذاری شده است، اهمیت قائل نشوند. این به طور بالقوه می تواند بر رتبه بندی موتورهای جستجو تأثیر بگذارد، زیرا موتورهای جستجو برای درک ارتباط و اهمیت محتوا در صفحات وب به نشانه گذاری معنایی متکی هستند.

چالش‌های تعمیر و نگهداری: استفاده بیش از حد از برچسب <b> برای اهداف صرفاً نمایشی می‌تواند منجر به چالش‌های تعمیر و نگهداری شود، زیرا ممکن است تمایز بین متنی که به دلایل سبکی پررنگ شده است و متنی که واقعاً مهم یا تأکید شده در سند است دشوار باشد. این عدم وضوح می تواند حفظ و به روز رسانی محتوا را برای توسعه دهندگان در آینده دشوارتر کند.

به طور کلی، در حالی که تگ <b> می تواند برای گفت ن قالب بندی پررنگ به متن مفید باشد، مهم است که از آن به طور عاقلانه استفاده کنید و پیامدهای بالقوه برای دسترسی، سئو و ساختار سند را در نظر بگیرید.

آیا <strong> بر سئو تاثیر می گذارد؟

بله، تگ <strong> می‌تواند به‌طور غیرمستقیم بر سئو (بهینه‌سازی موتور جستجو) به روش‌های مختلف تأثیر بگذارد، در حالی که استفاده از <strong> ممکن است به‌طور غیرمستقیم روی سئو تأثیر بگذارد و خوانایی و دسترسی محتوا را بهبود می‌بخشد، این یک عامل رتبه‌بندی مستقیم نیست.

نشانه گذاری معنایی: هدف موتورهای جستجو مانند گوگل درک محتوای صفحات وب برای ارائه نتایج جستجوی مرتبط به کاربران است. نشانه گذاری معنایی، مانند تگ <strong> ، زمینه و وضوح بیشتری در مورد اهمیت یا تأکید متن در یک سند فراهم می کند. وقتی از <strong> استفاده می‌کنید، به موتورهای جستجو علامت می‌دهید که متن ضمیمه شده از اهمیت یا ارتباط بالایی برخوردار است و به طور بالقوه بر نحوه تفسیر و فهرست‌بندی محتوای شما تأثیر می‌گذارد.

خوانایی محتوا: محتوای شفاف و ساختار یافته خوانایی را بهبود می بخشد، که یک عامل کلیدی در سئو است. با استفاده از <strong> برای تاکید بر کلمات کلیدی یا عبارات مهم، می توانید خوانایی و درک مطالب خود را هم برای کاربران و هم برای موتورهای جستجو افزایش دهید.

تعامل کاربر: محتوایی که با استفاده از نشانه‌گذاری معنایی مانند <strong> به طور مؤثری با نکات کلیدی ارتباط برقرار می‌کند، ممکن است منجر به افزایش تعامل کاربر شود، مانند زمان طولانی‌تر صرف شده در صفحه یا نرخ کلیک بالاتر. موتورهای جستجو ممکن است معیارهای تعامل کاربر را به عنوان شاخص های کیفیت محتوا در نظر بگیرند که می تواند تأثیر مثبتی بر رتبه بندی SEO داشته باشد.

دسترس‌پذیری: نشانه‌گذاری معنایی دسترسی را برای کاربران دارای معلولیت، از جمله افرادی که از صفحه‌خوان‌ها استفاده می‌کنند، بهبود می‌بخشد. با علامت‌گذاری صحیح محتوای مهم با <strong> ، اطمینان حاصل می‌کنید که همه کاربران، صرف‌نظر از توانایی‌هایشان، می‌توانند اهمیت متن را درک کنند. دسترسی بهبودیافته می‌تواند منجر به تجربیات کاربر بهتر شود و به طور بالقوه منجر به رتبه‌بندی بالاتر در صفحات نتایج موتورهای جستجو (SERP) شود.

زمان استفاده از <strong>

هنگامی که می خواهید بر متنی که دارای اهمیت یا ارتباط قوی در زمینه سند شما است، تأکید کنید، باید از تگ <strong> استفاده کنید. در اینجا چند سناریو وجود دارد که هنگام استفاده از <strong> مناسب است:

کلمات کلیدی مهم: از <strong> برای برجسته کردن کلمات کلیدی یا عباراتی که در موضوع یا نکته اصلی محتوای شما نقش اساسی دارند، استفاده کنید. این به خوانندگان و موتورهای جستجو کمک می کند تا اهمیت آن عبارات را درک کنند.

نکات کلیدی: از <strong> برای تأکید بر نکات کلیدی، استدلال ها یا نتیجه گیری در محتوای خود استفاده کنید. این امر توجه را به اطلاعات مهم جلب می کند و آنها را برای خوانندگان به یاد ماندنی تر می کند.

هشدارها یا اخطارها: از <strong> برای برجسته کردن اخطارها، تذکرات یا هشدارهایی که نیاز به توجه فوری مخاطبان شما دارند، استفاده کنید. این تضمین می کند که پیام های مهم برجسته و نادیده گرفته نمی شوند.

Call to Action: از <strong> برای تأکید بر فراخوان‌های اقدام (CTA) مانند «اکنون خرید کنید»، «ثبت‌نام» یا «بیشتر بدانید» استفاده کنید. این امر تعامل کاربر را تشویق می کند و احتمال تبدیل را افزایش می دهد.

سرفصل‌ها و عنوان‌های فرعی: از <strong> در سرفصل‌ها و عنوان‌های فرعی استفاده کنید تا به آنها تأکید بیشتری داشته باشید و سلسله مراتبی را در ساختار سند خود ایجاد کنید. این به کاربران کمک می کند تا به سرعت سازماندهی محتوای شما را اسکن کرده و درک کنند.

نقل‌قول‌ها یا نقل‌قول‌ها: از <strong> برای تأکید بر نقل قول‌ها یا نقل‌قول‌های منابع معتبر استفاده کنید، که نشان‌دهنده اهمیت یا ارتباط آنها با محتوای شم است.

چه زمانی ممکن است <b> قابل قبول باشد؟

زمانی که معنای معنایی خاصی در نظر گرفته نشده باشد، <b> ممکن است برای قالب بندی پررنگ صرفاً سبکی قابل قبول باشد.

نتیجه

در نتیجه، درک تفاوت‌های ظریف و در عین حال حیاتی بین <b> و <strong> برای ایجاد HTML با ساختار و معنایی ضروری است.

با اولویت‌بندی تگ <strong> برای انتقال اهمیت و رزرو <b> برای موقعیت‌هایی که تأکید صرفاً بصری است، به یک تجربه وب واضح‌تر و قابل دسترس‌تر برای همه کاربران کمک می‌کنید.

به یاد داشته باشید، HTML معنایی نه تنها برای کاربران دارای معلولیت مفید است، بلکه می تواند در بهینه سازی موتورهای جستجو نیز نقش داشته باشد. پس ، آگاهانه انتخاب کنید: از <strong> برای برجسته کردن آنچه واقعاً مهم است استفاده کنید و از CSS برای تنظیم دقیق نمایش تصویری متن پررنگ خود استفاده کنید.

با پذیرش شیوه های کدگذاری معنایی، صفحات وبی ایجاد می کنید که نه تنها آموزنده هستند، بلکه به زبان واضحی هم برای کاربران و هم برای موتورهای جستجو صحبت می کنند.

در لینکدین با من ارتباط برقرار کنید.

خبرکاو