اخبار, فضا

ناسا ممکن است کاوشگر پلوتو نیوهورایزنز را به مأموریت مطالعه خورشید منتقل کند

آینده کاوشگر پلوتو نیوهورایزنز ناسا پس از مناظره هایی که در ناسا در مورد بهترین روش استفاده از فضاپیما صورت گرفت، نامشخص است.

نیوهورایزنز در سال ۲۰۰۶ به فضا پرتاب شد و در سال ۲۰۱۵ در کنار پلوتو پرواز کرد که واضح‌ترین تصاویر از سیاره کوتوله تا به امروز را به بشریت ارائه کرد. در سال ۲۰۱۹، در بخش‌های دوردست منظومه شمسی فراتر از پلوتون، نیوهورایزنز توانست یک شی کمربند کویپر (KBO) معروف به Arrokoth را رصد کند، دورترین جرمی که تاکنون توسط انسان کاوش شده است.

اکنون، آینده کاوشگر پس از پایان سال ۲۰۲۴ زیر سوال رفته است زیرا ناسا تصمیم می گیرد که آیا کاوشگر را روی ماموریت اصلی خود متمرکز نگه دارد یا به طور کلی آن را به یک مأموریت علمی دیگر منتقل کند.

مطالب مرتبط: New Horizons: Exploring Pluto and Beyond

به گفته مارسیا اسمیت، سردبیر SpacePolicyOnline.com که یادداشت هایی از این جلسه را در توییتر منتشر کرد، بحث و جدل پیرامون کاوشگر افق های جدید ناسا در ۴ می در جلسه گروه ارزیابی سیارات بیرونی ( OPAG) در لورل، مریلند به سطح آمد. برگه جدید) .

این گردهمایی شامل محقق اصلی نیوهورایزنز، آلن استرن، بود که نسبت به تصمیم ناسا مبنی بر تایید تنها دو دوره از سه سال پیشنهادی برای دومین ماموریت طولانی فضاپیما ابراز حیرت کرد. استرن او میگوید که تیم او رویکردی بین رشته‌ای را برای زمان باقی‌مانده نیوهورایزنز در کمربند کویپر (KB) پیشنهاد کرده است که بین بخش‌های علوم سیاره‌ای، اخترفیزیک و هلیوفیزیک ناسا توزیع شده است. (هلیوفیزیک شاخه ای از نجوم است که به مطالعه خورشید و تأثیر آن بر بقیه منظومه شمسی اختصاص دارد.)

سطح اسپوتنیک پلانوم یخی پلوتو در عکسی که فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا در طی پرواز نزدیک آن از سیاره کوتوله در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ گرفته است، دیده می شود. (اعتبار تصویر: ناسا/آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز/موسسه تحقیقات جنوب غربی )

این ماموریت به جای باقی ماندن در بخش علوم سیاره ای ناسا، باید در یک تحلیل ارشد جداگانه برای بخش هلیوفیزیک که از سال ۲۰۲۵ آغاز می شود، رقابت کند. مطالعه KBOهای جدید

در اسلایدی که استرن به عنوان بخشی از ارائه خود به اشتراک گذاشته است، آمده است که این تغییر "همچنین مستقیماً برخلاف نظرسنجی دهه‌ای است که New Horizons را به KB فرستاد، به نقل از: "ارزش آن با مشاهده تعداد بیشتری KBO و تحلیل تنوع خواص آنها افزایش می‌یابد." او همچنین بر نتایج مطلوب New Horizons Planetary Senior Review تاکید کرد که ۲۳ "نقطه قوت اصلی (در برگه جدید باز می شود) " و تنها ۱ "ضعف عمده" ذکر شده است.

کرت نیبور، دانشمند ارشد برنامه های پرواز در بخش علوم سیاره ای، نیز در جلسه OPAG شرکت کرد. به گفته اسمیت، نیبور بیان کرد که تصمیم ناسا بر اساس تحلیل ارشد است، که همچنین به این نتیجه رسید که احتمال پرواز KBO دیگری غیرمحتمل است و آن را یک موضوع "سوزن در انبار کاه" نامید. ناسا نتیجه گرفت که بازگشت تحقیقات علوم سیاره ای از نیوهورایزنز بسیار کمتر از تحقیقات اخترفیزیکی و هلیوفیزیکی است که فضاپیما می تواند در حرکت رو به جلو انجام دهد.

اسمیت در یک توییت جداگانه (در برگه جدید باز می شود) تعامل بین استرن و نیبور را "گرم" توصیف کرد.

داستان های مرتبط:

استرن از طریق ناامیدی خود همچنین روشن کرد که این پایانی برای New Horizons نیست. استرن گفت: «ناسا قصد ندارد فضاپیما را خاموش کند، صرفاً برای پایان دادن به مأموریت سیاره‌ای و اخراج تیم سیاره‌ای». و در این مورد، آن دو به توافق رسیدند. نیبور اظهار داشت که خاموش کردن New Horizons هرگز بخشی از توصیه تحلیل ارشد نبوده و آژانس به دنبال بهترین مسیر رو به جلو برای فضاپیما است.

با سرعت بیش از ۳۶۰۰۰ مایل در ساعت (۵۷۹۳۶ کیلومتر در ساعت) و پیمودن بیش از ۳۰۰ میلیون مایل در سال، نیوهورایزنز تا سال ۲۰۲۸ از وسعت کمربند کویپر فراتر نخواهد رفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *