واژگان اساسی هر رسانه جدید از واژگان قبلی خود به ارث رسیده است. به عنوان مثال، روزهای اولیه تلویزیون را در نظر بگیرید، زمانی که بسیاری از برنامه‌ها عملاً برنامه‌های رادیویی بودند که در فیلم پخش می‌شدند. موفقیت رسانه جدید به توسعه واژگان خود بستگی دارد و خود را از پارادایم های قبلی متمایز می کند.

در مورد Vision Pro، اتصال به یک سلف نمی تواند آشکارتر باشد. یکی از بخش‌های اصلی استراتژی محتوای اپل، توانایی اجرای برنامه‌های iPadOS روی هدست است. هنگام جستجو در فروشگاه برنامه visionOS، کاربران بین محتوایی که به طور خاص برای پلتفرم ایجاد شده و محتوای ایجاد شده برای تبلت را انتخاب می کنند. این شبیه به رویکردی است که این شرکت برای ایجاد Mac App Store اتخاذ کرده است، که از برنامه‌های iOS و iPadOS استفاده می‌کند.

در حالی که 600 تعداد خوبی از برنامه‌های «بهینه‌شده» برای راه‌اندازی یک محصول نسل اول است، در دسترس بودن محتوای iPadOS واقعاً موارد ضروری را تقویت می‌کند و به توسعه‌دهندگان زمان بیشتری می‌دهد تا چیزی سفارشی بسازند در حالی که نام‌های بزرگ‌تری مانند یوتیوب اهداف خود را وافل می‌کنند. تا آنجا که "بهینه سازی شده" را تشکیل می دهد، ما در مورد طیف گسترده ای صحبت می کنیم. این می تواند به معنای چیزی به سادگی تغییر در UX باشد تا ردیابی دست Vision Pro را منعکس کند. همچنین می تواند به معنای چیزی بسیار فراگیرتر باشد.

می‌دانم که اگر به تحلیل 6000 کلمه‌ای هفته گذشته نرسیدید، پس در اینجا کمی از TL;DR آورده شده است: Vision Pro در پشت توسعه‌دهندگان زنده می‌شود یا می‌میرد. همانطور که قبلاً اشاره کردم، اولین آیفون بدون شک یک قطعه سخت افزاری انقلابی بود، اما این فروشگاه App iPhone 3G بود که واقعاً صنعت را باز کرد. در این مرحله همه ما اساساً می‌دانیم که یک پلت‌فرم سخت‌افزاری فقط به اندازه محتوای آن خوب است، و اپل تنها با گشودن آن به روی توسعه‌دهندگان نشان داد که چقدر گوشی هوشمند خود توانایی دارد.

در وضعیت فعلی ویژن پرو، تجربیات واقعاً همهجانبه بسیار در اقلیت هستند. این واقعاً تعجب آور نیست. در حالی که توسعه - تا حد معینی - برای ماه‌هاست که باز بوده است، من مطمئن هستم که بسیاری از طرف‌ها منتظر راه‌اندازی برای سنجش علاقه واقعی مردم و توسعه‌دهندگانشان بوده‌اند.

این بدان معنا نیست که غوطه وری در پیشنهاد فعلی وجود ندارد. برای یک چیز، در Environments بسیار مهم است - یکی از ویژگی های اصلی visionOS که به عنوان نوعی والپیپر دسکتاپ همهجانبه عمل می کند و شما را روی ماه، در یک صحرا یا در لبه یک آتشفشان قرار می دهد. در همین حال، Experience Dinosaurs با استفاده از دانش تیم Prehistoric Planet برای ایجاد یکی از قانع‌کننده‌ترین دموهای Vision Pro کار خوبی انجام می‌دهد. این محتوایی مانند این است که پتانسیلی را نشان می دهد که می تواند توسط توسعه دهندگان آینده مورد سوء استفاده قرار گیرد.

با این حال، یکی از گلوگاه های خلاقیت اولیه دستگاه، جایی است که اپل تصمیم گرفت فشار اولیه خود را متمرکز کند. در تحلیل خود، ایده «دسک‌تاپ بی‌نهایت» را مطرح کردم، بازی با عبارت «بوم بی‌نهایت» که به قلب تجربه «محاسبات فضایی» می‌رسد که تیم کوک از روز اول انجام داده است. در هسته خود، اپل این دستگاه را گام بعدی در سفری می داند که دهه ها پیش با مک آغاز شد. در حال حاضر، برای بازی خوب با رایانه‌های رومیزی و لپ‌تاپ‌ها طراحی شده است، اما به راحتی می‌توان آینده‌ای را تصور کرد که در آن (در صورتی که همه چیز همانطور که شرکت امیدوار است پیش برود) رایانه‌های شخصی اصلی اپل رایانه‌ای است که به صورت خود می‌بندید.

این فشار برای بسیاری در WWDC سال گذشته غافلگیر کننده بود. من گمان می کنم که بسیاری از طرفداران را نیز سرد کرده است. یک دسکتاپ 360 درجه مجموعاً قانع کننده است، اما یک حس وجود دارد که تقریباً کالایی سازی فرم فاکتوری است که برای دهه ها به عنوان آینده سرگرمی به ما فروخته شده است. بخش بزرگی از این فشار واضح است: محصول نسل اول 3500 دلار است. شرکت ها به طور قابل توجهی جیب های عمیق تری نسبت به مصرف کنندگان دارند. چگونه به آنها می فروشید؟

برنامه های آموزشی قطعه بزرگی هستند. اگر یک شرکت باور داشته باشد که می تواند در هزینه های آموزش کارکنان صرفه جویی کند، با خوشحالی هزینه های اولیه را پرداخت خواهد کرد. رندر نیز یک قطعه است - به برنامه هایی مانند JigSpace به عنوان نمونه ای از مدل سازی سه بعدی بلادرنگ نگاه کنید. به عنوان مثال، تصور کنید یک رندر سه بعدی از یک ماشین در نرم افزار طراحی سه بعدی بسازید، آن را صادر کنید و سپس بتوانید در اطراف آن قدم بزنید. سومین نکته کلیدی بهره وری است. اینجاست که محاسبات فضایی وارد می شود. این به معنای محصولاتی مانند مایکروسافت ورد و برنامه هایی مانند نقشه ذهنی است که به طور سنتی توسط نمایشگرهای رایانه شخصی محدود می شوند.

سرگرمی در اینجا نیز وجود دارد، اما تا حد زیادی نسبت به visionOS در شکل فعلی آن ثانویه به نظر می رسد. بخشی از پاسخ را می توان در نام محصول یافت. با توجه به ساختار خط تولید فعلی اپل، "Vision Pro" به معنای وجود "Apple Vision" در آینده است - یعنی هدستی برای مصرف کنندگان با قیمت بسیار کمتر از 3500 دلار. اگر چیزی در مورد سخت افزار می دانید، می دانید که محصولات نسل اول چقدر هزینه های تحقیق و توسعه و همچنین تولید در مقیاس کوچکتر را جذب می کنند. اجزای لبه‌ای مانند چشم 4K تا زمانی که مقیاس افزایش پیدا کند، به شدت روی هزینه‌های تولید نمایش داده می‌شوند.

پس ، شما محصول را به عنوان ممتاز قرار می دهید و آن را به شرکت ها می فروشید. بازی ها و فیلم ها حضور دارند زیرا نمی توانند نباشند. ایده "ماشین کار" به روشی که چندین دهه پیش وجود داشت وجود ندارد. آیفون نقش بزرگی در محو کردن این خط، خوب یا بد، ایفا کرد و دستگاه بهره‌وری را دستگاه حواس‌پرتی خودش ساخت. اگر لپ تاپ کاری خود را در یک سفر کاری بیاورید، احتمال اینکه در برخی مواقع نتفلیکس را فعال کنید، بسیار خوب است.

شاید نسخه در دسترس‌تر این محصول باعث شود که اپل بیشتر به سرگرمی‌های همهجانبه توجه کند. همانطور که پیش می‌آید، بسیاری از تجربیات، برنامه‌های iPadOS هستند که روی یک صفحه‌نمایش بزرگ مجازی پخش می‌شوند، نه چیزی که از غوطه‌ور شدن و ردیابی دست استفاده می‌کند، به گونه‌ای که نمی‌توان آن را در رسانه‌ای که قبل از آن تکرار کرد، تکرار کرد. در حال حاضر، به نظر می رسد، دلیلی وجود دارد که اپل نمی خواهد مردم Vision Pro را "VR" بخوانند.

امروز صبح چند راند Synth Riders بازی کردم. اگر نام آشنا به نظر می رسد، به این دلیل است که در Meta Quest نیز موجود است – این یک پورت به اندازه کافی آسان است. در واقع، بسیاری از اولین تجربه های سرگرمی همهجانبه احتمالاً این مسیر را طی خواهند کرد. اگر در حال توسعه برای VR هستید، چرا از این بازار رو به رشد استفاده نکنید؟ Synth Riders یک بازی ریتمی است که اساساً بی شباهت به Rock Band نیست، که در آن دستان شما (یا کنترل‌کننده‌ها در مورد Meta Quest) دو کره را کنترل می‌کنند که با حرکت صحیح آن‌ها به ضرب آهنگ synthwave، نقاط را جمع‌آوری می‌کنند.

من آن را مسحور کننده یافتم. همچنین این نزدیکترین چیزی است که من به استفاده از یک برنامه تناسب اندام روی دستگاه رسیده ام. این به دلیل محدودیت های وزن هدست، قیمت و آن بسته باتری لعنتی است. Vision Pro برای شما طراحی نشده است که بپرید و خیلی عرق کنید. با این حال، این یک نقطه کور برای شرکتی است که از طریق اپل واچ و برنامه Fitness+ روی فضا متمرکز شده است. شاید همانطور که اپل وزن را پایین می آورد و راه حل قابل کنترل تری برای باتری پیدا می کند؟ باز هم، بسیاری از مکالمات Vision Pro ما بسیار روی قوز نسل اول متمرکز هستند.

با این حال، در نهایت، جذابیت بیشتر مصرف کننده به دو چیز کلیدی بستگی دارد: 1) کاهش هزینه و 2) محتوا. هر دو جذابیت جریان اصلی دستگاه‌های آینده را ایجاد می‌کنند یا از بین می‌برند، و چه اپل در حال حاضر آن را تشخیص دهد یا نه، سرگرمی و تناسب اندام باید نقشی کلیدی در این سفر ایفا کنند.

خبرکاو