به‌گفته مجید عشقی رئیس سازمان بورس قبل از ورود سیمان به بورس، ۷۰درصد سیمان ایران را ۲۰نفر دادوستد می‌کردند. درحالی‌که امروز همه می‌توانند بدون انحصار سیمان بخرند.

با ورود سیمان به بورس برخلاف گذشته که دلالان می‌توانستند از فاصله قیمتی میان کارخانه و بازار سوءاستفاده کنند، معاملات کاملا شفاف بوده و به سادگی برای نهادهای نظارتی قابل ردیابی است.

به‌گفته علی‌اکبر الوندیان، دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان تولیدکننده هیچ‌گونه نقشی در قیمت‌گذاری‌ها ندارد چراکه اصولا وزارت صمت میزان عرضه را تعیین می‌کند؛ عرضه‌ای که در اغلب موارد بیشتر از میزان تقاضا بوده و به همین دلیل بسیاری از شرکت‌ها با قیمت پایه سیمان‌شان را به فروش می‌رسانند.

دلیل اصلی وزیر راه برای طرح ایده خروج سیمان و فولاد از بورس کالا اثرگذاری نرخ این محصولات در هزینه تمام‌شده مسکن است. درواقع آنطور که مهرداد بذرپاش گفته است افزایش قیمت این محصولات منجر به رشد قیمت مسکن شده است.

با وجود این سخنان آنطور که آمارها نشان می‌دهد قیمت این محصولات در بورس کالا از ابتدای سال به قیمت پایه که توسط وزارت صنعت تعیین می‌شود مبادله شده و اتفاقا افزایش قیمتی در این محصولات وجود نداشته است. ضمن اینکه مطالعات کارشناسان اقتصادی تأیید می‌کند که سیمان نیم‌درصد هزینه تمام‌شده ساخت‌وساز را دربرمی‌گیرد. این موضوع را رئیس سازمان بورس هم تأیید کرد و گفت: خروج سیمان از بورس به بهانه حل مشکلات مسکن آدرس غلط دادن است.

خبرکاو