مهسا بهادری: «من هر اعتراضی که کردم به فیلم‌هایم کردم. من بچه این سینما هستم و سال‌ها در صف جشنواره ایستادم و برای فیلمم جنگیدم تا به اینجا برسم. از کسی هم جز خداوند نمی‌ترسم. ما در اواخر آذر این فیلم را کلید زدیم و اکنون اثری شسته و رفته برای شما پخش کردیم. سوال من این است که چرا باید فیلمنامه ما را قبل از اکران منتشر کنید؟ به چه حقی این اتفاق افتاده؟ خیلی از فیلم‌ها که یک سال در صف جشنواره هستند، اکنون با پرده سبز اکران می‌شوند! شاهد و ناظر این ماجراها خانم شاکردوست است. دیروز پس از تماشای این فیلم به قدری متاثر شده بود که نمی دانستیم به ایشان چه بگوییم. ایران و این مملکت برای ما مهم است. » این‌ها بخشی از صحبت‌های کاظم دانشی در اعتراض به وضعیتی است که برای فیلم سینمایی بی بدن پیش آمده و این فیلم به تشخیص هیئت داوران در بخش مسابقه شرکت نداده شده است.
از طرفی هم یک روز پیش از اکران این فیلم در کاخ جشنواره الناز شاکردوست در اکران مردمی این فیلم در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «می‌خواهم با مردم حرف بزنم. خوشحالم کنار شما مردم هستم و کنار شما این فیلم را دیدم. من هم مثل شما بلیت خریدم که این جا باشم چون حضور من برای داشتن هر تریبونی در جشنواره فجر خط خورده آمدم با شما حرف بزنم و قضاوت اینکه چرا این فیلم در بخش سودای سیمرغ نیست را به شما مردم و تاریخ بسپارم. سال‌هاست عادت کردم که صدایم به هیچ جا نرسد. بخشی به نام نگاه نو گذاشتند برای فیلم‌هایی که هیچ دلیلی برای حذف شان ندارند و در این بخش می‌گذارند تا آن فیلم را زنده به گور کنند.»

این مسئله در نشست خبری هم مطرح شد و اتفاقا خشم نویسنده و ناراحتی دیگر عوامل را هم به همراه داشت به همین بهانه به صحبت با کاظم دانشی، نویسنده این اثر پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

بی‌بدن مشخصا داستان زندگی غزاله و آرمان است؟
خیر، «بی‌ بدن» بیشتر در مورد روابط اجتماعی آدم‌ها و همچنین اتفاقی جنایی در دل این جامعه است.

«بی‌ بدن» از چند پرونده مشابه این چنینی نوشته شده و شایعه‌هایی وجود دارد که از یک پرونده خاص نوشته شده؛ اما این طور نیست و همچون فیلمنامه «علفزار» از چند پرونده نوشته شده است.

از پرونده غزاله و آرمان ساخته شد؟/ روایتی از جنازه دختری که هیچ‌گاه پیدا نشد/ ماجرای فریادهای الناز شاکردوست چه بود؟" height="853" src="https://media.khabaronline.ir/d/2024/02/03/4/5984063.jpg?ts=1706906302000" width="1280">

در سال‌های اخیر نقش قوه قضائیه در سینما پر رنگ‌تر شده است، فکر می‌کنید این همکاری تا چه اندازه آینده‌نگری برای کاهش جرم و آسیب اجتماعی در جامعه به شمار می‌آید؟

اساسا نگاه من همین است، نه تنها درباره فیلم‌هایی که خودم کار کرده‌ام، بلکه درباره پرداختن به تمام آثار جنایی، معتقدم که یک نوع عامل پیشگیرانه در بحث وقوع جرم دارد و از طرفی هم این مدل فیلم‌ها بعد آموزشی دارند و گاها امروز فهم و جا انداختن این ماجرا برای مدیران بسیار سخت شده است.

این نوع فیلم‌ها تا چه اندازه می‌تواند در کاهش آسیب‌های تاثیرگذار باشد؟

مسئله این است که اگر همه افراد کمک کنند و اهمیت پرداختن و صحبت‌کردن درباره این موضوعات را درک کنند، بیش از هرچیز دیگری بسیار می‌تواند تاثیرگذار باشد.

باتوجه به نیاز جامعه به خنده و استقبالی که از کمدی می‌شود فکر می‌کنید فیلم‌هایی با محوریت اجتماعی تا چه اندازه گیشه خود را دارند و مورد استقبال عمومی قرار خواهند گرفت؟

باتوجه به سابقه‌ای که از «علف‌زار» وجود دارد که پر فروشترین‌ فیلم سال شد و مردم دوست داشتند و در شبکه نمایش خانگی بسیار مورد استقبال قرار گرفت، فکر می‌کنم این فیلم هم بتواند جایگاه ویژه خود بین مخاطبان را پیدا کند و گیشه خوبی هم به دست بیاورد، کما اینکه به نظر من هم بازیگران خوبی در آن ایفای نقش کردند، هم داستان جذابی دارد و هم یک هشدار برای جلوگیری از وقوع جرم است.

کاظم دانشی ژانر جنایی می‌نویسد، می‌توانیم شما را نویسنده تخصصی ژانر جنایی بدانیم؟

اگر ممنوع‌الفعالیتم نکنند، بله.

۲۴۵۲۴۵

خبرکاو