هنگامی که اپل از سری آیفون 16 مورد انتظار خود در رویداد Glowtime در 10 سپتامبر رونمایی می کند، احتمالاً نوآوری هایی را در زمینه عکاسی، طراحی و به خصوص هوش مصنوعی (که هوش اپل است) مطرح خواهد کرد، اما من به اخبار مربوط به یک جفت ویژگی کلیدی گوش خواهم داد: عمر باتری و سرعت شارژ. متأسفانه، من انتظار نوآوری عمده ای را که می خواهم، حداقل امسال ندارم.
برخلاف جهش هایی که هوش مصنوعی در طیف تلفن های هوشمند انجام می دهد، سرعت نوآوری فناوری باتری بیشتر زمین ساختی است. مطمئناً، بهروزرسانیهایی در ظرفیتها، کارایی و ایمنی وجود داشته است، اما سهم بزرگی از افزایش عمر باتری که در بهترین آیفونهایمان دریافت میکنیم، از طریق مدیریت نرمافزار، از جمله هوش مصنوعی است که همانطور که اپل چند سال پیش به من گفت ، در پسزمینه کار میکند. مدیریت استفاده از باتری و طول عمر
خط تولید آیفون 16 مورد انتظار امسال احتمالاً می تواند باتری های بزرگ تری در آیفون 16 پرو و آیفون 16 پرو مکس داشته باشد . اضافه کردن 5.7 و 9.2 درصد باتریهای بزرگتر به این تلفنها احتمالاً به دلیل کوچک شدن اجزا و باقی گذاشتن فضای بیشتر است، نه پیشرفت انرژی. باتریهای فعلی آیفون 15 پرو 4383 میلیآمپر ساعت و آیفون 15 پرو مکس 4444 میلیآمپر ساعت هستند (اپل ظرفیت باتری خود را اعلام نمیکند). فکر نمیکنم این افزایشها خانواده جدید آیفون 16 را به 5000 میلیآمپر ساعت برساند، اگرچه من دوست دارم امسال شاهد رسیدن آنها به آن باشم.
همچنین زمزمه هایی وجود دارد مبنی بر اینکه این سری بالاخره از قابلیت شارژ فوق سریع برخوردار خواهند شد . این بدان معناست که مثلاً از شارژ 50 درصدی در 30 دقیقه با یک شارژر 20 واتی به شارژ 100 درصدی در 65 دقیقه با یک شارژر فوق سریع جدید 43 واتی که شایعه شده است (در ضمن، مطمئناً با هیچ یک از آنها به صورت رایگان ارسال نمی شود، تغییر دهید. آیفون).
من، مانند هر کس دیگری، از این تغییرات استقبال می کنم، اما آنها نوآوری باتری نیستند که من واقعاً می خواهم. مطمئناً زمان آن رسیده است که باتری های گوشی های هوشمند از یک روز شارژ به یک هفته تغییر کنند و ظرفیت شارژ کامل را برای طول عمر کامل گوشی حفظ کنند.
آینده باتری ها
برخی از اینها با فناوری ای امکان پذیر است که گزارش ها نشان می دهد اپل و دیگران در حال حاضر روی آن کار می کنند : باتری های حالت جامد . همانطور که از نام آن پیداست، این باتریها جایگزین مایع در باتریهای لیتیوم یونی میشوند، معمولاً الکترولیتهای مایع که واکنش شیمیایی (یونهای متحرک) را برای تولید نیرو، با مواد جامدی مانند سرامیک یا سیلیکون تولید میکنند.
مزایای بالقوه باتری های حالت جامد شامل افزایش ایمنی (مایع فرارتر از جامد است)، خروج انرژی بیشتر از فضای کوچکتر به دلیل چگالی بیشتر، طول عمر بهتر، شارژ سریعتر و ردپای کربن کمتر است.
خوب به نظر می رسد، درست است؟ شایعات ادعا می کنند که اپل در حال کار بر روی این فناوری برای آیفون های آینده است، اما منظور من آینده نزدیک نیست. احتمال اینکه باتریهای حالت جامد به آیفون 16 وارد شوند، اساساً صفر است. برخی پیشبینیکنندگان بر این باورند که اپل به سال 2026 چشم دوخته است که به معنای آیفون 18 است. شاید این امکان وجود داشته باشد. با این حال، محدودیت فعلی باتری های حالت جامد اندازه است. بله، حتی باتری های حالت جامد در اندازه گوشی های هوشمند نیز ممکن است مشکل ساز باشند.
TDK، شرکتی که بیشتر باتریهای آیفون اپل را تامین میکند، سخت در حال کار بر روی فناوری باتری حالت جامد است، اما پیشرفتهای اخیر آن تنها در باتریهای اندازه ساعت قابل استفاده است. سرامیکی که TDK در این باتریها استفاده میکند، بسیار شکنندهتر از آن چیزی است که در باتریهای لیتیوم یون سنتی آیفون میبینید، و رشد فناوری باتریهای حالت جامد تا اندازه گوشیهای هوشمند ممکن است برای مدتی امکانپذیر نباشد. تا زمانی که اپل و TDK نمی توانند بفهمند که چگونه یک محفظه نازک، سبک و فوق العاده قوی برای باتری حالت جامد بسازند، چیزی که می تواند در یک آیفون سنتی جا شود بدون اینکه اندازه آن را دو برابر آیفون 16 پرو مکس بسازد.
میتوانیم منتظر بهروزرسانیهای ارزشمند باتری در آیفون 16 باشیم، اما عمر باتری ما تا زمانی که TDK و سایر محققان متوجه نشوند چگونه باتریهای حالت جامد را به بهترین اندازه آیفون خود افزایش دهند، تغییر نخواهد کرد. این آیفون 16 نخواهد بود. ممکن است آیفون 18 باشد، اما به احتمال زیاد جایی در محدوده آیفون 20 است.
ارسال نظر