خبرکاو:

منطقه قابل سکونت منطقه ای در اطراف یک ستاره است که در آن یک سیاره در حال گردش می تواند میزبان آب مایع باشد و پس احتمالاً از حیات پشتیبانی می کند.

منطقه قابل سکونت به عنوان "منطقه طلایی" نیز شناخته می شود، زیرا سیاراتی که در فاصله "درست" از یک ستاره در حال چرخش هستند، برای میزبانی از آب مایع خیلی گرم یا خیلی سرد نیستند. اگر سیارات به ستاره خود نزدیکتر باشند، آب به بخار تبدیل می شود. اگر دورتر باشند، یخ می زند.

برخی از محققان فکر می کنند که پتانسیل آب مایع تصویری از آنچه برای حمایت از زندگی لازم است را بسیار ساده کرده است. برای مثال، زهره از نظر فنی در منطقه قابل سکونت خورشید قرار دارد. مدار آن سیاره را در منطقه ای نگه می دارد که احتمالاً آب مایع می تواند وجود داشته باشد. اما در واقعیت، جو غنی از دی اکسید کربن این سیاره را به گرم ترین دمای سطح سیاره در منظومه شمسی می دهد، و بعید است که حیات در سطح سوزان یا در آسمان آن وجود داشته باشد .

مطالب مرتبط: 10 سیاره فراخورشیدی شبیه به زمین

منطقه گلدیلاک چیست؟

منطقه Goldilocks در اطراف هر ستاره متفاوت است. به گفته ناسا ، ستارگان بزرگتر و داغتر مانند خورشید، یک ستاره نوع G، منطقه قابل سکونت وسیع تری دارند، در حالی که کوتوله های قرمز کوچکتر سیارات قابل سکونت را در محدوده باریکتری محدود می کنند (در برگه جدید باز می شود) . اما ستارگان نوع G عمر کوتاه‌تری دارند (یعنی در مقیاس زمانی کهکشانی) نسبت به سایر انواع ستاره‌ها. یک نوع فراوان از ستاره ها، ستارگان نوع K، می توانند ده ها میلیارد سال بسوزند و به دلیل پایداری، ممکن است امیدوارکننده ترین مناطق قابل سکونت را داشته باشند.

اما ستاره ها نیز فردی هستند. به عنوان مثال، برخی از کوتوله‌های قرمز غیرقابل پیش‌بینی هستند و شراره‌های عقیم‌کننده را به سمت سیاره‌های خود می‌فرستند، در حالی که برخی دیگر ثابت و قابل اطمینان هستند. پس در حالی که دو ستاره ممکن است مناطق قابل سکونت مشابه و سیاراتی با اندازه مشابه داشته باشند، یک منظومه ستاره ای ممکن است دارای نامزد بسیار امیدوارکننده تری برای زندگی باشد.

یک مثال سیاره فراخورشیدی TOI 700 d است که در سال 2020 توسط ماهواره تحلیل سیارات فراخورشیدی گذر ناسا (TESS) کشف شد . ستاره‌ای که TOI 700 d به دور آن می‌چرخد، تنها بر اساس نوع و منطقه قابل سکونت، می‌توانست خانه‌ای بعید برای سیارات دارای حیات در نظر گرفته شود. با این حال، به گفته کاشفانش، این ستاره به خصوص "آرام" است و به اندازه کافی پایدار بوده است که در یکی از سیاراتش، واقعاً ممکن است حیات وجود داشته باشد.

منطقه قابل سکونت یک ستاره به انواع سیاراتی که در واقع در آن منطقه هستند بستگی ندارد. به گفته ناسا، غول های گازی احتمال کمتری برای پناه دادن به حیات دارند. پس ، محققان علاوه بر جستجوی سیارات در مناطق قابل سکونت ستارگان، به دنبال جهان هایی هستند که از نظر اندازه، جو یا ترکیب شیمیایی شبیه زمین هستند.

مطالب مرتبط: سیارات قابل سکونت: جهان های بیگانه که ممکن است بیشتر از زمین قابل سکونت باشند

کدام سیارات منظومه شمسی در منطقه قابل سکونت قرار دارند؟

زهره، زمین و مریخ همگی در محدوده قابل سکونت خورشید در مدار هستند.

به گفته ناسا، زهره به اندازه کافی از خورشید فاصله دارد تا سیاره امکان میزبانی از آب مایع را داشته باشد (در برگه جدید باز می شود) . با این حال، اتمسفر گلخانه‌ای فراری زهره، سیاره را حتی داغ‌تر از عطارد می‌کند که بسیار به خورشید نزدیک‌تر است. آن جو امکان وجود حیات (همانطور که ما آن را تشخیص می دهیم) در سطح سیاره را از بین می برد.

زمین دقیقاً در وسط منطقه قابل سکونت خورشید قرار دارد. برخی از محققان می گویند که این یک تصادف نیست. پس از همه، ما ایده "مناطق قابل سکونت" را برای جستجوی سیاراتی مانند سیاره خود ایجاد کردیم. اگر منصف باشیم، ما فقط یک چارچوب مرجع داریم. اما در نتیجه، ممکن است شرایط بهتری را برای زندگی نسبت به شرایط روی زمین نادیده بگیریم، زیرا دید ما بسیار محدود است.

مریخ در لبه سرد و دور از منطقه قابل سکونت خورشید قرار دارد. اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است زمانی اقیانوسی روی مریخ جریان داشته باشد ، و مریخ‌نورد Perseverance ناسا هنوز مشغول نمونه‌برداری از حیات میکروبی است که می‌تواند در زیر سطح سیاره پنهان شود.

چرا منطقه قابل سکونت برای جستجوی حیات مهم است؟

محققان از ایده یک منطقه قابل سکونت برای محدود کردن سیارات فراخورشیدی استفاده می کنند که می توانند نامزدهای خوبی در جستجوی حیات فرازمینی باشند.

طبق بایگانی سیارات فراخورشیدی ناسا (در برگه جدید باز می شود) ، تلسکوپ فضایی کپلر ناسا و مأموریت های TESS بیش از 5000 سیاره فراخورشیدی را شناسایی و فهرست بندی کرده اند، و اینها تنها بخش کوچکی از سیاراتی را نشان می دهند که ما احتمالا کشف خواهیم کرد. همانطور که ما به دنبال . کپلر نشان داد که به طور متوسط ​​هر ستاره حداقل یک سیاره دارد.

منابع اضافی

اگر در مورد امکان تمدن‌ها در فضا هیجان‌زده هستید، در مؤسسه SETI (در برگه جدید باز می‌شود) ، سازمانی که به جستجوی هوش فرازمینی اختصاص داده شده است، چیزهای جدید را تحلیل کنید. با پروژه علمی شهروندی ناسا (در برگه جدید باز می شود) تلاش خود را در اکتشاف کوچک سیاره فراخورشیدی خود امتحان کنید. و اگر می‌خواهید عمیق‌تر در جستجوی جهان‌های قابل سکونت غواصی کنید، « کوچک‌ترین چراغ‌ها در کیهان (در برگه جدید باز می‌شود» » (Crown, 2020)، خاطرات یک اخترفیزیکدان در مورد جستجوی جهان و قدردانی از حیات روی زمین را بخوانید.

کتابشناسی - فهرست کتب

De La Torre، LB (2022، 15 دسامبر). منطقه قابل سکونت چیست؟ کاوش سیاره فراخورشیدی: سیارات فراتر از منظومه شمسی ما. NASA/JPL https://exoplanets.nasa.gov/resources/2255/what-is-the-habitable-zone (در برگه جدید باز می شود)

موسسه علوم سیاره فراخورشیدی ناسا. آمار سیارات فراخورشیدی و نامزدها (دوم). آرشیو سیاره فراخورشیدی ناسا. بازیابی شده در 27 ژانویه 2023، از https://exoplanetarchive.ipac.caltech.edu/docs/counts_detail.html (در برگه جدید باز می شود)

ناسا (2021، 2 آوریل). جست‌وجوی زندگی . کاوش سیاره فراخورشیدی: سیارات فراتر از منظومه شمسی ما. https://exoplanets.nasa.gov/search-for-life/habitable-zone (در برگه جدید باز می شود)