1 مارس 1966، ونرا 3 متعلق به شوروی اولین فضاپیمایی بود که بر سطح سیاره ناهید فرود آمد.

ونرا 3 در 16 نوامبر 1965 به فضا پرتاب شد. وسیله نقلیه ورودی حاوی یک سیستم ارتباط رادیویی، ابزار علمی، منابع انرژی الکتریکی و مدال‌هایی بود که نشان ارتش اتحاد جماهیر شوروی را داشتند.

برنامه ونرا

ونرا نام مجموعه‌ کاوشگرهای فضایی بود که اتحاد جماهیر شوروی در سال‌های 1961 تا 1984 برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به ناهید به فضا پرتاب کرد.

16 کاوشگر به‌سوی این سیاره پرتاب شدند که از بین آن‌ها دو کاوشگر اول حتی نتوانستند از سطح زمین خارج شوند. ونرا 7، اولین کاوشگر از این سری بود که برای فرودی نرم طراحی شد و ونرا 4 نیز توانست اولین تصاویر و اطلاعات را به دانشمندان روسی مخابره کند.

با توجه به شرایط و سطح شدیداً ناهموار ناهید، تمام این سطح‌نشین‌ها تنها برای دقایق یا حداکثر ساعاتی دوام می‌آوردند. ابزارها در هر مأموریت‌ ونرا متفاوت بودند، اما همه آن‌ها شامل دوربین‌ها و تجهیزات تجزیه‌وتحلیل جوی و خاک می‌شدند.

برنامه ونرا چند دستاورد بزرگ در زمینه کاوش در فضا ایجاد کرد و در‌واقع از اولین دستگاه‌های ساخت انسانی بود که وارد جو سیاره دیگری شد.

ونرا 3

ونرا 3 شامل یک کاوشگر ورودی، طراحی‌شده برای ورود به جو زهره و چتر نجات برای فرود و یک فضاپیمای حامل بود که کاوشگر ورودی را به زهره می‌برد.

مأموریت این فضاپیما فرود روی سطح ناهید بود. مسیر اولیه کاوشگر 60,550 کیلومتر از ناهید فاصله داشت. پس یک مانور اصلاح مسیر در 26 دسامبر 1965 انجام شد که کاوشگر را در مسیر برخورد با سیاره قرار داد. تماس با کاوشگر در 15 فوریه 1966 به احتمال زیاد به‌دلیل گرمای بیش‌ازحد قطع شد.

کاوشگر در 1 مارس 1966 روی زهره سقوط کرد و اولین کاوشگر فضایی بود که به سطح سیاره دیگری برخورد کرد. این برخورد قبل از بازگرداندن‌ داده‌های سیاره‌ای به زمین رخ داد.

خبرکاو