13 ژوئن 2010، یک کپسول از فضاپیمای ژاپنی «هایابوسا»، حاوی ذرات سیارک 25143 Itokawa، با فرود در Outback استرالیا به زمین بازگشت.

هایابوسا حدود دو سال را صرف تعقیب یک سیارک نزدیک به زمین به‌نام 25143 Itokawa کرد. سپس روی سیارک فرود آمد، نمونه‌هایی را جمع‌آوری کرد و به زمین بازگشت.

هایابوسا ممکن است مأموریت خود را انجام داده‌ باشد، اما دائماً با مشکلات فنی نیز مواجه بود.

مطالعه نمونه‌های سیارک در آزمایشگاه

اگرچه دستگاه نمونه‌برداری به درستی کار نکرد، مأموریت توانست چند هزار ذره را بازگرداند. دانشمندان هایابوسا انتظار نداشتند قطعات بزرگی از سنگ در نمونه‌گیرها پر شود، پس آماده‌ جمع‌آوری نمونه‌های گردوغبار شدند.

از آنجایی که زمین مکانی پر گرد و غبار است، آنها مجبور بودند قوطی برگشتی و جمع‌کننده‌های نمونه آن را در یک محیط مناسب تمیز کنند.

برای این کار، آنها یک محفظه تمیز مجهز به ابزارهای نمونه‌برداری ساختند. این تیم سه نوع نمونه را جمع‌آوری کرد: ذرات جداگانه با استفاده از سوزن الکترواستاتیک، گرد و غبار با استفاده از کاردک تفلون و ذرات گرد روی سطح شیشه‌ای خالص سیلیس

نتایج کاوش هایابوسا

مجموعه‌ای از تجزیه و تحلیل‌های آزمایشگاهی (میکروسکوپ الکترونی، آنالیز عنصری، و اندازه‌گیری‌های ایزوتوپی اکسیژن) نشان می‌دهد که ذرات از موادی مانند ذرات موجود در کندریت‌های معمولی گروه LL دگرگون شده‌ حرارتی مشتق می‌شوند.

مشاهدات نجومی سیارک را به‌عنوان یک نوع سنگی S(IV) از سیارک طبقه‌بندی کرده بود.

ماهیت سیارک‌های نوع S دهه‌ها مورد بحث بوده است. برخی از ستاره‌شناسان استدلال کردند که سیارک‌های نوع S کندریت‌های معمولی هستند، درحالی‌که برخی دیگر معتقد بودند که احتمال بیشتری وجود دارد که اجرام متمایز باشند.

مشکل این بود که ما اطلاعات کافی در مورد هوازدگی فضایی در سیارک‌ها نداشتیم تا بدانیم چگونه طیف سیارک‌های کندریتیک یا متمایز شده‌ با قرار گرفتن‌ در معرض ریزشهاب سنگ‌ها و باد خورشیدی تغییر می‌کند.

بررسی هایابوسا این بحث را حل کرده است. سیارک Itokawa از نوع S، در واقع دارای یک ترکیب کندریتی معمولی است که طیف آن در اثر هوازدگی فضا قرمز شده‌ است.

خبرکاو