گرایشی در میان گروه کوچکی از بنیان‌گذاران فناوری آب و هوا پدید آمده است که با چشم دوخته به فضا شروع می‌کنند و به زودی متوجه می‌شوند که فناوری‌شان در اینجا روی زمین بسیار مفیدتر است.

هالن متیسون و لوک نیس با این شرایط مطابقت دارند. متیسون مدتی را در SpaceX گذراند، در حالی که نیس در آزمایشگاه طراحی هوافضای Vanderbilt و صنایع فضایی واردا کار می کرد. این دو در ابتدا می خواستند راکتورهایی را به اسپیس ایکس بفروشند که می توانست دی اکسید کربن را برای استفاده در مریخ به متان تبدیل کند. امروزه آنها در حال ساخت آنها هستند تا جایگزین گاز طبیعی که از زیرزمین پمپاژ می شود.

شرکت آنها، جنرال گالاکتیک، که در ماه آوریل از مخفی کاری بیرون آمد، یک سیستم آزمایشی ساخته است که می تواند 2000 لیتر متان در روز تولید کند. نیس، مدیر ارشد فناوری جنرال گالاکتیک، به TechCrunch بيان کرد که او انتظار دارد که این رقم با جایگزینی اجزای خارج از قفسه با نسخه‌های طراحی شده در داخل شرکت، افزایش یابد.

متیسون، مدیر عامل این استارت‌آپ، گفت: «ما فکر می‌کنیم که در حال حاضر یک قطعه گمشده بزرگ در ترکیب انرژی است. "توانایی مالکیت زنجیره تامین ما، توانایی کنترل کامل تمام پارامترها، به چالش کشیدن الزامات بین قطعات، همه اینها ظرافت واقعی را در راه حل مهندسی باز می کند."

در مقیاس تجاری، راکتورهای این شرکت با استفاده از تکنیک های تولید انبوه مونتاژ خواهند شد. این در تضاد با نحوه ساخت اکثر تاسیسات پتروشیمی و انرژی است.

جنرال گالاکتیک بر تولید متان متمرکز است. با این حال، متیسون بيان کرد که این شرکت لزوماً به دنبال جایگزینی سوخت از گرمایش و انرژی نیست. او گفت: «آنها عموماً به سمت برق رسانی می روند. در عوض، قصد دارد متان خود را به شرکت هایی بفروشد که از آن به عنوان یک ماده یا برای تامین انرژی فرآیندی مانند تولید مواد شیمیایی یا پلاستیک استفاده می کنند.

این شرکت حمل و نقل را نیز به طور کامل رد نمی کند. متیسون اشاره کرد که جنرال گالاکتیک در حال کار بر روی هیدروکربن های دیگری است که می توانند برای حمل و نقل استفاده شوند، مانند سوخت جت. او گفت: «در جریان باشید.

سرمایه گذاران روی General Galactic شرط بندی می کنند

این استارت آپ قصد دارد اولین ماژول های خود را در سال 2025 راه اندازی کند. برای رسیدن به این نقطه عطف، اخیرا یک دور اولیه 8 میلیون دلاری به رهبری Harpoon Ventures و Refactor Capital با مشارکت BoxGroup، Climate Capital، Impact First، Pathbreaker، Plug and Play جمع آوری کرده است. و سرافیم

جنرال گالاکتیک امیدوار است که ماژول هایش بتوانند به زیرساخت های موجود متصل شوند و سرعت پذیرش آن را نسبت به سوخت های دیگر مانند هیدروژن افزایش دهند.

بزرگترین رقابت جنرال گالاکتیک احتمالاً از هیدروژن نیست، بلکه از سوی استارت آپ هایی مانند Oxylus Energy، Aerleum و SpiralWave خواهد بود که همگی برای تولید متانول سبز کار می کنند. متانول چند ویژگی دارد: این یک عنصر کلیدی برای بسیاری از سوخت‌ها و پتروشیمی‌ها است و در دمای اتاق مایع است.

متان تا 258- درجه فارنهایت مایع نمی شود و یک گاز گلخانه ای قوی است که 80 برابر قدرتمندتر از دی اکسید کربن است. گمان می‌رود که زیرساخت‌های گاز طبیعی نشت‌کننده نقش مهمی در تغییرات آب و هوایی داشته باشد. اگر جنرال گالاکتیک نتواند نشت در نقطه تولید و پایین دست را حذف کند، وابستگی به متان می‌تواند ادعاهای کربن خنثی آن را تضعیف کند.

با این حال، در مقایسه با سوخت‌های فسیلی، متان تولید شده با استفاده از برق تجدیدپذیر ردپای کربن کمتری دارد. سوخت مایعی که صنایعی مانند حمل و نقل هوایی و دریایی را هدف قرار می دهد، از منظر آب و هوا هدف آب و هواتری خواهد بود. ممکن است یک شرط تجاری خوب نیز باشد، زیرا کربن زدایی این بخش ها با استفاده از باتری ها یا هیدروژن هزینه بر است. محور بعدی ممکن است جایی باشد که فرصت واقعی جنرال کهکشانی نهفته است.

خبرکاو